Лінкі ўнівэрсальнага доступу

БЕЛАРУСКАЕ КІРАЎНІЦТВА АБВЕСЬЦІЛА ПРА НОВЫ ПАДЫХОД ДА АКЦЫЯВАНЬНЯ ГАЛОЎНЫХ ПРАДПРЫЕМСТВАЎ НАФТАХІМІІ


Ігар Карней, Менск

Ад прыватызацыі прадпрыемстваў нафтаперапрацоўчай галіны беларускае кіраўніцтва спадзяецца атрымаць ня менш за мільярд даляраў. Частка грошай павінна была паступіць у дзяржаўную скарбонку ўжо 1 жніўня, калі плянавалася абвесьціць пра акцыянаваньне сямі найбуйнейшых прадпрыемстваў галіны — наваполацкіх “Нафтану” і “Паліміру”, гарадзенскага “Азоту”, бабруйскай “Белшыны” і трох прадпрыемстваў “Хімвалакно” ў Горадні, Магілёве і Сьветлагорску.

Але, відавочна, ужо цяпер можна весьці гаворку пра адтэрміноўку фінансавых уліваньняў. Міністэрства эканомікі абвесьціла, што продаж акцыяў вырашана весьці пакетамі ня болей за 10%. Галоўны аргумэнт пры гэтым такі: калі адразу прадаваць 49,9% акцыяў, кошт будзе занадта нізкі.

Вось што з гэтай нагоды кажа дырэктар дэпартамэнту дзяржаўнай уласнасьці Міністэрства эканомікі Алег Мельнікаў:

(Мельнікаў: ) “Так, гэта адна з прапановаў. Для Беларусі гэта выгадна. Але гэта ня проста продаж, а конкурсны продаж з умовай інвэстыцыяў. Паводле памеру інвэстыцыяў будзе другая эмісія, так што ўрэшце будзе ня 10%, а можа ўсе 20%. Патрэбнае адпаведнае зацьверджаньне ва ўрадзе... А тое, што чуюцца нейкія выпады з расейскага боку, дык гаварыць можна што заўгодна. Што яны лічаць кантрольным пакетам акцыяў? Па навуцы ніякія гэта не 50%. Будзе перамоўны працэс, мажлівыя розныя варыянты”.

Чаму ў часе абвешчаньня новых умоваў ня ўзгадваецца пра ранейшыя дамовы з расейскімі інвэстарамі? — пытаюся ў эканаміста Леаніда Злотнікава.

(Карэспандэнт: ) “Калі беларускае кіраўніцтва напярэдадні выбараў абяцае кантрольны пакет акцыяў, а праз паўгода паказчыкі зьніжаюцца да 10% —гэта лягічныя крокі?”

(Злотнікаў: ) “З гледзішча нашай улады, якая ня хоча аддаваць уласнасьць у рукі каго б там ні было, спрабуе зноў усім камандаваць, трымаць усё пад наглядам — то гэта лягічна. Калі глядзець зь іншага боку — прыцягваць капіталаўкладаньні, запрасіць інвэстараў, то тут нешта не пасуе. Папярэднія ўмовы былі, каб інвэстар меў сваю сыравіну. Яны яе маюць. Зь іншымі пунктамі патрабаваньняў таксама згаджаюцца: прыкладам, пакінуць тую ж працоўную сілу. Адкуль тады такія супярэчнасьці? Галоўнае — нежаданьне аддаваць уласнасьць са сваіх рук у чужыя. І гэта галоўная прычына ўсёй гэтай мітусьні, валтузьні й г.д.”.

Пакуль рэакцыя шэрагу расейскіх інвэстараў, якія вялі папярэднія перамовы з урадам Беларусі (найперш гэта кампаніі “Сургутнафта”, “Лукойл”, “Ітэра”, “Слаўнафта”, “СІБУР” і некаторыя іншыя) афіцыйна не агучаная.

Але са спасылкай на агенцтва “Reuters” у расейскіх Інтэрнэт-газэтах зьявіўся камэнтар намесьніка кіраўніка кампаніі “Сургутнафта” Анатоля Нураева, які сказаў, што кампанія па-ранейшаму прэтэндуе толькі на кантрольны пакет акцыяў. У іншым выпадку будзе пераарыентацыя на Ўкраіну. Іншыя прадстаўнікі нафтагазавых кампаніяў пакуль выказваюцца неакрэсьлена: маўляў, гэта новыя ўмовы, якія патрэбна дакладна вывучыць.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG