Лінкі ўнівэрсальнага доступу

CЬМЕРЦЬ САМАЙ УПЛЫВОВАЙ ЖАНЧЫНЫ СЬВЕТУ


Мікола Іваноў, Прага

Амаль усе галоўныя газэты сьвету зьмясьцілі сёньня артыкулы, прысьвечаныя памяці памёрлай на 84-м годзе жыцьця Кэтрым Грэхэм. Чатыры апошнія дзесяцігодзьдзі яна ўзначальвала адну з самых уплывовых і магутных мэдыя-карапарацыяў ЗША – Washington Post. За гэтыя гады прыбыткі карапарацыі павялічыліся ў амаль 20 разоў. Сёньня ў склад Washington Post Corporation уваходзяць, акрамя газэты Washington Post і часопіса Newsweek, яшчэ каля 500 розных кампаніяў у галіне телебачаньня, газэтнага бізнесу, Інтэрнэту і адукацыі.

Катрын Грэхэм была вельмі таленавітая журналістка. За сваю аўтабіяграфічную кніжку “Прыватная гісторыя” яна атрымала самую прэстыжную ў ЗША прэмію ў галіне журналістыкі – Пуліцэтараўскую.

“Мы будзем памятаць яе як сапраўды цудоўную жанчыну, - заявіў Артур Сульцбергэр, - былы кіраўнік іншай гіганцкай мэдыя -карпарацыі New York Times, - якая мела глыбокі ўплыў на ход падзеяў у ЗША і замежжы. На працягу ўсёй другой паловы ХХ стагодзьдзя яна, дзякуючы свайму таленту і адвазе, здолела зьмяніць аблічча амэрыканскай журналістыкі, і кожнаму, каму блізкія ідэалы свабоднай і незалежнай прэсы, будзе не хапаць яе”.

Кэтрын Грэхэм узначаліла карпарацыю Washington Post ва ўзросьце 48 гадоў у 1963 годзе пасля сьмерці яе мужа.

У сваёй біяграфічнай кніжцы “Прыватная гісторыя” яна піша, што пачаткова ў яе было пачуцьцё, быццам бы яна не адпавядае такой высокай пасадзе. Яна, як і іншыя амэрыканскія жанчыны яе пакаленьня, была ў палоне ілюзіяў, што галоўная роля жанчынаў быць жонкамі і маці. “Мы выхоўваліся ў перакананьні, - піша яна, - што заданьне жыцьця жанчыны – зрабіць мужчыну шчаслівым і зрабіць тое самае для дзяцей”.

Вельмі хутка, аднак, Кэтрын Грэхэм ператварылася ў спраўнага патрабавальнага мэнэджэра, які можа ўважліва слухаць сваіх падначаленых, але і можа жорстка патрабаваць.

Галоўная яе заслуга ў тым, што яна зрабіла журналістыку рэальнай сілай у амэрыканскім палітычным жыцьці. Двойчы ў яе журналісцкай кар’еры былі моманты, калі лёс ЗША ў значнай ступені вырашаўся зь яе ўдзелам і пад яе выразным уплывам.

Першы раз гэта здарылася, у 1971 годзе, калі Washington Post нягледзячы на беспрэцэдэнтны націск з боку Белага Дому ажыцьцявіла сэрыю публікацыяў сакрэтных папераў Пентагону, якія раскрывалі праўду пра Віетнамскую вайну.

Другі – гэта сэрыя сэнсацыйных рэпартажаў у справе “Уотэргейт”, якая прывяла да імпічменту і адстаўкі прэзыдэнта Рычарда Ніксана. Калі Washington Post
пачала публікацыю гэтых рэпартажаў, Белы Дом паспрабаваў фінансава зьнішчыць карпарацыю Кэтрын Грэхэм. Акцыі яе на фондавай біржы ўпалі на амаль 50%. Але Грэхэм не зламалася і давяла публікацыю да канца.

Кэтрын Грэхэм у складаныя 70-я гады вайграла бітву за свабоду прэсы ў ЗША і такім чынам заваявала сабе вядучае месца ў амэрыканскім палітычным жыцьці. Яе асабістымі сябрамі былі прэзыдэнты Ліндан Джонсан і Рональд Рэйган, францзскі прэзыдэнт Валеры Жыскар Д’Эстэн, прэзыдэнт Філіпінаў Карасон Акіна, чэскі прэзыдэнт Вацлаў Гавэл, Замбіі Кэннэт Каўнда.

Сяброўствам зь ёй ганарыўся стваральнік кампаніі Microsoft Біл Гейтс, ангельская прынцэса Дыяна і іншыя ўплывовыя асобы сьвету.

Пасля сьмерці Кэтрын Грэхэм кіраўніцтва карпарацыяй Washington Post, якая прыносіць штогод амаль 1,4 млрд. даляраў прыбытку, перайшла да яе сына Дональда Грэхэма.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG