Ягоныя ўдзельнікі — тыя “чарнобыльскія дзеці”, якія 12 гадоў таму ўпершыню трапілі на замежны адпачынак па лініі дабрачыннага фонду “Дзецям Чарнобылю”. Сёньня яны — валанцёры шматлікіх моладзевых цэнтраў, якія дзейнічаюць пры мясцовых філіях фонду.
Дэвіз акцыі — “Адказнасьць і актыўнасьць”. Арганізатары імпрэзы “Моладзь супраць экалягічнага гвалту” лічаць: калі б ня колішняе знаёмства гэтых 16 — 20-гадовых хлопцаў і дзяўчат зь іншымі краінамі, іхнае стаўленьне да экалягічных праблемаў было б некалькі іншым... Гаворыць старшыня дабрачыннага фонду “Дзецям Чарнобылю” Генадзь Грушавы:
(Грушавы: ) "Можна сказаць так, калі б гэтыя дзеці ў свой час не адчулі дабрыню, салідарнасьць прадстаўнікоў многіх краінаў цывілізаванага сьвету, яны хутчэй за ўсё ператварыліся б у пакаленьне вельмі абмежаваных людзей, якія б бачылі свой лёс праз прызму невялікага мястэчка, бачылі б сябе выключна залежнымі ад уладаў, лічылі б, што ўсё, што адбываецца, так і павінна адбывацца.
Гэтыя юнакі і дзяўчаты не хавалі сёньня таго, што іх хвалюе, тое, што робіцца дзяржавай, напрыклад, Маларыта распачала акцыю супраць таго, каб могільнік для радыеактыўнага сьмеццьця не будавалі побач зь іх раёнам”.
Паводле маларыцкіх валанцёраў, да апошняга часу іхная мясцовасьць лічылася ў вобласьці экалягічна чыстай, сюды нават перасяляліся з радыеактыўна забруджаных Столінскага і Лунінецкага раёнаў. Акцыя, якую правялі днямі ў Маларыце актывісты мясцовай філіі фонду “Дзецям Чарнобылю”, стала для многіх нечаканасьцю. Кіраўнік моладзевага цэнтру Святлана Гальпукова распавядае:
(Гальпукова: )“Мы жывём каля Берасьця. Гадоў зь дзесяць таму з-за мяжы везьлі радыеактыўнае сьмецьце з атамных рэактараў. Падчас перагрузкі, гэта было ў раёне станцыі “Заходняя”, гэтае сьмецьце трапіла ў грунт. Нядаўна берасьцейскія ўлады вырашылі пазбавіцца ад радыеактыўнага фону ў горадзе і перавезьці гэтае сьмецьце на мяжу Берасцейскага і Маларыцкага раёнаў. Аднойчы жыхары нашага раёну ўбачылі, як вайскоўцы прывезьлі нейкую зямлю і сталі непадалёк ад школы капаць катлаваны для могільніку.
Нас вельмі абурыла тое, чаму ніхто не спытаў у нашых жыхароў, хочуць яны таго ці не. Мы сталі зьбіраць подпісы і даслалі ліст прэзыдэнту, аднак ліст вярнуўся назад — маўляў, вырашайце свае праблемы самі. Тады мы правялі ў нашым горадзе акцыю, распавялі пра ўсе магчымыя наступствы, заклікалі ўсіх задумацца пра сваю будучыню і будучыню дзяцей”.
Моладзь Магілёўшчыны блізкім часам плянуе акцыю супраць гвалту над дзецьмі і інвалідамі. У Пад’ельніках магілёўскія валанцёры распавялі таксама і пра сваю праграму супраць падпалаў травы:
(Валанцёр: ) “Мы інфармуем людзей, што на самой справе ў нашай забруджанай мясцовасьці на месцы спальваньня траваў падвышаецца радыяцыйны фон, псуецца прырода, таксама вымірае фаўна”.
Паводле замежных гасьцей акцыі — партнэраў Фонду зь Нямеччыны і Шатляндыі, сёньняшнія 16 — 20-гадовыя ўдзельнікі імпрэзы вельмі адрозныя ад іхных бацькоў. Гэта, па сутнасьці, першае пакаленьне беларусаў, якое сфармавалася ва ўмовах больш-менш адкрытага грамадзтва.
(Фааг: ) “Маё імя Маргарэт Фааг, я з Шатляндыі. Летась у нас гасьціла група беларускай моладзі. Яны жылі ў нашых сем’ях, мы вучылі іх ангельскай мове, імкнуліся даць нейкі новы досьвед і аднойчы прапанавалі ім сустрэчу з палітыкамі ў шатляндзкім парлямэнце. Нас вельмі ўразіла, што падлеткаў вельмі цікавілі нашыя палітычныя праблемы. Нават нашыя палітыкі былі зьдзіўленыя такой вялікай колькасьцю пытаньняў і сказалі, што гэта надзвычай адкрытыя, зычлівыя маладыя людзі, якія любяць сваю Беларусь. Я спадзяюся, што супрацоўніцтва паміж Шатляндыяй і гэтымі маладымі людзьмі — “дзецьмі Чарнобыля” будзе працягвацца”.
