Адстаўкі ў беларускіх сілавых установах і Міністэрстве культуры камэнтуе палітоляг Валер Карбалевіч. (Карэспандэнт: ) "На Вашую думку, чым кіраваўся Лукашэнка, калі ў адзін дзень фактычна падпісаў указ пра замену чатырох кіраўнікоў важных установаў, і якія гэта можа мець наступствы?" (Карбалевіч: ) "Я думаю, што супярэчнасьці паміж сілавымі структурамі дасягнулі такой мяжы, што сталі небясьпечнымі для існаваньня самаго рэжыму. І зьяўленьне ў Інтэрнэце інфармацыі аб зьнікненьні Завадзкага менавіта аб гэтым і сьведчыць. Карпаратыўныя інтарэсы, асабліва ў сілавых структурах, сталі пераважаць над інтарэсамі рэжыму наогул і яго кіраўніка. І гэта стала небясьпечна для Лукашэнкі, асабліва перад прэзыдэнцкімі выбарамі. Гэта азначае, што намэнклятура асьмялела і пачала гуляць у нейкія свае гульні, якія разыходзяцца з інтарэсамі ўсяго рэжыму і інтарэсамі Лукашэнкі ў першую чаргу. Гэтыя супярэчнасьці маглі прывесьці да таго, што маглі б стаць вядомымі нейкія факты аб зьнікненьні людзей, якія Лукашэнка хацеў бы схаваць. Таму Лукашэнка хоча кансалідаваць кіраўнічую каманду напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў, хоча паказаць, хто ў доме гаспадар, і гэта ўрок для ўсёй намэнклятуры. Акрамя гэтага, можна даць і такі адказ, што Лукашэнка спрабуе стварыць новы імідж рэжыму і строгага, але справядлівага кіраўніка, які не пашкадаваў нават блізкіх сяброў. Тут можна правесьці аналёгію, калі Ельцын напярэдадні другіх прэзыдэнцкіх выбараў памяняў усю каманду сілавікоў – і тым самым атрымаў значна большую колькасьць галасоў выбаршчыкаў. Я вельмі скептычна стаўлюся да вэрсіі, што Лукашэнка – гэта марыянэтка Масквы, што Масква стаіць за кожным крокам Лукашэнкі, што яна торгае за вяровачкі. Я думаю, мы перабольшваем уплыў Крамля на палітычныя паводзіны Лукашэнкі, на кадравыя перастаноўкі. А што да таго, што ўсе новыя прызначэнцы рускія – дык гэта, магчыма, некаторую ролю адыгрывае. Паводле Канстытуцыі 96-га году, будучым прэзыдэнтам можа стаць толькі грамадзянін, які нарадзіўся на тэрыторыі Беларусі – ня вельмі зразумелая юрыдычная фармулёўка, але калі людзі прыехалі ў Беларусь, а не нарадзіліся тут – гэта ставіць пад сумненьне іхную магчымасьць змагацца за пасаду прэзыдэнта. І, магчыма, ён ставіць людзей, якія пры любых абставінах ня будуць спрачацца зь ім за пасаду прэзыдэнта". Гутарыла
Адстаўкі ў беларускіх сілавых установах і Міністэрстве культуры камэнтуе палітоляг Валер Карбалевіч. (Карэспандэнт: ) "На Вашую думку, чым кіраваўся Лукашэнка, калі ў адзін дзень фактычна падпісаў указ пра замену чатырох кіраўнікоў важных установаў, і якія гэта можа мець наступствы?" (Карбалевіч: ) "Я думаю, што супярэчнасьці паміж сілавымі структурамі дасягнулі такой мяжы, што сталі небясьпечнымі для існаваньня самаго рэжыму. І зьяўленьне ў Інтэрнэце інфармацыі аб зьнікненьні Завадзкага менавіта аб гэтым і сьведчыць. Карпаратыўныя інтарэсы, асабліва ў сілавых структурах, сталі пераважаць над інтарэсамі рэжыму наогул і яго кіраўніка. І гэта стала небясьпечна для Лукашэнкі, асабліва перад прэзыдэнцкімі выбарамі. Гэта азначае, што намэнклятура асьмялела і пачала гуляць у нейкія свае гульні, якія разыходзяцца з інтарэсамі ўсяго рэжыму і інтарэсамі Лукашэнкі ў першую чаргу. Гэтыя супярэчнасьці маглі прывесьці да таго, што маглі б стаць вядомымі нейкія факты аб зьнікненьні людзей, якія Лукашэнка хацеў бы схаваць. Таму Лукашэнка хоча кансалідаваць кіраўнічую каманду напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў, хоча паказаць, хто ў доме гаспадар, і гэта ўрок для ўсёй намэнклятуры. Акрамя гэтага, можна даць і такі адказ, што Лукашэнка спрабуе стварыць новы імідж рэжыму і строгага, але справядлівага кіраўніка, які не пашкадаваў нават блізкіх сяброў. Тут можна правесьці аналёгію, калі Ельцын напярэдадні другіх прэзыдэнцкіх выбараў памяняў усю каманду сілавікоў – і тым самым атрымаў значна большую колькасьць галасоў выбаршчыкаў. Я вельмі скептычна стаўлюся да вэрсіі, што Лукашэнка – гэта марыянэтка Масквы, што Масква стаіць за кожным крокам Лукашэнкі, што яна торгае за вяровачкі. Я думаю, мы перабольшваем уплыў Крамля на палітычныя паводзіны Лукашэнкі, на кадравыя перастаноўкі. А што да таго, што ўсе новыя прызначэнцы рускія – дык гэта, магчыма, некаторую ролю адыгрывае. Паводле Канстытуцыі 96-га году, будучым прэзыдэнтам можа стаць толькі грамадзянін, які нарадзіўся на тэрыторыі Беларусі – ня вельмі зразумелая юрыдычная фармулёўка, але калі людзі прыехалі ў Беларусь, а не нарадзіліся тут – гэта ставіць пад сумненьне іхную магчымасьць змагацца за пасаду прэзыдэнта. І, магчыма, ён ставіць людзей, якія пры любых абставінах ня будуць спрачацца зь ім за пасаду прэзыдэнта". Гутарыла
Самае папулярнае
1