Сярэднія лічбы карысныя, калі размова ідзе пра рысы, прыкметы, разьмеркаваныя паводле звонападобнай, гаўсавай крывой, большасьць значэньняў канцэнтруюцца вакол сярэдняй, а адхіленьні невялікія. Скажам, ведаючы сярэднюю колькасьць нараджэньняў у сям'і, можна сплянаваць, колькі спальняў трэба рабіць у новых дамах.
Але сярэднія могуць увесьці ў зман, калі разьмеркаваньне моцна адхіляецца ад сымэтрычнага, калі адхіленьні ў той ці іншы бок вялікія. Скажам, у гарадку Ст'юбэнвіль у штаце Агаё сярэдні даход на сям'ю складае прыкладна 50 тысяч даляраў. Але калі б туды прыехалі жыць Уорэн Бафэт і Опра Ўінфры – найбагацейшыя людзі Амэрыкі, то за ноч сярэдні даход ў гарадку падскочыў бы на 60%.
Існуюць і менш штучныя і ўмоўныя прыклады. Скажам, вядома, што дзеці бацькоў, якія знаходзяцца ў разводзе, значна часьцей робяць правапарушэньні, чым дзеці, якія жывуць у поўнай сям'і. Гэта і сапраўды так. Але гэтае адхіленьне дае невялікая насамрэч кола дзяцей у няпоўных сем'ях.
Тое самае – у дасьледаваньнях наступстваў разводаў і страты сужэнца. Зразумела, што сьмерць мужа ці жонкі – гэта моцны стрэс, гора. У сярэднім так яно і ёсьць. Але адмысловыя дасьледаваньні паказалі, што насамрэч – гэта доля параўнальна невялікай колькасьці людзей, для якіх страта сужэнца – незагойная рана на доўгія месяцы і нават гады. У амаль 60% людзей, якія трапілі ў такое становішча, туга даволі хутка, на працягу месяцаў, праходзіць.
У сярэднім людзі, якія жывуць у шлюбе, больш шчасьлівыя, чым тыя, хто жыве адзін. Але як прадэманстравалі дасьледаваньні, толькі 10% апытаных сказалі, што былі нешчасьлівыя да шлюбу, але знайшлі сваё шчасьце ў шлюбе. Ізноў выпадак, калі сярэдні паказьнік уводзіць у зман.
Напрыканцы артыкула аўтарка падкрэсьлівае, што не зьяўляецца праціўніцай сярэдніх, але нельга грунтаваць высновы толькі на іх.
Але сярэднія могуць увесьці ў зман, калі разьмеркаваньне моцна адхіляецца ад сымэтрычнага, калі адхіленьні ў той ці іншы бок вялікія. Скажам, у гарадку Ст'юбэнвіль у штаце Агаё сярэдні даход на сям'ю складае прыкладна 50 тысяч даляраў. Але калі б туды прыехалі жыць Уорэн Бафэт і Опра Ўінфры – найбагацейшыя людзі Амэрыкі, то за ноч сярэдні даход ў гарадку падскочыў бы на 60%.
Існуюць і менш штучныя і ўмоўныя прыклады. Скажам, вядома, што дзеці бацькоў, якія знаходзяцца ў разводзе, значна часьцей робяць правапарушэньні, чым дзеці, якія жывуць у поўнай сям'і. Гэта і сапраўды так. Але гэтае адхіленьне дае невялікая насамрэч кола дзяцей у няпоўных сем'ях.
Тое самае – у дасьледаваньнях наступстваў разводаў і страты сужэнца. Зразумела, што сьмерць мужа ці жонкі – гэта моцны стрэс, гора. У сярэднім так яно і ёсьць. Але адмысловыя дасьледаваньні паказалі, што насамрэч – гэта доля параўнальна невялікай колькасьці людзей, для якіх страта сужэнца – незагойная рана на доўгія месяцы і нават гады. У амаль 60% людзей, якія трапілі ў такое становішча, туга даволі хутка, на працягу месяцаў, праходзіць.
У сярэднім людзі, якія жывуць у шлюбе, больш шчасьлівыя, чым тыя, хто жыве адзін. Але як прадэманстравалі дасьледаваньні, толькі 10% апытаных сказалі, што былі нешчасьлівыя да шлюбу, але знайшлі сваё шчасьце ў шлюбе. Ізноў выпадак, калі сярэдні паказьнік уводзіць у зман.
Напрыканцы артыкула аўтарка падкрэсьлівае, што не зьяўляецца праціўніцай сярэдніх, але нельга грунтаваць высновы толькі на іх.
