Падарожжа на аўтамабілі паміж краінамі Эўразьвязу сёньня ўжо справа даволі нудная. Нідзе ніякага кантролю, на межах не пагражаюць нават агляд багажніка аўтамабіля і грунтоўны асабісты дагляд. Як правіла, нават не заўважаеш, што з адной краіны праехаў ў іншую. А вось на польска-беларускай мяжы пануе зусім іншая атмасфэра.
Цягнік, які ходзіць два разы на дзень паміж польскай Кузьніцай і беларускай Горадняй, - проста такая мясцовая электрычка. Аднак у вагонах дзень пры дні адбываецца адмысловае моднае дэфіле.
Людзі, танна набыўшы на польскім баку вопратку, зараз мусяць перавезьці яе на рынак у Беларусі. Аднак, каб не плаціць мыта, яны ўсё надзяваюць на сябе. Я быў адзіным пасажырам, які спакойна сядзеў і ня кідаўся пераапранацца.
Было бачна, што ў жанчын старэйшых сыстэма ўжо распрацавана і наладжана. Спачатку яны надзелі на сябе некалькі цесных калготак, на іх - аблягальныя рэйтузы, а зьверху - двое штаноў. На штаны яны нацягнулі яшчэ і доўгую спадніцу. Дадалі некалькі блузак, швэдраў і, нарэшце, паліто. І вось у вагоне раптам зьявілася некалькі цалкам аднолькава апранутых пэнсіянэрак.
У беларускай Горадні яны ўсё зь сябе зьнялі і прадалі на рынку недалёка ад вакзалу. На гэтых некалькіх рэчах яны хоць і не разбагацеюць, але зь іх мізэрнай пэнсіяй кожны рубель на рахунку. У Беларусі ўжо некалькі месяцаў невыносная эканамічная сытуацыя, і людзі спрабуюць падзарабіць любымі спосабамі. Кантрабанда - адна з магчымасьцяў.
Жанчыны хаваюць вопратку ў цягніку на сваім целе, а мужчыны спрабуюць выкарыстоўваць машыны. У суседнюю Польшчу яны спрабуюць перавезьці галоўным чынам танны бэнзін і танныя цыгарэты. У Беларусі літар бэнзіну каштуе крыху менш за даляр, у Польшчы – больш за два. Той, хто хоча зарабіць, мусіць дзейнічаць ужо правераным спосабам.
Найлепшая машына для кантрабанды паліва - стары Volkswagen Passat. У яго бак улазіць 80 літраў бэнзіну. Калі нахіліць аўтамабіль, можна дадаць яшчэ пару літраў. Таму сёньня на польска-беларускім памежным пераезьдзе стаяць калёны менавіта гэтых машын.
Польскія мытнікі ня могуць загадаць беларусам, на якіх машынах езьдзіць у Польшчу. Але палякі, прынамсі, выдалі распараджэньне, што канкрэтная машына можа перасякаць мяжу толькі раз за шэсьць дзён.
Знайшліся ўмельцы, якія ўсталёўваюць у машыне дадатковы бак. І пра гэта палякі здагадаліся. Так, на мяжы ёсьць лічыльнікі і спэцыяльныя помпы, якія высмоктваюць зьмесьціва бака за некалькі сэкунд. Калі на экране высьвечваецца, напрыклад, аб'ём 200 літраў - усё адразу ясна.
Беларускі бэнзін і дызэль адразу за мяжой чакаюць у першую чаргу польскія земляробы, якім трэба паліва для трактароў. Пераліваньне з дапамогай шлянгаў доўжыцца сэкунды. І на гэтым зарабляюць абодва бакі.
З кантрабандай блёкаў цыгарэт крыху складаней. У машыне ня так шмат месцаў, дзе можна схаваць цыгарэты, і мытнікі ўжо ведаюць усе фокусы. Апошні - набіваць цыгарэтамі дзіцячыя крэслы.
Соннае дзіця мытнікі будзіць не хацелі. Але потым ім здалося падазроным, чаму раптам зьявілася столькі беларусаў, якія перавозяць дзяцей праз мяжу і назад.
Цягнік, які ходзіць два разы на дзень паміж польскай Кузьніцай і беларускай Горадняй, - проста такая мясцовая электрычка. Аднак у вагонах дзень пры дні адбываецца адмысловае моднае дэфіле.
Людзі, танна набыўшы на польскім баку вопратку, зараз мусяць перавезьці яе на рынак у Беларусі. Аднак, каб не плаціць мыта, яны ўсё надзяваюць на сябе. Я быў адзіным пасажырам, які спакойна сядзеў і ня кідаўся пераапранацца.
Было бачна, што ў жанчын старэйшых сыстэма ўжо распрацавана і наладжана. Спачатку яны надзелі на сябе некалькі цесных калготак, на іх - аблягальныя рэйтузы, а зьверху - двое штаноў. На штаны яны нацягнулі яшчэ і доўгую спадніцу. Дадалі некалькі блузак, швэдраў і, нарэшце, паліто. І вось у вагоне раптам зьявілася некалькі цалкам аднолькава апранутых пэнсіянэрак.
У беларускай Горадні яны ўсё зь сябе зьнялі і прадалі на рынку недалёка ад вакзалу. На гэтых некалькіх рэчах яны хоць і не разбагацеюць, але зь іх мізэрнай пэнсіяй кожны рубель на рахунку. У Беларусі ўжо некалькі месяцаў невыносная эканамічная сытуацыя, і людзі спрабуюць падзарабіць любымі спосабамі. Кантрабанда - адна з магчымасьцяў.
Жанчыны хаваюць вопратку ў цягніку на сваім целе, а мужчыны спрабуюць выкарыстоўваць машыны. У суседнюю Польшчу яны спрабуюць перавезьці галоўным чынам танны бэнзін і танныя цыгарэты. У Беларусі літар бэнзіну каштуе крыху менш за даляр, у Польшчы – больш за два. Той, хто хоча зарабіць, мусіць дзейнічаць ужо правераным спосабам.
Найлепшая машына для кантрабанды паліва - стары Volkswagen Passat. У яго бак улазіць 80 літраў бэнзіну. Калі нахіліць аўтамабіль, можна дадаць яшчэ пару літраў. Таму сёньня на польска-беларускім памежным пераезьдзе стаяць калёны менавіта гэтых машын.
Польскія мытнікі ня могуць загадаць беларусам, на якіх машынах езьдзіць у Польшчу. Але палякі, прынамсі, выдалі распараджэньне, што канкрэтная машына можа перасякаць мяжу толькі раз за шэсьць дзён.
Знайшліся ўмельцы, якія ўсталёўваюць у машыне дадатковы бак. І пра гэта палякі здагадаліся. Так, на мяжы ёсьць лічыльнікі і спэцыяльныя помпы, якія высмоктваюць зьмесьціва бака за некалькі сэкунд. Калі на экране высьвечваецца, напрыклад, аб'ём 200 літраў - усё адразу ясна.
Беларускі бэнзін і дызэль адразу за мяжой чакаюць у першую чаргу польскія земляробы, якім трэба паліва для трактароў. Пераліваньне з дапамогай шлянгаў доўжыцца сэкунды. І на гэтым зарабляюць абодва бакі.
З кантрабандай блёкаў цыгарэт крыху складаней. У машыне ня так шмат месцаў, дзе можна схаваць цыгарэты, і мытнікі ўжо ведаюць усе фокусы. Апошні - набіваць цыгарэтамі дзіцячыя крэслы.
Соннае дзіця мытнікі будзіць не хацелі. Але потым ім здалося падазроным, чаму раптам зьявілася столькі беларусаў, якія перавозяць дзяцей праз мяжу і назад.