Напярэдадні яшчэ два зуброўцы, што навучаюцца ў Каледжы лёгкай прамысловасьці, патрапілі пад ціск кіраўніцтва навучальнай установы. Кацярыну Банкевіч умоўна выключылі, да першага парушэньня. А Сяргей Паляшчук разам з бацькамі выклікаўся на пэдсавет.
На ўваходзе ў Каледж я сустрэў Алену Клішэўскую, кіраўнічку баранавіцкага БРСМ:
(Клішэўская: ) “Я ніяк ня стаўлюся, я ніякіх камэнтароў даваць ня буду”.
Менавіта з БРСМ выйшлі сябры руху “Зубр”, што навучаюцца ў каледжы лёгкай прамысловасьці. Некалькі дзён таму з-за кратаў вярнуўся Мікіта Сасім, нядаўні лідэр БРСМ каледжу. Сасім разам з часткай навучэнцаў перайшоў да зуброўцаў. Самі навучэнцы ставяцца па-рознаму да сытуацыі. Меркаваньні разыходзяцца, ад падтрымкі да асуджэньня ці абыякавасьці:
(Дзяўчына: ) “Нармальна, малойцы “зубры”, правільна робяць”.
(Студэнтка: ) “Дзеці павінны вучыцца, а ня лезьці ў дарослыя справы”.
(Навучэнка: ) “Мы бачым толькі надпісы, і ўсё. А што гэта значыць, ня ведаем”.
Сам Баранавіцкі кледж лёгкай прамысловасьці чымсьці нагадвае крэпасьць. Адзін з намесьнікаў дырэктара практычна сілай выштурхнуў карэспандэнта Радыё Свабода:
(Намесьнік: ) “Я прашу вас выйсьці! Прашу вас, прашу вас”.
А камэндант будынку нават спрабаваў паклікаць міліцыянта, які праходзіў міма:
(Камэндант: ) “Ходзяць тут з Радыё Свабода, замінаюць працаваць, как гаварыцца”.
Мікіта Сасім гаворыць пра тое, што адчувае на сабе адно ўскосны ціск:
(Сасім: ) “Вось такі ў мяне ліфт, сьпісаны надпісамі “Сьмерць русафобам”, “антызубр” і г.д. Пэўна, гэта рэакцыя на нашу антыфашыстоўскую акцыю”.
Калі зуброўскага лідэра пакуль не кранаюць, дык на шарагоўцаў, а таксама на ўсіх навучэнцаў псыхалягічна ціснуць. Тлумачыць Сяргей Паляшчук:
(Паляшчук: ) “Яны здымаюць пару і ладзяць клясную гадзіну. І распавядаюць, чым кепскі “Зубр”.
Новае ў тактыцы кіраўніцтва каледжу — псыхалягічны ціск на бацькоў навучэнцаў. Першыя пацярпелі бацькі Каці Банкевіч і Сяргея Палешчука:
(Паляшчук: ) “На мяне ціску няма. А бацькам кажуць, маўляў, ваш сын настолькі кепскі, што мы яго будзем выключаць. І з гэтае нагоды бацькі ціснуць на дзяцей”.
Сёньняшні дзень Мікіта Сасім камэнтуе наступным чынам:
(Сасім: ) “Я спадзяюся, што далей гэтых псыхалягічных захадаў яны ня пойдуць. Вельмі многа людзей у каледжы падтрымліваюць мяне, але баяцца пра гэта казаць”.
На пытаньне пра пляны баранавіцкіх зуброўцаў Мікіта Сасім адказаў — працаваць.