Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Навіны 01 лютага 1999 г.


Алесь Лазоўскі, Менск

Ня менш за пяць тысячаў чалавек узялі ўдзел у шэсьці й мітынгу па заканчэньні Кангрэсу Дэмакратычных Сілаў. Пасьля 15-ай гадзіны калёна з кангрэсаўцамі ды прыхільнікамі незалежнасьці Беларусі ўзяла шлях да плошчы Парыскай камуны - месца дазволенага мітынгу. Калі выключыць сяброў дэмакратычных партыяў, то большасьць дэманстрантаў была падобная да майго першага суразмоўцы.

(Першы суразмоўца:) «Я прыйшоў, каб падтрымаць удзельнікаў Кангрэсу Дэмакратычных Сілаў. Я за незалежнасьць Беларусі і за адстаўку нашага прэзыдэнта».

(Чуваць скандаваньні прысутных:) «Моладзь за Беларусь! Моладзь за Беларусь!»

(Другі суразмоўца, Мікола:) «Шчыра кажучы, я ўпершыню ўдзельнічаю ў такім мітынгу. А ўвогуле я - не партыйны чалавек. І я думаю, што я мушу тут быць. І кожны чалавек, які жадае лепшага жыцьця для сябе, ня толькі для сябе, але і для сваіх дзяцей - мусіць проста быць разам з тымі, чыёй працай ёсьць кіраваць у будучым.»

(Чуваць скандаваньні прысутных:) «Не-за-леж-насьць! Не-за-леж-насьць! Не-за-леж-насьць!»

(Лазоўскі:) Ці першы раз вы на падобных мерапрыемствах?

(Трэці суразмоўца:) «Не. Гэта ня першы мой прыезд. Як умею - удзельнічаю. І гэта ня першы кангрэс, у якім я ўдзельнічаў. Уражаньне такое, што рэжыму Лукашэнкі прыходзіць канец. Мы бачым гэта па тым, што з кожным днём на такія шэсьці па вуліцах гораду зьбіраецца ўсё болей і болей людзей».

(Лазоўскі:) А колькі часу вам і астатнім давядзецца яшчэ хадзіць на падобныя мерапрыемствы?

(Трэці суразмоўца:) «Не магу дакладна сказаць. Мабыць, ня шмат. Мабыць вясною народ прачнецца ўвесь».

Калёна была аздобленая белымі й чырвонымі колерамі: сьцягамі Беларускага Народнага Фронту, Аб'яднанай Грамадзянскай Партыі, сацыял-дэмакратаў і, як прыкмета канцавога пункту не калёны, але краіны, было й палотнішча Эўрапейскага Зьвязу. У першых шэрагах ішлі вядомыя палітыкі: Сямён Шарэцкі, Генадзь Карпенка, Мікола Статкевіч, Лявон Баршчэўскі і Юры Хадыка (ён, дарэчы, распачаў мітынг, сказаўшы пра значнасьць мінулай гэтымі днямі падзеі).

(Хадыка:) «Кангрэс Дэмакратычных Сілаў стаў у сучаснай палітычнай гісторыі Беларусі, як гаварылі ў старажытнасьці, альфай і амэгаю. Амэгаю - апошняй літарай альфабэту - таму, што заканчваецца працяглы пэрыяд узгадненьняў. А альфаю Кангрэс стаў таму, што ён, вобразна гаворачы, заклікаў да паспалітага рушэньня на выбары».

На мітынгу выступілі таксама Генадзь Карпенка, дэпутат Павал Знавец, рэжысэр Юры Хашчавацкі, а таксама адзін з арганізатараў страйкавага камітэту краіны Сяргей Антончык.

(Антончык:) «Час перамоваў з рэжымам прайшоў. У нас застаўся час дзеяньняў. Я хацеў бы вам сказаць: ці можна прымусіць чалавека, які гуляе два разы на тыдзень у хакей і тры разы ў тэніс, нешта зрабіць? Яго могуць прымусіць толькі дзеяньні, калі будуць забраныя ягоныя дзяржаўныя канькі і зламаная ягоная ракетка. Такімі дзеяньнямі павінен стаць агульнанацыянальны страйк. У нас ёсьць два ці тры месяцы на тое, каб падняць усіх людзей».

Антыпрэзыдэнцкія настроі знайшлі месца і ў іншых выступах, якія, з прычыны марознага надвор'я, былі ляканічныя. Падводзячы рысу, Валянцін Голубеў зачытаў прысутным зварот да іх ад дэлегатаў Кангрэсу Дэмакратычных Сілаў. Вось вытрымка зь яго:

(Голубеў:) «Мы ўсьведамляем адказнасьць за будучыню Беларусі і разумеем, што ў нас ува ўсіх ёсьць магчымасьць узяць лёс краіны ў свае рукі».

Як заўжды, у дварах, каля якіх ішла калёна дэманстрантаў, было шмат міліцыі, але ёй сёньня справы не знайшлося. Больш таго, у часе прыватных размоваў самі міліцыянты выказваліся супраць усялякіх ваенных саюзаў, магчымасьць якіх не выключаецца пры сёньняшняй уладзе.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG