Шырокая экспансія прадуктаў на гомельскія рынкі пачалася, бадай, з расейскага таннага хлеба. Калі ў абласны цэнтар і памежныя раёны сталі завозіць яго да 30 тонаў, аблвыканкам адмысловымі рашэньнямі пачаў абмяжоўваць увоз. Аднак і дагэтуль расейскі хлеб дробныя прадпрыймальнікі прадаюць блізу рынкаў і на найбольш ажыўлённых вуліцах.
Прыбавілі пакупнікоў і ўкраінскія прадукты. Апрача традыцыйных малочных прадуктаў, алею ды сала, украінцы прывозяць апошнім часам каўбасы, цукеркі, грэцкія арэхі, масла. Зьявілася ўжо і гарэлка “Пшанічная” вытворчасьці Белацаркоўскага заводу, што пад Кіевам. Каштуе яна ўсяго дзьве з паловай тысячы беларускіх рублёў.
Распавядае гомельская жыхарка Людміла:
(Людміла: ) “Нас хахлы кормяць. Усё даюць нам – і выпіць, і закусіць, і сала, і мяса”.
Словы гомельскай жыхаркі пацьвярджае ўкраінская прадавачка:
(Прадавачка: ) “Усё на сьвеце бяруць. Масла бяруць, цукеркі – усё. У нас таньней, а ў вас усё дорага”.
Уздоўж вуліцы Карповіча, адразу за агароджай Цэнтральнага рынку, выстраіліся дзясяткі гандляроў украінскімі прадуктамі. Яны прадаюць харч з торбаў і вазкоў. Раптам нехта выкрыкнуў: “Міліцыя!”, і гандляры з торбамі сталі ўцякаюць на працілеглы бок вуліцы.
Слухаю рэакцыю людзей на дзеяньні ахоўнікаў.
(Жанчына: ) “Ганяюць, як сабак. Як жандармы якія ходзяць!”
(Мужчына: ) “Машыну ўкралі – ніхто ня можа знайсьці. А як ганяць, дык ганяюць з вугла ў вугал. На гэта яны здатныя. Уся нашая палітыка!”
Нягледзячы на такі экстрэмальны незаконны гандаль, гамельчукі ўсё-ткі купляюць прывазныя прадукты. Папросту таму, што яны таньнейшыя на 25%-30% за адпаведныя беларускія.
(Вера Анісімаўна: ) “Што таньней, тое і бяру – маргарын, масла. Купляю і расейскія прадукты, і ўкраінскія. Хто таньней прадасьць, у таго і бяру. Таньней на якую капейку, і мы ўжо радыя. Мы рабы, рабы мы”.
А вось што распавяла жанчына-пэнсіянэрка, якая не назвала сябе:
(Пэнсіянэрка: ) “Я атрымала пэнсію, разьлічылася за кватэру і ў мяне засталося 15 тысячаў. Да 11 сьнежня мне трэба жыць. Чым я магу харчавацца? Ні на хлеб ня хопіць, ні на ваду – солі купіць толькі. Адно выйсьце: узяць вяроўку ды на шыю”.
