У інтэрвію «Хартыі-97» Саньнікаў заявіў:
«Для мяне гэта было нялёгкае рашэньне. Але, паверце, іншага выйсьця не было. Ці зноў цярпець катаваньні і зьдзекі ў турме, ці сядзець „цішэй вады, ніжэй травы“. Я быў і застаюся беларускім палітыкам. Буду працягваць даносіць праўду пра маю краіну і дамагацца, каб былі прынятыя канкрэтныя меры дапамогі дэмакратычнай Беларусі. Лічу, што маё рашэньне дапаможа рэальнаму вызваленьню маёй жонкі і сына, якія знаходзяцца ў закладніках у рэжыму Лукашэнкі».
Раней сястра Саньнікава Ірына Багданаваа, якая жыве ў Лёндане, паведаміла Радыё Свабода, што Андрэй Саньнікаў цяпер знаходзіцца ў яе дома.
На пытаньне, ці праўда, што Андрэй атрымаў прытулак у Вялікабрытаніі, Ірына Багданава адказала: «Я такія рэчы нават абмяркоўваць не хачу».
Былыя кандыдаты ў прэзыдэнты камэнтуюць рашэньне Саньнікава аб эміграцыі
Саньнікаў: Краіна ператвараецца ў канцлягер
Саньнікаў: Галоўнае цяпер — змагацца за вызваленьне ўсіх
Жонка Саньнікава Ірына Халіп у красавіку 2010 году была асуджаная на 2 гады зьняволеньня з адтэрміноўкай на два гады за ўдзел у масавых забурэньнях 19 сьнежня 2010 году. Журналістка ня мае права пакідаць Менск без дазволу крымінальна-выканаўчай інспэкцыі, мусіць зь вечара да раніцы быць дома, у любы момант да яе з праверкамі могуць прыйсьці — і прыходзяць — міліцыянты.
У 2011-м іншы кандыдат на прэзыдэнта Алесь Міхалевіч атрымаў палітычны прытулак у Чэхіі.
Нарадзіўся ў Менску 8 сакавіка 1954 году.
Скончыў Менскі дзяржаўны інстытут замежных моваў, Дыпляматычную акадэмію Міністэрства замежных спраў СССР у Маскве.
Валодае чатырма мовамі.
Працаваў у Таварыстве дружбы з замежнымі краінамі, у сакратарыяце ААН у Нью-Ёрку, быў дарадцам прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь у Швайцарыі.
У 1995–1996 гг. — намесьнік міністра замежных спраў Беларусі. Пакінуў гэтую пасаду ў лістападзе 1996 году, пратэстуючы супраць рэфэрэндуму.
У лістападзе 1997 году стаў стваральнікам і міжнародным каардынатарам грамадзянскай ініцыятывы «Хартыя’97».
У 2008 годзе ініцыяваў грамадзянскую кампанію «Эўрапейская Беларусь».
Ляўрэат міжнароднай прэміі імя Бруна Крайскага ў галіне абароны правоў чалавека (2005 г.).
Кандыдат у прэзыдэнты Рэспублікі Беларусь на выбарах-2010.
Арыштаваны 19 сьнежня 2010 году пасьля акцыі пратэсту супраць вынікаў выбараў і зьмешчаны ў сьледчы ізалятар КДБ.
Абвінавачаны ў арганізацыі масавых беспарадкаў.
13 траўня 2011 году судзьдзя Партызанскага суду Менску Натальля Чацьвярткова прысудзіла Саньнікаву 5 гадоў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
Пасьля суду Саньнікава тры разы пераводзілі ў розныя папраўчыя ўстановы.
У лістападзе 2011-га ён напісаў прашэньне аб памілаваньні.
14 красавіка 2012 году Андрэй Саньнікаў быў вызвалены зь віцебскай калёніі.
«Для мяне гэта было нялёгкае рашэньне. Але, паверце, іншага выйсьця не было. Ці зноў цярпець катаваньні і зьдзекі ў турме, ці сядзець „цішэй вады, ніжэй травы“. Я быў і застаюся беларускім палітыкам. Буду працягваць даносіць праўду пра маю краіну і дамагацца, каб былі прынятыя канкрэтныя меры дапамогі дэмакратычнай Беларусі. Лічу, што маё рашэньне дапаможа рэальнаму вызваленьню маёй жонкі і сына, якія знаходзяцца ў закладніках у рэжыму Лукашэнкі».
Раней сястра Саньнікава Ірына Багданаваа, якая жыве ў Лёндане, паведаміла Радыё Свабода, што Андрэй Саньнікаў цяпер знаходзіцца ў яе дома.
На пытаньне, ці праўда, што Андрэй атрымаў прытулак у Вялікабрытаніі, Ірына Багданава адказала: «Я такія рэчы нават абмяркоўваць не хачу».
Былыя кандыдаты ў прэзыдэнты камэнтуюць рашэньне Саньнікава аб эміграцыі
Саньнікаў: Краіна ператвараецца ў канцлягер
Саньнікаў: Галоўнае цяпер — змагацца за вызваленьне ўсіх
Жонка Саньнікава Ірына Халіп у красавіку 2010 году была асуджаная на 2 гады зьняволеньня з адтэрміноўкай на два гады за ўдзел у масавых забурэньнях 19 сьнежня 2010 году. Журналістка ня мае права пакідаць Менск без дазволу крымінальна-выканаўчай інспэкцыі, мусіць зь вечара да раніцы быць дома, у любы момант да яе з праверкамі могуць прыйсьці — і прыходзяць — міліцыянты.
У 2011-м іншы кандыдат на прэзыдэнта Алесь Міхалевіч атрымаў палітычны прытулак у Чэхіі.
Даведка «Свабоды»: Андрэй Саньнікаў
Нарадзіўся ў Менску 8 сакавіка 1954 году.
Скончыў Менскі дзяржаўны інстытут замежных моваў, Дыпляматычную акадэмію Міністэрства замежных спраў СССР у Маскве.
Валодае чатырма мовамі.
Працаваў у Таварыстве дружбы з замежнымі краінамі, у сакратарыяце ААН у Нью-Ёрку, быў дарадцам прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь у Швайцарыі.
У 1995–1996 гг. — намесьнік міністра замежных спраў Беларусі. Пакінуў гэтую пасаду ў лістападзе 1996 году, пратэстуючы супраць рэфэрэндуму.
У лістападзе 1997 году стаў стваральнікам і міжнародным каардынатарам грамадзянскай ініцыятывы «Хартыя’97».
У 2008 годзе ініцыяваў грамадзянскую кампанію «Эўрапейская Беларусь».
Ляўрэат міжнароднай прэміі імя Бруна Крайскага ў галіне абароны правоў чалавека (2005 г.).
Кандыдат у прэзыдэнты Рэспублікі Беларусь на выбарах-2010.
Арыштаваны 19 сьнежня 2010 году пасьля акцыі пратэсту супраць вынікаў выбараў і зьмешчаны ў сьледчы ізалятар КДБ.
Абвінавачаны ў арганізацыі масавых беспарадкаў.
13 траўня 2011 году судзьдзя Партызанскага суду Менску Натальля Чацьвярткова прысудзіла Саньнікаву 5 гадоў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
Пасьля суду Саньнікава тры разы пераводзілі ў розныя папраўчыя ўстановы.
У лістападзе 2011-га ён напісаў прашэньне аб памілаваньні.
14 красавіка 2012 году Андрэй Саньнікаў быў вызвалены зь віцебскай калёніі.
