Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Галасы стагодзьдзя - Мінулы век у памяці сучасьнікаў


Ехала аднойчы пару гадоў назад на гарод у дызель-поезьдзе, а побач сядзела жанчына ўзросту маёй маці і пажылы мужчына разам зь ёю. Я прыслухалася да іх размовы.

Жанчыну турбавала тое, што сёньня крымінал, што цяжка жыць, што ўсе рвуцца да ўлады, што яны ўсё разграбілі і кажа: “Няма на іх Іосіфа Вісарыёнавіча. Ён бы ўсё паставіў на месца. Вось на іх толькі гэтага і трэба. Яны б баяліся тады”.

А пажылы чалавек зь ёю згаджаецца, кажа: “Так, не хватае”. Згадзіўся зь ёю і кажа: “Гэта ГКЧП вінаватае. Каб не яны ўтварылі гэты пераварот пры Гарбачове, магчыма, усё было б па-другому. Ніхто б не разваліў Саюз, і сёньня б Саюз працьвітаў”.

У мяне мала часу было, каб уступаць зь імі ў дыялёг, але мяне гэта так кранула, у мяне забалела душа, усё перавярнулася. Я цэлы дзень не знаходзіла сабе спакою і цяпер памятаю гэтую думку.

На жаль, ня толькі гэтыя паджылыя людзі так думаюць, але й нашыя равесьнікі. Яшчэ дастаткова маладыя людзі. Думаюць, што толькі да сьценкі ды стрэліць.

Я думаю, што людзей трэба адукоўваць. Трэба падвышаць ровень культуры, годнасьці чалавечай. Каб чалавек лічыў сябе чалавекам, а не паднявольным быдлам.

А нашыя людзі прывыклі, каб зьверху быў кнут. Быў начальнік, што яны паднявольныя. Хто ім там зьверху – партыя ці начальнік – скажуць, яны не прывыклі нешта за сябе вырашаць, за сябе пастаяць. Яны ніколі не былі свабоднымі.

Тацяна Калода, Салігорск

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG