Якое значэньне мае ў нашай мове слова некалькi? Натуральна, гэта звыклы лiчэбнiк: некалькi чалавек, некалькi словаў й г. д. Часам, аднак, ад карыстальнiкаў лiтаратурнае мовы можна пачуць фразы, у якiх некалькi – не лiчэбнiк, але прыслоўе (да прыкладу: ягоны тон быў некалькi стрыманы; гэта некалькi паўплывала на нас). Як ставiцца да такога ўжываньня? Падрыхтаваны ў 1990-ыя гг. аднатомны акадэмiчны “Тлумачальны слоўнiк беларускай лiтаратурнай мовы” поруч з натуральным для нас лiчэбнiкам некалькi санкцыянуе ўжо й прыслоўе некалькi, iлюструючы яго сказам: Зрабiць некалькi больш. Хiба ня штучна гэта гучыць па-беларуску? Названы слоўнiк iдзе за калькаваным маўленьнем – надае нарматыўны статус ужываньню, жыўцом перанесенаму з расiйскае моўнае практыкi. Па-беларуску ў такiм выпадку гавораць iначай – выкарыстоўваюць традыцыйныя прыслоўi трохi або крыху: зрабiць трохi / крыху больш. Паказальна, дарэчы, што шматтомны “Тлумачальны слоўнiк беларускай мовы” (1977 – 1985), дзе таксама хапае выпадковае лексыкi, прыслоўя некалькi як факту лiтаратурнае мовы не падае: ёсьць там фiксацыя толькi неазначальна-колькаснага лiчэбнiка некалькi.
Маючы свае сродкi, ня варта, вядома ж, насьледаваць чужому – ня варта падмяняць прыслоўяў трохi й крыху. Скажам па-беларуску: ягоны тон быў трохi / крыху стрыманы, гэта трохi / крыху паўплывала на нас.
