Па словах мультымільянэра, рэалізацыі выгадных для абодвух бакоў задумаў часта перашкаджае неразваротлівая беларуская бюракратыя, але гэтым разам ён заручыўся падтрымкай на больш высокім узроўні.
Інвэстыцыйная кампанія доктара Марфапаласа працуе ў многіх краінах сьвету, яе прадстаўніцтвы ёсьць у Вялікай Брытаніі, Гішпаніі, Бразыліі, Расеі ды іншых рэгіёнах. Спробы замацавацца ў Беларусі пакуль выніку не далі, аднак бізнэсовец кажа, што папярэднія перамовы з кіраўніцтвам Гарадзенскай вобласьці яго абнадзеілі. У выпадку рэалізацыі задумаў аб’ёмы інвэстыцый могуць скласьці сотні мільёнаў даляраў:
«Падчас сустрэчы з губэрнатарам Гарадзенскай вобласьці спадаром Шапірам разглядаўся вялікі праект разьвіцьця галіны аграбізнэсу. Што маецца на ўвазе. Перадусім, гэта будаўніцтва паводле новых тэхналёгій сьвінагадоўчых комплексаў, курыных фэрмаў — „полтры“, якія здолеюць даць штуршок для ўсяго рэгіёну. Спадар Шапіра выказаў вялікую зацікаўленасьць, мы паабяцалі са свайго боку найхутчэй паспрыяць, каб гэты маштабны праект ажыцьцявіць. Увогуле, гэта некалькі асобных праектаў, якія ў пэрспэктыве мусяць рэалізоўвацца комплексна. Калі казаць пра памер інвэстыцый, то гэта дзесьці 200 мільёнаў даляраў і нават вышэй. Усё, канечне, будзе залежаць ад прадуктыўнасьці згаданых комплексаў, але гаворка пра ўкладаньні ў Гарадзенскую вобласьць сотняў мільёнаў даляраў».
Паводле Васіліюса Марфапаласа, вядзецца маніторынг і іншых беларускіх абласьцей, якія маглі б уяўляць інвэстыцыйны інтарэс, але Гарадзеншчына мае прыярытэт з гледзішча лягістычнай прывабнасьці:
«Мы хацелі б пачаць з праекту вырошчваньня бройлераў, каб ацаніць магчымы размах і далейшую нашу прысутнасьць у рэгіёне. Апроч таго, што мы зацікаўленыя пашыраць бізнэс у напрамку сьвінагадоўлі і перапрацоўкі мяса на каўбасы, сардэлькі, рулеты, а таксама разглядаем магчымасьць вырошчваньня козаў. У Беларусі ў прамысловых маштабах гэтая галіна практычна не прысутнічае. Была сустрэча і з намесьнікам губэрнатара Віцебскай вобласьці, абмяркоўваліся некалькі досыць цікавых праектаў, над якімі мы гэтаксама зьбіраемся працаваць. І тут таксама ўсё будзе залежаць ад хуткасьці дзеяньняў нашых партнэраў — то бок, кіраўнікоў віцебскага рэгіёну. Магу адзначыць цікавы праект ў галіне фармакалёгіі, разьвіцьцё тых жа курыных фэрмаў. Таксама нямала прапановаў, якія яшчэ будзем узгадняць».
Ці падзяляе амэрыканскі бізнэсовец пашыранае меркаваньне, што весьці бізнэс у Беларусі замежным інвэстарам ня толькі складана, але і небясьпечна?
«Беларусь мае досыць надзейны і стабільны бізнэс-асяродак, але ёсьць шмат магчымасьцяў для яго пашырэньня. Чаго не хапае — дык гэта ведаў, досьведу мэнэджмэнту праектаў, якія трэба рэалізаваць. То бок, людзі яшчэ не настолькі падрыхтаваныя, каб рухацца хутка наперад і ажыцьцяўляць ідэі. Няма такога паняцьця, як дрэнныя бізнэс-інвэстыцыі. Проста яшчэ не падрыхтаваны народ, каб весьці бізнэс на ўзроўні ўсясьветнага мэнэджмэнту, каб пісьменна працаваць з замежнымі інвэстарамі і рабіць больш спрыяльным дзелавы клімат у краіне. Мы сустракаліся са спадаром Карагіным, які, як я разумею, зьяўляецца адным з кіраўнікоў інтэпрэнэраў і прадпрымальнікаў у Беларусі. Чалавек вельмі настойлівы, шмат ведае, і менавіта такія людзі могуць дапамагчы бізнэс-супольнасьці стаць больш прасунутымі. Бо ў іх існуе адпаведная плятформа і яны рэальна дапамагаюць бізнэсоўцам. Вось да людзей такога рангу трэба прыслухоўвацца і яны могуць аказаць рэальную дапамогу для дзелавых людзей Беларусі».
Нягледзячы на пэўны аптымізм, Васіліюс Марфапалас асьцерагаецца, што з улікам ранейшага няўдалага досьведу змаганьня зь бюракратыяй прыход на беларускі рынак можа расьцягнуцца на неакрэсьлены тэрмін:
«Так, існуюць праблемы бюракратычнага кшталту. Чыноўнікі, будзем гаварыць адкрыта, не аказваюць адпаведную дапамогу для падтрымкі бізнэсу. Да прыкладу: некалькі гадоў таму мы ўдзельнічалі ў праекце пабудовы лягістычнага цэнтру ў Нацыянальным аэрапорце „Менск“. Якраз падчас нашай размовы спадар Карагін зноў згадаў пра гэты праект, назваўшы яго вельмі патрэбным і важным для краіны. Мы зь ім пагадзіліся, але, у сваю чаргу, нагадалі, што 5-6 гадоў таму мы займаліся гэтым праектам вельмі актыўна. Але і да сёньняшняга дня ня зроблена практычна нічога. Натуральна, чыноўнікі прыходзілі і сыходзілі, яны і надалей будуць мяняць адзін аднаго, але дзеля таго, каб справа зрушылася зь мёртвай кропкі, павінна быць актыўнасьць і апэратыўнасьць з боку кіраўніцтва краіны, каб дапамагчы Беларусі рухацца наперад нашмат шпарчэй, як гэта робяць многія іншыя дзяржавы. Чаго мы вам таксама шчыра жадаем. Тым больш, калі гаворка ідзе пра мультымільённыя ўкладаньні, а можа нават і мільярдныя».
З ахалоджваньнем беларуска-амэрыканскіх адносінаў прысутнасьць заакіянскіх кампаній у Беларусі істотна скарацілася і ў асноўным прадстаўленая такімі ўсясьветнымі брэндамі як McDonald’s Corporation, Coca-Cola Company, Visa International, MasterCard Incorporated.
Інвэстыцыйная кампанія доктара Марфапаласа працуе ў многіх краінах сьвету, яе прадстаўніцтвы ёсьць у Вялікай Брытаніі, Гішпаніі, Бразыліі, Расеі ды іншых рэгіёнах. Спробы замацавацца ў Беларусі пакуль выніку не далі, аднак бізнэсовец кажа, што папярэднія перамовы з кіраўніцтвам Гарадзенскай вобласьці яго абнадзеілі. У выпадку рэалізацыі задумаў аб’ёмы інвэстыцый могуць скласьці сотні мільёнаў даляраў:
«Падчас сустрэчы з губэрнатарам Гарадзенскай вобласьці спадаром Шапірам разглядаўся вялікі праект разьвіцьця галіны аграбізнэсу. Што маецца на ўвазе. Перадусім, гэта будаўніцтва паводле новых тэхналёгій сьвінагадоўчых комплексаў, курыных фэрмаў — „полтры“, якія здолеюць даць штуршок для ўсяго рэгіёну. Спадар Шапіра выказаў вялікую зацікаўленасьць, мы паабяцалі са свайго боку найхутчэй паспрыяць, каб гэты маштабны праект ажыцьцявіць. Увогуле, гэта некалькі асобных праектаў, якія ў пэрспэктыве мусяць рэалізоўвацца комплексна. Калі казаць пра памер інвэстыцый, то гэта дзесьці 200 мільёнаў даляраў і нават вышэй. Усё, канечне, будзе залежаць ад прадуктыўнасьці згаданых комплексаў, але гаворка пра ўкладаньні ў Гарадзенскую вобласьць сотняў мільёнаў даляраў».
Паводле Васіліюса Марфапаласа, вядзецца маніторынг і іншых беларускіх абласьцей, якія маглі б уяўляць інвэстыцыйны інтарэс, але Гарадзеншчына мае прыярытэт з гледзішча лягістычнай прывабнасьці:
«Мы хацелі б пачаць з праекту вырошчваньня бройлераў, каб ацаніць магчымы размах і далейшую нашу прысутнасьць у рэгіёне. Апроч таго, што мы зацікаўленыя пашыраць бізнэс у напрамку сьвінагадоўлі і перапрацоўкі мяса на каўбасы, сардэлькі, рулеты, а таксама разглядаем магчымасьць вырошчваньня козаў. У Беларусі ў прамысловых маштабах гэтая галіна практычна не прысутнічае. Была сустрэча і з намесьнікам губэрнатара Віцебскай вобласьці, абмяркоўваліся некалькі досыць цікавых праектаў, над якімі мы гэтаксама зьбіраемся працаваць. І тут таксама ўсё будзе залежаць ад хуткасьці дзеяньняў нашых партнэраў — то бок, кіраўнікоў віцебскага рэгіёну. Магу адзначыць цікавы праект ў галіне фармакалёгіі, разьвіцьцё тых жа курыных фэрмаў. Таксама нямала прапановаў, якія яшчэ будзем узгадняць».
Ці падзяляе амэрыканскі бізнэсовец пашыранае меркаваньне, што весьці бізнэс у Беларусі замежным інвэстарам ня толькі складана, але і небясьпечна?
Разглядаем магчымасьць вырошчваньня козаў. У Беларусі ў прамысловых маштабах гэтая галіна практычна не прысутнічае
«Беларусь мае досыць надзейны і стабільны бізнэс-асяродак, але ёсьць шмат магчымасьцяў для яго пашырэньня. Чаго не хапае — дык гэта ведаў, досьведу мэнэджмэнту праектаў, якія трэба рэалізаваць. То бок, людзі яшчэ не настолькі падрыхтаваныя, каб рухацца хутка наперад і ажыцьцяўляць ідэі. Няма такога паняцьця, як дрэнныя бізнэс-інвэстыцыі. Проста яшчэ не падрыхтаваны народ, каб весьці бізнэс на ўзроўні ўсясьветнага мэнэджмэнту, каб пісьменна працаваць з замежнымі інвэстарамі і рабіць больш спрыяльным дзелавы клімат у краіне. Мы сустракаліся са спадаром Карагіным, які, як я разумею, зьяўляецца адным з кіраўнікоў інтэпрэнэраў і прадпрымальнікаў у Беларусі. Чалавек вельмі настойлівы, шмат ведае, і менавіта такія людзі могуць дапамагчы бізнэс-супольнасьці стаць больш прасунутымі. Бо ў іх існуе адпаведная плятформа і яны рэальна дапамагаюць бізнэсоўцам. Вось да людзей такога рангу трэба прыслухоўвацца і яны могуць аказаць рэальную дапамогу для дзелавых людзей Беларусі».
Нягледзячы на пэўны аптымізм, Васіліюс Марфапалас асьцерагаецца, што з улікам ранейшага няўдалага досьведу змаганьня зь бюракратыяй прыход на беларускі рынак можа расьцягнуцца на неакрэсьлены тэрмін:
«Так, існуюць праблемы бюракратычнага кшталту. Чыноўнікі, будзем гаварыць адкрыта, не аказваюць адпаведную дапамогу для падтрымкі бізнэсу. Да прыкладу: некалькі гадоў таму мы ўдзельнічалі ў праекце пабудовы лягістычнага цэнтру ў Нацыянальным аэрапорце „Менск“. Якраз падчас нашай размовы спадар Карагін зноў згадаў пра гэты праект, назваўшы яго вельмі патрэбным і важным для краіны. Мы зь ім пагадзіліся, але, у сваю чаргу, нагадалі, што 5-6 гадоў таму мы займаліся гэтым праектам вельмі актыўна. Але і да сёньняшняга дня ня зроблена практычна нічога. Натуральна, чыноўнікі прыходзілі і сыходзілі, яны і надалей будуць мяняць адзін аднаго, але дзеля таго, каб справа зрушылася зь мёртвай кропкі, павінна быць актыўнасьць і апэратыўнасьць з боку кіраўніцтва краіны, каб дапамагчы Беларусі рухацца наперад нашмат шпарчэй, як гэта робяць многія іншыя дзяржавы. Чаго мы вам таксама шчыра жадаем. Тым больш, калі гаворка ідзе пра мультымільённыя ўкладаньні, а можа нават і мільярдныя».
З ахалоджваньнем беларуска-амэрыканскіх адносінаў прысутнасьць заакіянскіх кампаній у Беларусі істотна скарацілася і ў асноўным прадстаўленая такімі ўсясьветнымі брэндамі як McDonald’s Corporation, Coca-Cola Company, Visa International, MasterCard Incorporated.
