Тэнак: «Сапраўды, нічога асабліва не было дасягнута. Але калі быць абсалютна шчырым, дык нічога не ўдалося дасягнуць у адносінах да Беларусі за апошнія 10 гадоў, незалежна ад таго, што мы рабілі.
Мы спрабавалі палітыку „ўцягваньня“, спрабавалі ізаляцыю, цяпер спрабуем мэтавыя санкцыі. Але там вельмі жорсткі і ўпарты дыктатарскі рэжым на чале з Лукашэнкам, як, па-праўдзе, не рэагуе на вонкавы ціск, у нас няма сур’ёзных рычагоў уплыву.
Мы робім усё, што ў нашых сілах. Нядаўняе сьмяротнае пакараньне двух чалавек, вядома ж, выклікала нашу асаблівую трывогу і абурэньне. Шмат хто з заходніх лідэраў і парлямэнтаў неаднаразова заклікаў адкласьці выкананьне сьмяротнага пакараньня ў гэтай справе, бо ўвесь судовы працэс пакінуў шмат пытаньняў, на якія не было дадзена адэкватных адказаў.
Беларусь і афіцыйны Менск, на жаль, паводзяць сябе прадказальна. Яны працягваюць рэпрэсіі супраць мэдыяў, дысыдэнтаў, дэмакратычных актывістаў. Шмат гадоў таму я назваў Беларусь „Кубай Эўропы“. На жаль, яна застаецца „Кубай Эўропы“.
Вельмі цяжка вызначыць шлях наперад, але будзем спадзявацца, што падзейнічаюць мэтавыя санкцыі — забарона на падарожжы для прадстаўнікоў рэжыму, асабліва для тых, хто займаецца рэпрэсіямі супраць дысыдэнтаў і дэмакратычнай апазыцыі. Аднак большасьць гэтых асобаў у любым выпадку ня езьдзяць на Захад. Яны часьцей езьдзяць на вакацыі ў Маскву, чым у Парыж ці Лёндан.Таму, зноўку ж, гэта ў асноўным сымбалічны крок. Але мы будзем працягваць ціск.
Мая партыя і мая фракцыя падтрымлівае кантакты зь некаторымі прадстаўнікамі беларускай апазыцыі. Мы спадзяемся дапамагчы ў стварэньні аўтарытэтнай апазыцыі. Традыцыйна апазыцыя там даволі слабая і падзеленая. Будзем спадзявацца, што гэта магчымы шлях наперад. Але ў астатнім, на жаль, тыя, хто назіраў за сытуацыяй апошнія 10 гадоў, адчуваюць расчараваньне, і не відаць нейкая яснага сьвятла ў канцы тунэлю».
Карэспандэнт: «Што яшчэ можа зрабіць Эўрапарлямэнт, акрамя прыняцьця такіх рэзалюцыяў?»
Тэнак: «Я ўжо сказаў, што мы ня можам зрабіць асабліва шмат. Рада міністраў цяпер прыняла даволі жорсткія мэтавыя санкцыі супраць кіраўніцтва рэжыму. Магчымыя былі б агульныя гандлёвыя санкцыі, але гэта было б пакараньне для беларускіх грамадзян, не зьвязаных з рэжымам. Мы павінны працягваць ціск, адукоўваць людзей, мы можам павялічваць фінансаваньне для беларускіх студэнтаў, якія маглі б вучыцца ў нашых краінах і працаваць у нашых установах і будаваць аўтарытэтную грамадзянскую супольнасьць і дэмакратычны апазыцыйны рух, які ўрэшце зрыне рэжым. Дыктатуры ня вечныя. Лукашэнка не неўміручы. Але пакуль што мы можам толькі выказаць сьвету агіду да таго, як ён абыходзіцца з уласнымі грамадзянамі».
Мы спрабавалі палітыку „ўцягваньня“, спрабавалі ізаляцыю, цяпер спрабуем мэтавыя санкцыі. Але там вельмі жорсткі і ўпарты дыктатарскі рэжым на чале з Лукашэнкам, як, па-праўдзе, не рэагуе на вонкавы ціск, у нас няма сур’ёзных рычагоў уплыву.
Мы робім усё, што ў нашых сілах. Нядаўняе сьмяротнае пакараньне двух чалавек, вядома ж, выклікала нашу асаблівую трывогу і абурэньне. Шмат хто з заходніх лідэраў і парлямэнтаў неаднаразова заклікаў адкласьці выкананьне сьмяротнага пакараньня ў гэтай справе, бо ўвесь судовы працэс пакінуў шмат пытаньняў, на якія не было дадзена адэкватных адказаў.
Беларусь і афіцыйны Менск, на жаль, паводзяць сябе прадказальна. Яны працягваюць рэпрэсіі супраць мэдыяў, дысыдэнтаў, дэмакратычных актывістаў. Шмат гадоў таму я назваў Беларусь „Кубай Эўропы“. На жаль, яна застаецца „Кубай Эўропы“.
Вельмі цяжка вызначыць шлях наперад, але будзем спадзявацца, што падзейнічаюць мэтавыя санкцыі — забарона на падарожжы для прадстаўнікоў рэжыму, асабліва для тых, хто займаецца рэпрэсіямі супраць дысыдэнтаў і дэмакратычнай апазыцыі. Аднак большасьць гэтых асобаў у любым выпадку ня езьдзяць на Захад. Яны часьцей езьдзяць на вакацыі ў Маскву, чым у Парыж ці Лёндан.Таму, зноўку ж, гэта ў асноўным сымбалічны крок. Але мы будзем працягваць ціск.
Мая партыя і мая фракцыя падтрымлівае кантакты зь некаторымі прадстаўнікамі беларускай апазыцыі. Мы спадзяемся дапамагчы ў стварэньні аўтарытэтнай апазыцыі. Традыцыйна апазыцыя там даволі слабая і падзеленая. Будзем спадзявацца, што гэта магчымы шлях наперад. Але ў астатнім, на жаль, тыя, хто назіраў за сытуацыяй апошнія 10 гадоў, адчуваюць расчараваньне, і не відаць нейкая яснага сьвятла ў канцы тунэлю».
Карэспандэнт: «Што яшчэ можа зрабіць Эўрапарлямэнт, акрамя прыняцьця такіх рэзалюцыяў?»
Тэнак: «Я ўжо сказаў, што мы ня можам зрабіць асабліва шмат. Рада міністраў цяпер прыняла даволі жорсткія мэтавыя санкцыі супраць кіраўніцтва рэжыму. Магчымыя былі б агульныя гандлёвыя санкцыі, але гэта было б пакараньне для беларускіх грамадзян, не зьвязаных з рэжымам. Мы павінны працягваць ціск, адукоўваць людзей, мы можам павялічваць фінансаваньне для беларускіх студэнтаў, якія маглі б вучыцца ў нашых краінах і працаваць у нашых установах і будаваць аўтарытэтную грамадзянскую супольнасьць і дэмакратычны апазыцыйны рух, які ўрэшце зрыне рэжым. Дыктатуры ня вечныя. Лукашэнка не неўміручы. Але пакуль што мы можам толькі выказаць сьвету агіду да таго, як ён абыходзіцца з уласнымі грамадзянамі».