Рэакцыя міністра замежных справаў Літвы і дэпутатаў Сойму на сёньняшнюю
заяву Ўладзімера Гаркуна.
Сёньня на прэсавай канфэрэнцыі новы міністар замежных справаў Літвы
Антанас Валюніс фактычна паўтарыў тыя ж ацэнкі. Паводле словаў спадара
Валюніса, пасол Беларусі па-свойму інтэрпрэтаваў размову з артурасам Паўлаўскасам.
Гэта факт, сказаў далей міністар, што ў свабоднай дэмакратычнай дзяржаве
парлямэнтары ёсьць сувэрэннымі і пры жаданьні могуць стварыць групу. Але,
наколькі я ведаю, ніхто ў Сэйме такую групу ствараць не зьбіраецца – пасьля
таго, як мы далучыліся да пазыцыі Эўрапейскага Зьвязу ў адносінах выбараў
у Беларусі.
Фракцыя былой кіруючай партыі кансэрватараў, нагадаўшы пра дыпляматычную
азбуку, зьвяртае ўвагу кіраўніцтва Літвы на тое, што АБСЭ ды іншыя міжнародныя
арганізацыі лічаць выбары ў нацыянальны сход Беларусі, што адбыліся 15
кастырчіка, недэмакратычнымі і несвабоднымі.
Акрамя таго, паводле ацэнкі кансэрватаў, Літоўская Рэспубліка афіцыйна
прызнае толькі Вярхоўны Савет Беларусі 13-га скліканьня, які ў 1996 годзе
распусьціў аўтарытарны прэзыдэнт Аляксандар Лукашэнка.
Але ёсьць у Сэйме і іншыя погляды.
Кіраўнік левай апазыцыі, якая складае больш за траціну сябраў Сэйму,
сацыял-дэмакрат Віцяніс Андрукайціс падтрымлівае магчымасьць стварэньня
групы парлямэнцкіх сувязяў з “нацыянальным сходам” Беларусі. Праўда, гэтая
група павінна, маўляў, займацца не ўмацаваньнем абстрактнай дружбы, а вырашэньнем
канкрэтных гаспадарчых праблемў.
Андрукайціс выказаўся за “фінляндызацыю” адносінаў Літвы й Беларусі
– гэта значыць, да прыпадабненьня іх да стасункаў паміж Фінляндыяй і СССР
у гады халоднай вайны, і супраць узьвядзеньня “кітайскай сьцяны” паміж
краінамі.
На гэта кіраўнік парлямэнцкага камітэту бюджэту прафэсар Кястуціс Глявацкас
скептычна заўважыў, што эканамічных праблемаў у адносінах зь Беларусьсю
падобныя захады ня вырашаць.
Ёнас Ляўрынавічус, Вільня
Самае папулярнае
1