“У 1995 годзе, калі “Наша Ніва” пераяжджала ў Менск, нехта параіў мне знайсьці “круцяля”. Быў патрэбны таленавіты прадусар-выдавец, які б, дзякуючы прыроднай інтуіцыі й сувязям, прывёў наша прадпрыемства да посьпеху. “Круцяля” я знайшоў. Патомны мянчук, ён узяўся за справу і... зьнік...” Чарговае эсэ Сяргея Дубаўца з цыклю “Як?”