Кніга напісаная па сьлядах судовага працэсу над Дзьмітрыем Канавалавым і Ўладзіславам Кавалёвым, абвінавачанымі ў тэракце ў менскім мэтро 11 красавіка 2011 году, калі загінулі 15 чалавек.
У рэпартажы з судовай залі — галасы падсудных і пацярпелых, аргумэнты абвінавачваньня і абароны, высновы экспэртаў, рэакцыя грамадзтва. Аўтар таксама дае асабістую ацэнку пабачанаму і пачутаму.
Таксама 3 чэрвеня журналісты правядуць круглы стол пад назвай «Маўчаньне пра „гучныя працэсы“: палітыка ўладаў ці слабасьць журналістаў?»
8 траўня Алег Грузьдзіловіч атрымаў ад Генпракуратуры папярэджаньне, якое тычыцца артыкула і кнігі «Хто ўзарваў менскае мэтро?». У папярэджаньні гаворыцца, што ў кнізе «ставіцца пад сумнеў аб’ектыўнасьць афіцыйных вынікаў расьсьледаваньня крымінальнай справы па факце выбуху ў менскім мэтрапалітэне, а таксама справядлівасьць беларускай судовай сыстэмы ў цэлым».
Алег Грузьдзіловіч так пракамэнтаваў вынесенае яму папярэджаньне:
«Гэтай уладзе непатрэбныя людзі, якія будуць нешта правяраць і сумнявацца. У краіне, дзе нельга сумнявацца, журналісты не патрэбныя. Усю кнігу пранізвае канстатацыя таго, што вельмі шмат момантаў, на якія сьледзтва так і не адказала. А потым відавочна, што людзі сумняваюцца ў тым, хто гэта зрабіў, а таксама ў вэрдыкце Вярхоўнага суду. Гэта людзі і высокаадукаваныя, дасьведчаныя, і звычайныя. Недавер да ўлады, да яе рашэньняў, у тым ліку судовай улады, варты дадатковага абмеркаваньня. А працэс па справе тэракту ў мэтро — гэта толькі адна з падставаў. Таму журналісты вырашылі абмеркаваць сытуацыю. Там шмат пытаньняў. Напрыклад: як журналісты незалежных выданьняў могуць адзін аднаму дапамагаць пры асьвятленьні нейкіх гучных працэсаў, якія вартыя ўвагі? І тут магчымая нейкая журналісцкая каапэрацыя. А пасьля гэтага пройдзе прэзэнтацыя кнігі, якая напісана ўжо год таму. Але вось чарга дайшла да прэзэнтацыі, бо зьявілася друкаваная вэрсія». ».
У рэпартажы з судовай залі — галасы падсудных і пацярпелых, аргумэнты абвінавачваньня і абароны, высновы экспэртаў, рэакцыя грамадзтва. Аўтар таксама дае асабістую ацэнку пабачанаму і пачутаму.
Таксама 3 чэрвеня журналісты правядуць круглы стол пад назвай «Маўчаньне пра „гучныя працэсы“: палітыка ўладаў ці слабасьць журналістаў?»
8 траўня Алег Грузьдзіловіч атрымаў ад Генпракуратуры папярэджаньне, якое тычыцца артыкула і кнігі «Хто ўзарваў менскае мэтро?». У папярэджаньні гаворыцца, што ў кнізе «ставіцца пад сумнеў аб’ектыўнасьць афіцыйных вынікаў расьсьледаваньня крымінальнай справы па факце выбуху ў менскім мэтрапалітэне, а таксама справядлівасьць беларускай судовай сыстэмы ў цэлым».
Чытаць кнігу ў PDF-фармаце
«Гэтай уладзе непатрэбныя людзі, якія будуць нешта правяраць і сумнявацца. У краіне, дзе нельга сумнявацца, журналісты не патрэбныя. Усю кнігу пранізвае канстатацыя таго, што вельмі шмат момантаў, на якія сьледзтва так і не адказала. А потым відавочна, што людзі сумняваюцца ў тым, хто гэта зрабіў, а таксама ў вэрдыкце Вярхоўнага суду. Гэта людзі і высокаадукаваныя, дасьведчаныя, і звычайныя. Недавер да ўлады, да яе рашэньняў, у тым ліку судовай улады, варты дадатковага абмеркаваньня. А працэс па справе тэракту ў мэтро — гэта толькі адна з падставаў. Таму журналісты вырашылі абмеркаваць сытуацыю. Там шмат пытаньняў. Напрыклад: як журналісты незалежных выданьняў могуць адзін аднаму дапамагаць пры асьвятленьні нейкіх гучных працэсаў, якія вартыя ўвагі? І тут магчымая нейкая журналісцкая каапэрацыя. А пасьля гэтага пройдзе прэзэнтацыя кнігі, якая напісана ўжо год таму. Але вось чарга дайшла да прэзэнтацыі, бо зьявілася друкаваная вэрсія». ».