На сёньня заплянаваная сустрэча патрыярха Кірыла зь мітрапалітам Савам, кіраўніком Польскай аўтакефальнай праваслаўнай царквы, ды вячэра маскоўскага госьця з прэзыдэнтам Польшчы Браніславам Камароўскім.
Кульмінацыяй візыту будзе падпісаньне патрыярхам Кірылам і арцыбіскупам Юзэфам Міхалікам, кіраўніком Канфэрэнцыі біскупаў Рымакаталіцкай царквы ў Польшчы, дакумэнту з заклікам да палякаў і расейцаў прымірыцца і дараваць адзін аднаму гістарычныя правіннасьці. Падпісаньне адбудзецца 17 жніўня ў Каралеўскім замку ў Варшаве.
Польскія камэнтатары, наогул вітаючы гэты крок з боку расейскага і польскага царкоўных герархаў, адначасова перасьцерагаюць, што ён не азначае радыкальнага пералому ў расейска-польскіх адносінах.
«Прымірэньня цяпер ня будзе, але можна будзе ўступіць на шлях, які да яго павядзе. Дэклярацыя Касьцёлу і Царквы можа стаць пачаткам гэтага шляху», — піша Пётр Сквяцінскі ў сёньняшнім выданьні газэты Rzeczpospolita.
Паводле Сквяцінскага, нягледзячы на супярэчлівыя ацэнкі постаці патрыярха Кірыла, на Расейскую праваслаўную царкву палякі павінны глядзець хутчэй як на саюзьніка, чым на ворага:
«Расейская праваслаўная царква зьяўляецца антысталінскай, пасьлядоўна пашырае веды пра злачынствы пэрыяду сталінскіх рэпрэсій, залічвае да ліку бласлаўлёных і сьвятых ахвяры НКУС. (...) Па-другое — і на гэта павінны зьвярнуць сваю ўвагу перад усім тыя з палякаў, якія ня хочуць рэклямаванай лібэральна-левым асяродзьдзем рэвалюцыі ў культуры — Царква бачыць гэтую пагрозу і супрацьстаіць ёй. (...) У сучасным сьвеце няшмат апанэнтаў рэвалюцыі ў культуры; варта належным чынам ацаніць тых, якія існуюць і дзейнічаюць» — піша Сквяцінскі.
Арцыбіскуп Юзэф Міхалік сказаў пра візыт патрыярха Кірыла: «Ёсьць старапольская прыказка: важнейшы сусед за мяжою, чым брат за гарою. Няма сэнсу паварочвацца адзін да аднаго сьпінай, гэта не па-хрысьціянску, калі людзі вырошчваюць у сабе непрыязь і нянавісьць».
Шмат хто з нагоды візыту патрыярха Кірыла прыгадаў ліст польскіх біскупаў да нямецкіх у 1965 годзе — на парозе сьвяткаваньня 1000-годзьдзя хрысьціянства ў Польшчы — у якім польскія духоўнікі выступілі з запамінальным заклікам да немцаў: «выбачаем і просім выбачэньня». Гэты заклік, які быў бязьлітасна раскрытыкаваны тагачаснымі камуністычнымі ўладамі Польшчы, сёньня адназначна ўспрымаецца як адзін з найважнейшых крокаў на шляху да польска-нямецкага прымірэньня.
Кульмінацыяй візыту будзе падпісаньне патрыярхам Кірылам і арцыбіскупам Юзэфам Міхалікам, кіраўніком Канфэрэнцыі біскупаў Рымакаталіцкай царквы ў Польшчы, дакумэнту з заклікам да палякаў і расейцаў прымірыцца і дараваць адзін аднаму гістарычныя правіннасьці. Падпісаньне адбудзецца 17 жніўня ў Каралеўскім замку ў Варшаве.
Польскія камэнтатары, наогул вітаючы гэты крок з боку расейскага і польскага царкоўных герархаў, адначасова перасьцерагаюць, што ён не азначае радыкальнага пералому ў расейска-польскіх адносінах.
«Прымірэньня цяпер ня будзе, але можна будзе ўступіць на шлях, які да яго павядзе. Дэклярацыя Касьцёлу і Царквы можа стаць пачаткам гэтага шляху», — піша Пётр Сквяцінскі ў сёньняшнім выданьні газэты Rzeczpospolita.
Паводле Сквяцінскага, нягледзячы на супярэчлівыя ацэнкі постаці патрыярха Кірыла, на Расейскую праваслаўную царкву палякі павінны глядзець хутчэй як на саюзьніка, чым на ворага:
«Расейская праваслаўная царква зьяўляецца антысталінскай, пасьлядоўна пашырае веды пра злачынствы пэрыяду сталінскіх рэпрэсій, залічвае да ліку бласлаўлёных і сьвятых ахвяры НКУС. (...) Па-другое — і на гэта павінны зьвярнуць сваю ўвагу перад усім тыя з палякаў, якія ня хочуць рэклямаванай лібэральна-левым асяродзьдзем рэвалюцыі ў культуры — Царква бачыць гэтую пагрозу і супрацьстаіць ёй. (...) У сучасным сьвеце няшмат апанэнтаў рэвалюцыі ў культуры; варта належным чынам ацаніць тых, якія існуюць і дзейнічаюць» — піша Сквяцінскі.
Арцыбіскуп Юзэф Міхалік сказаў пра візыт патрыярха Кірыла: «Ёсьць старапольская прыказка: важнейшы сусед за мяжою, чым брат за гарою. Няма сэнсу паварочвацца адзін да аднаго сьпінай, гэта не па-хрысьціянску, калі людзі вырошчваюць у сабе непрыязь і нянавісьць».
Шмат хто з нагоды візыту патрыярха Кірыла прыгадаў ліст польскіх біскупаў да нямецкіх у 1965 годзе — на парозе сьвяткаваньня 1000-годзьдзя хрысьціянства ў Польшчы — у якім польскія духоўнікі выступілі з запамінальным заклікам да немцаў: «выбачаем і просім выбачэньня». Гэты заклік, які быў бязьлітасна раскрытыкаваны тагачаснымі камуністычнымі ўладамі Польшчы, сёньня адназначна ўспрымаецца як адзін з найважнейшых крокаў на шляху да польска-нямецкага прымірэньня.
