“Беларуская газэта”, 1943 год. Вячаслаў Сэлях пад загалоўкам “Новая опэра кампазытара Шчаглова “Ўсяслаў Чарадзей”: першыя ўражаньні”:
“Новы грунтоўны твор кампазытара сп.Шчаглова “Ўсяслаў Чарадзей”, які мне давялося праслухаць цалкам у выкананьні самога аўтара на піяніна, зрабіў на мяне вельмі моцнае, глыбокае ўражаньне. Гэты твор, на маю думку, калі аўтар аркеструець яго адпаведным парадкам, таксама ўдумліва, з адпаведным падборам аркестравых групаў і паасобных інструмэнтаў, узяўшы на ўвагу сытуацыі сцэнічных мамэнтаў, — сьмела можна сказаць, — можа стацца ў Беларускім опэрным тэатры зьяваю і дасягненьнем, якім у свой час на расейскай опэрнай сцэне былі “Іван Сусанін” Глінкі і “Князь Ігар” Барадзіна”.
“Звязда”, 1953 год:
“Да ўвагі ўладальнікаў радыёпрыёмнікаў! На падставе пастановы ўраду СССР грамадзяне, прадпрыемствы, установы і арганізацыі, якія маюць або ўноў набываюць радыёпрыёмнікі, абавязаны зарэгістраваць іх у мясцовых паштовых прадпрыемствах Міністэрства сувязі ў трохдзённы тэрмін з дня набыцьця. Уладальнікі радыёпрыёмнікаў, якія ўхіляюцца ад рэгістрацыі сваіх прыёмнікаў, будуць падвергнуты штрафу ў адпаведнасьці з пастановай ураду”.
“ЛіМ”, 1993 год. Літаратар адказвае на публікацыю Аляксандра Патупы “Не каравул — народ стаміўся” ў газэце “Советская Белоруссия”:
“Складваецца ўражаньне, што вось і шаноўнаму А.Патупу (кажуць, ён ашчасьлівіў нас прыездам з Адэсы і мае добры харч у “Эрыдане”) было б прыемна і сытна жыць у Беларусі, каб… не беларуская мова, Закон аб мовах. Ён спачувае нашаму люду (сапраўды, яму нялёгка, часам і з-за ягонай непавагі да сябе), але “спачувае” адмыслова: сябры, вы жылі б лепш, але шмат траціце грошай… Куды і на што? Ды на падручнікі па беларускай мове! Ці не дабрадзей? Дабрадзей!.. Але, людзі, ці не аслы мы, што гэткія абыякавыя да ўсяго свайго, гэтак ня цэнім сябе, дазваляючы, каб розныя дзялкі завальвалі нас халтурай на расейскай мове і грэблі сабе ў кішэнь нашы мільёны?”
