У чацьвер увечары ў Маскве быў забіты супрацоўнік таджыцкай службы Радыё
Свабода, паэт і перакладчык з фарсі Іскандэр Халтані. Гаворыць Сяржук Сокалаў-Воюш.
Іскандэр Халтані нарадзіўся 12 кастрычніка 1954 году ў Таджыкістане.
Пасьля школы вучыўся ў будаўнічым тэхнікуме, пасьля чаго быў забраны ў
савецкае войска і накіраваны ў Афганістан. Цудоўнае валоданьне мовамі і,
паводле тых, хто яго ведаў, усімі дыялектамі пэрсыдзка-таджыцка-афганскага
рэгіёну вызначыла ягоны афганскі лёс. Іскандэр Халтані быў асабістым перакладчыкам
прэзыдэнта Наджыбулы, які прыйшоў да ўлады пасьля прэзыдэнта Бабрака Кармаля.
Па вяртаньні з Афганістану Халтані паступае ў Літаратурны інстытут імя
Горкага ў Маскве. Яго прымаюць у Саюз журналістаў і ў Саюз пісьменьнікаў
Таджыкістану. З-пад пяра Іскандэра Халтані выйшлі чатыры зборнікі вершаў.
Пасьля першай пастановы незалежнага Таджыкістану пра пераход на арабскую
графіку, паэт пачынае пісаць арабскай вязьзю.
Ён працуе ў газэце “Адаблет Ва Саньат”, а з канца 80-ых супрацоўнічае
з радыёстанцыяй ВВС. Ад 1996 году Халтані – маскоўскі карэспандэнт Радыё
Свабода. Ад першага шлюбу меў дачку Анушу. Пасьля чарговай сустрэчы з дачкой
Іскандэр Халтані напісаў:
Твае сьляды
Ў маёй душы самотнай
Яшчэ жывуць, хоць ты ўжо сыйшла,
І сонца засынае у лясной
Сваёй хаціне.
Соца – мятлік
Ён ведае цябе і йдзе таксама спаць.
А зорка,
Што баіцца крыку пеўняў,
Сьпявае для цябе.
Ты засынаеш…
Паціху…
Паціху…
І сонца табе
Усьміхаецца,
І горад сонца. Сяржук Сокалаў-Воюш, Прага
Ў маёй душы самотнай
Яшчэ жывуць, хоць ты ўжо сыйшла,
І сонца засынае у лясной
Сваёй хаціне.
Соца – мятлік
Ён ведае цябе і йдзе таксама спаць.
А зорка,
Што баіцца крыку пеўняў,
Сьпявае для цябе.
Ты засынаеш…
Паціху…
Паціху…
І сонца табе
Усьміхаецца,
І горад сонца. Сяржук Сокалаў-Воюш, Прага