Большасьць журналістаў НТВ ацаніла вынікі сустрэчы з Пуціным скэптычна.
Сытуацыю камэнтуе наш маскоўскі карэспандэнт Віталь Портнікаў.
(Портнікаў: ) “Журналісты НТВ былі ўражаныя вынікамі сустрэчы. Але,
думаецца, Уладзімір Пуцін быў зьдзіўлены ня менш. У яго былі ўсе падставы
ня верыць шчырасьці сваіх суразмоўцаў. Ён – ці ягоныя суразмоўцы - дасканальна
вывучылі асабістыя справы запрошаных, а з гэтых асабістых справаў можна
зрабіць выснову: журналісты НТВ перш за ўсё прафэсіяналы, людзі, атручаныя
наркотыкам тэлеэфіру, а потым ужо барацьбіты за свабоду слова. Уласна,
для таго, каб зрабіць такую выснову, не абавязкова быць прафэсіяналам у
разьведцы – дастаткова проста глядзець тэлевізар.
Ці было гэтыя апошнія дзесяць гадоў НТВ недзяржаўным, незалежным тэлебачаньнем?
У той самай ступені, у якой недзяржаўным ды незалежным быў ягоны ўладальнік
Уладзімір Гусінскі. На НТВ ішлі перш за ўсё рабіць іншае тэлебачаньне –
больш прафэсійнае, больш адпаведнае стандартам часу, больш жывое… Пытаньне
свабоды слова тады не было вызначальным, бо ў 1991 годзе здавалася, што
свободнымі й шчырымі будуць усе СМІ. А калі трэба было зрабіць выбар паміж
свабодай слова і свабодай быць каналам, блізкім да ўлады, гаспадары НТВ
выбралі другое – апраўдаўшы гэта прывідам камуіністычнае небясьпекі.
Але Барыс Ельцын другім разам перамог не дзякуючы ляяльнасьці НТВ ці
кампаніі "Голосуй или проиграешь!", а дзякуючы ўмеламу выкарыстаньню ягоным
штабам адміністрацыйнага рэсурсу. Гэтая перамога была выкарыстаная для
канчатковага фармаваньня намэнклятурна-алігархічнага рэжыму, гарантам стабільнасьці
якога пазьней стане Уладзімір Пуцін.
Усе мы добра памятаем, як НТВ стала арганічнай, хоць і яркай часткай
дзяржаўнай прапагандысцкай машыны. Іншым яно пачало станавіцца толькі пасьля
таго, як Уладзімір Гусінскі пасварыўся зь "сям’ёй", паставіўшы не на тых
гульцоў. А па-сапраўднаму свабодным гэтае тэлебачаньне зрабіла каманда
Уладзіміра Пуціна. У прэзыдэнцкім атачэньні проста не заўважылі, што ўжо
падвялі колектыў НТВ да той рысы, калі прыняць умовы нават ганаровай капітуляцыі
азначае згубіць твар.
Цяперашняя расейская ўлада – магчыма, у некаторых выпадках, на шчасьце
– ня ўмее дзейнічаць далікатна. Калі карэспандэнт радыё "Свабода" Андрэй
Бабіцкі зьнік у Чачні, мяне больш за ўсё ўразіла, што людзі, якія кіравалі
агромністай дзяржавай, паводзілі сябе ў гэтай гісторыі як дробныя махляры
– падтасоўвалі факты, не прызнавалі відавочнага, хацелі запалохаць і абмежаваць
інфармацыю – а ў выніку ператварылі нашага калегу ў асобу міжнароднага
маштабу, сымбаль імкненьня расейскага грамадзтва да праўды аб тым, што
адбываецца на Каўказе.
Цяпер сумеснымі намаганьнямі палітыкаў і пракурораў у сымбаль свабоды
слова ператвораная тэлекампанія НТВ. Навязаўшы гэтую ролю яе супрацоўнікам,
Уладзімір Пуцін вырашыў пасьля гэтага зь імі дамовіцца. Але дамаўляюцца
з людьзмі, а не з сымбалямі.
Віталь Портнікаў, Масква
Самае папулярнае
1