Гэты чыноўнік адмовіўся прадставіць актывісту пісьмовыя рашэньні Берасьцейскага гарвыканкаму, зь якіх Турчаняк меркаваў даведацца пра ўласьніка занядбанага дома ў гістарычным цэнтры Берасьця.
Напаўразбураны дом № 26 на вуліцы 17 верасьня — гісторыка-культурная каштоўнасьць.
Дзяніс Турчаняк: «Дом пустуе, ён у напаўразбураным стане. Мы бачым, што вываленыя куты, вакон няма. Калі заглянуць усярэдзіну — падлога сарваная, дах цячэ… То бок вось якія гэта адносіны да аб’екта, які дзяржава бярэ пад ахову?».
Спадар Турчаняк накіроўваў у гарвыканкам заяву з просьбай аб копіях пэўных рашэньняў, зь якіх актывіст хацеў даведацца пра ўласьніка гэтага дома. Аднак намесьнік старшыні гарвыканкаму Вячаслаў Хафізаў у гэтым яму адмовіў. Турчаняк упэўнены, што чыноўнік парушыў закон аб мясцовым кіраваньні і самакіраваньні, закон аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны і закон аб зваротах грамадзянаў. Таму актывіст накіраваў скаргу ў суд:
«Згодна Канстытуцыі кожны грамадзянін абавязаны берагчы гісторыка-культурныя каштоўнасьці Рэспублікі Беларусь. Зразумела, у мяне ёсьць права на ажыцьцяўленьне нейкіх захадаў дзеля аховы гэтага аб’екта. І я лічу, што такімі дзеяньнямі Хафізаў учыніў прынамсі два адміністрацыйныя правапарушэньні».
Дзяніс Турчаняк праз суд дабіваецца, каб чыноўніка абавязалі выдаць копіі адпаведных рашэньняў гарвыканкаму. Спадар тлумачыць, што ў адпаведнасьці з артыкулам 9.6 Адміністрацыйнага кодэксу незаконная адмова чыноўніка ў прадстаўленьні грамадзяніну дакумэнтаў, якія закранаюць яго правы і інтарэсы, цягне за сабой штраф ад 10 да 30 базавых велічыняў.
Сытуацыю камэнтуе доктар мастацтвазнаўства ў галіне ўрбаністыкі і архітэктуры, дасьледніца гісторыі і архітэктуры Берасьця Ірына Лаўроўская:
«Я лічу, што тое, што робіць Дзяніс, — гэта справа вельмі слушная. Гэта нагадвае змаганьне зь ветракамі, аднак сэнс у гэтым ёсьць. Таму што грамадзянская супольнасьць сёньня — адзіны гарант аховы нашай дзяржаўнасьці, нашай спадчыны. І гэты будынак, і тое, што заяўляе Дзяніс, ён як лякмусавая паперка — паказвае, наколькі адсутнічае ў гэтай дзяржаве закон».
Гістарычны цэнтар Берасьця забудаваны пераважна ў пачатку ХХ стагодзьдзя. Тэрыторыя ад ракі Мухавец да чыгункі і ад вуліцы Леніна да бульвару Касманаўтаў унесеная ў Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў. Ірына Лаўроўская тлумачыць, што разбурэньне занядбанага дома № 26 на вуліцы 17 верасьня прывядзе да парушэньня цэласнасьці архітэктурнага комплексу, які знаходзіцца пад аховай дзяржавы.
Напаўразбураны дом № 26 на вуліцы 17 верасьня — гісторыка-культурная каштоўнасьць.
Дзяніс Турчаняк: «Дом пустуе, ён у напаўразбураным стане. Мы бачым, што вываленыя куты, вакон няма. Калі заглянуць усярэдзіну — падлога сарваная, дах цячэ… То бок вось якія гэта адносіны да аб’екта, які дзяржава бярэ пад ахову?».
Спадар Турчаняк накіроўваў у гарвыканкам заяву з просьбай аб копіях пэўных рашэньняў, зь якіх актывіст хацеў даведацца пра ўласьніка гэтага дома. Аднак намесьнік старшыні гарвыканкаму Вячаслаў Хафізаў у гэтым яму адмовіў. Турчаняк упэўнены, што чыноўнік парушыў закон аб мясцовым кіраваньні і самакіраваньні, закон аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны і закон аб зваротах грамадзянаў. Таму актывіст накіраваў скаргу ў суд:
«Згодна Канстытуцыі кожны грамадзянін абавязаны берагчы гісторыка-культурныя каштоўнасьці Рэспублікі Беларусь. Зразумела, у мяне ёсьць права на ажыцьцяўленьне нейкіх захадаў дзеля аховы гэтага аб’екта. І я лічу, што такімі дзеяньнямі Хафізаў учыніў прынамсі два адміністрацыйныя правапарушэньні».
Дзяніс Турчаняк праз суд дабіваецца, каб чыноўніка абавязалі выдаць копіі адпаведных рашэньняў гарвыканкаму. Спадар тлумачыць, што ў адпаведнасьці з артыкулам 9.6 Адміністрацыйнага кодэксу незаконная адмова чыноўніка ў прадстаўленьні грамадзяніну дакумэнтаў, якія закранаюць яго правы і інтарэсы, цягне за сабой штраф ад 10 да 30 базавых велічыняў.
Сытуацыю камэнтуе доктар мастацтвазнаўства ў галіне ўрбаністыкі і архітэктуры, дасьледніца гісторыі і архітэктуры Берасьця Ірына Лаўроўская:
«Я лічу, што тое, што робіць Дзяніс, — гэта справа вельмі слушная. Гэта нагадвае змаганьне зь ветракамі, аднак сэнс у гэтым ёсьць. Таму што грамадзянская супольнасьць сёньня — адзіны гарант аховы нашай дзяржаўнасьці, нашай спадчыны. І гэты будынак, і тое, што заяўляе Дзяніс, ён як лякмусавая паперка — паказвае, наколькі адсутнічае ў гэтай дзяржаве закон».
Гістарычны цэнтар Берасьця забудаваны пераважна ў пачатку ХХ стагодзьдзя. Тэрыторыя ад ракі Мухавец да чыгункі і ад вуліцы Леніна да бульвару Касманаўтаў унесеная ў Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў. Ірына Лаўроўская тлумачыць, што разбурэньне занядбанага дома № 26 на вуліцы 17 верасьня прывядзе да парушэньня цэласнасьці архітэктурнага комплексу, які знаходзіцца пад аховай дзяржавы.