Нават людзі ня надта дасьведчаныя могуць назваць не адну песьню, якая лічыцца народнай. Гэта значыць, імёны яе аўтараў, калі такія наогул былі, амаль згубіліся ў віхуры часу ды рапарцічках падатковай інспэкцыі. “Мэлёдыя дня”, у адрозьненьне ад многіх, імкнецца да таго, каб аўтары кожнай песьні былі вядомыя.
Зразумела, калі гаворка ідзе пра такую песьню, як “Когда я на почте служил ямщиком”, якую, напрыклад, усходнія выканаўцы ўпарта называюць расейскай народнай, яе аўтарства аднавіць сапраўды няпроста. Аднак: абы жаданьне было! І тады Ўладзіслава Сыракомлю можна называць аўтарам вершаў да народнай песьні. Аўтар музыкі — дагэтуль ва ўсенародным росшуку.
А тут вось аўтарамі яшчэ адной народнай песьні нечакана зрабіліся кампазытар Вадзім Навіцкі і паэт Сяржук Сокалаў-Воюш. Чысты анэкдот: кіраўнік ансамбля “Рагнеда” Ўладзімер Гінько пачуў гэтую песьню ў запісе, адно што бяз двух першых радкоў, якія сам ён і дапісаў. Аўтараў яму таксама ніхто ня здолеў назваць. І ў выніку ў альбоме, які ансамбль “Рагнеда” выдаў у Нямеччыне, песьня пад назваю “Мая Беларусь” значыцца як традыцыйная.
Вядома, сытуацыя недарэчная, але ж выправіць яе ў нашых сілах. Песьня “Беларусь мая”, музыка Вадзіма Навіцкага, словы Сержука Сокалава-Воюша, аранжыроўка Ўладзімера Гінько і ансамбль “Рагнеда”.
Зьміцер Падбярэскі