Некаторыя апытаныя заявілі, што ня супраць высокіх коштаў за жытло, як гэта ёсьць ва ўсім сьвеце. Але пры ўмове добрага абслугоўваньня, якога ў беларускіх гарадах няма.
(Спадарыня: ) “Кватэры трэба аплачваць, нічога дарэмнага не бывае. Мы хочам, імкнемся жыць у Эўропе, а плаціць паводле ранейшых коштаў. Такога ніколі ня будзе”.
(Спадарыня: ) “Кошты, якія людзі вымушаныя цяпер плаціць за кватэру, яны адпавядаюць усясьветным. Іншая рэч, што паўсюль людзі адпаведна зарабляюць. Ім забясьпечваюць гарантаваную якасьць, дапільнуюць, каб была добрая сантэхніка і працавала бяз збоеў. А калі тэлефануеш у наш ЖЭС, дык першае, што яны кажуць — заплаціце. І гэта кажа не прыватны сантэхнік, а работнікі таго ЖЭС, якому ты і так штомесяц плаціш грошы. А цяпер будзеш плаціць большую частку свайго заробку”.
(Спадар: ) “Калі гэта будзе паляпшаць якасьць абслугоўваньня, то гэта трэба рабіць. Тыя, хто ня змогуць аплачваць вялікія кватэры, пераедуць у малыя. Але калі якасьць паслугаў застанецца на тым жа ўзроўні, што й цяпер, то я катэгарычна супраць гэткага падвышэньня коштаў”.
Бальшыня мінакоў заявіла, што вельмі адмоўна ставяцца да новага падвышэньня тарыфаў, бо гэта пацягне яшчэ большае зьбядненьне іх сем’яў.
(Спадарыня: ) “У зьвязку з тым, што заробкі нам не падвышаюць, гэта вельмі дрэнна. Бо не хапае грошай. У мяне двое дзяцей: трэба абуць, апрануць і накарміць. А тут яшчэ й праезд падаражэў. Цяжка, вельмі цяжка”.
(Спадарыня: ) “Кепска, таму што грошай няма. Я сабе й так адмаўляю ўжо дзесяць гадоў у добрай ежы, адзеньні. І далей нічога добрага ня бачу”.
(Спадарыня: ) “Гэта проста нечуванае нахабства. Так націснулі на людзей, што зусім незразумела, з чым заставацца жыць, калі гэтулькі зьдзяруць”.
(Спадар: ) “Цяжка нават уявіць, як можна забясьпечыць сябе ўмовамі прыстойнага жыцьця й гэтулькі плаціць за кватэру”.
(Спадарыня: ) “Я й дагэтуль сабе шмат у чым адмаўляю: я ня ведаю, што такое зьесьці яблык альбо апэльсын. Хутка ўжо й хлеба ня трэба будзе есьці. Дужа дрэнна. Адны толькі сьлёзы, і больш нічога”.