15 сакавіка, у аўторак, у Менск прыяжджае прэм'ер-міністар Расеі Ўладзімер Пуцін. Ён возьме ўдзел у паседжаньні Савету міністраў так званай саюзнай дзяржавы. Пра гэтую падзею, а таксама пра некаторыя тэндэнцыі мінулага тыдня – гутарка з нашым аглядальнікам Віталём Цыганковым.
Вядоўца: Віталь, чаго варта чакаць ад прыезду Пуціна? На якім фоне адбываецца візыт расейскага прэм'ера?
Цыганкоў: Безумоўна, своеасаблівы фон стварыўся надзвычай мяккім прысудам удзельнікам плошчы, расейскім грамадзянам Брэўсу і Гапонаву. На фоне тых чатырох гадоў, якія атрымалі беларускія грамадзяне Парфянкоў, Атрошчанкаў, Новік і Малчанаў, штраф, прысуджаны Брэўсу і Гапонаву, лішні раз даказаў, што прысуды ў беларускай судовай сыстэме вызначаюцца палітычным кіраўніцтвам краіны.
Нагадаем, яшчэ да выбараў Лукашэнка казаў, што некаторыя кандыдаты фінансуюцца з Масквы. Але потым усё кардынальна зьмянілася: у змове цяпер вінавацяць Нямеччыну і Польшчу, а расейскім грамадзянам, якім напачатку нават выстаўлялі абвінавачаньні ў арганізацыі непарадкаў, у выніку памякчаюць артыкул на “ўдзел у непарадках” і ўвогуле абмяжоўваюцца штрафам.
Відавочна, што, пасварыўшыся з Захадам, Менск трапіў у большую залежнасьць ад Крамля. Беларуская эканоміка зьведвае новыя праблемы, замежны доўг расьце шалёнымі тэмпамі, а Захад крэдытаў ужо, відавочна, ня дасьць, таму што адносіны зь ім рэзка пагоршыліся ў выніку рэпрэсіяў пасьля 19 сьнежня.
Масква бачыць гэта і ня выпусьціць моманту паспрабаваць прыціснуць Менск да сьценкі, лічачы, што цяпер дзявацца беларускаму рэжыму няма куды. І ёсьць прыкметы, што Расея вырашыла даціскаць беларускага партнэра (ці, можа, правільней сказаць “кліента”). Гэта і перамовы пра АЭС, і пра продаж МАЗу, і тое ж самае пацьверджаньне інфармацыі, што новае мыта на замежныя аўтамабілі ўсё ж будзе ўведзенае з 1 студзеня.
Да таго ж мы так і ня ведаем, на якіх умовах адбылося загадкавае замірэньне паміж Лукашэнкам і Крамлём за некалькі дзён да прэзыдэнцкіх выбараў, 9 сьнежня. Тады, нагадаем, пасьля цяжкіх удараў у інфармацыйнай вайне Крэмль раптоўна фактычна падтрымаў Лукашэнку. Што за гэта паабяцаў беларускі кіраўнік Расеі? Грамадзкасьць ня ведае. Магчыма, што Ўладзімер Пуцін прыяжджае ў тым ліку і выставіць рахунак.
Вядоўца: Адной з галоўнай тэмаў мінулага тыдня была эканамічная сытуацыя ў краіне, асабліва пытаньне стабільнасьці беларускай нацыянальнай валюты. Актыўна пашыраліся чуткі пра дэвальвацыю...
Цыганкоў: Так, у суботу я сам быў актыўным сьведкам таго, што гэтыя чуткі авалодалі шырокімі народнымі масамі. Так атрымалася, што мне трэба было купіць пэўную, вельмі невялікую суму даляраў. Я ніяк не прадбачыў, што сустрэнуся з такімі праблемамі. Калі я падыходзіў да абменьнікаў і казаў, што хачу купіць даляры, прадаўцы на мяне глядзелі, як на дзівака, і адказвалі, што даляраў у іх няма. Зь ня меншым зьдзіўленьнем на мяне глядзелі людзі, якія стаялі ў чэргах каля гэтых абменных пунктаў. Калі я ў першым абменьніку, ля якога стаяла звыш дзесяці чалавек, спытаўся, ці прадае хто-небудзь зь іх валюту, на мяне зноў-такі паглядзелі, як на дзівака, і потым патлумачылі, што ўсе тут чакаюць, калі нехта прыйдзе і здасьць у абменьнік эўра ці даляры. У выніку ў пяці розных пунктах мне так і не ўдалося знайсьці ніякай валюты.
Відавочна, што гэтаму ажыятажу паспрыялі некалькі кароткатэрміновых чыньнікаў. Па-першае, чуткі пра дэвальвацыю, якія зьявіліся яшчэ перад 9 сакавіка, але так і ня зьніклі пасьля гэтай даты. Па-другое, людзі актыўна цяпер купляюць аўтамабілі, іншамаркі – напярэдадні падвышэньня мыта – і для гэтага скупляюць валюту. І, нарэшце, апошні часовы момант – гэта тое, што 9 – 10-га ў многіх дзяржаўных установах выдаюць заробак, і на фоне фінансавай нестабільнасьці людзі кінуліся ператвараць яго ў больш надзейную валюту.
У панядзелак мы пабачым, ці ўдасца ўладам зьбіць ажыятаж нейкімі заявамі, ці ім давядзецца чыніць пэўныя захады для тэрміновага забесьпячэньня абменных пунктаў наяўнай валютай, што яны ўжо рабілі раней.
Вядоўца: Віталь, чаго варта чакаць ад прыезду Пуціна? На якім фоне адбываецца візыт расейскага прэм'ера?
Цыганкоў: Безумоўна, своеасаблівы фон стварыўся надзвычай мяккім прысудам удзельнікам плошчы, расейскім грамадзянам Брэўсу і Гапонаву. На фоне тых чатырох гадоў, якія атрымалі беларускія грамадзяне Парфянкоў, Атрошчанкаў, Новік і Малчанаў, штраф, прысуджаны Брэўсу і Гапонаву, лішні раз даказаў, што прысуды ў беларускай судовай сыстэме вызначаюцца палітычным кіраўніцтвам краіны.
Нагадаем, яшчэ да выбараў Лукашэнка казаў, што некаторыя кандыдаты фінансуюцца з Масквы. Але потым усё кардынальна зьмянілася: у змове цяпер вінавацяць Нямеччыну і Польшчу, а расейскім грамадзянам, якім напачатку нават выстаўлялі абвінавачаньні ў арганізацыі непарадкаў, у выніку памякчаюць артыкул на “ўдзел у непарадках” і ўвогуле абмяжоўваюцца штрафам.
Штраф, прысуджаны Брэўсу і Гапонаву, лішні раз даказаў, што прысуды ў беларускай судовай сыстэме вызначаюцца палітычным кіраўніцтвам краіны...
Відавочна, што, пасварыўшыся з Захадам, Менск трапіў у большую залежнасьць ад Крамля. Беларуская эканоміка зьведвае новыя праблемы, замежны доўг расьце шалёнымі тэмпамі, а Захад крэдытаў ужо, відавочна, ня дасьць, таму што адносіны зь ім рэзка пагоршыліся ў выніку рэпрэсіяў пасьля 19 сьнежня.
Масква бачыць гэта і ня выпусьціць моманту паспрабаваць прыціснуць Менск да сьценкі, лічачы, што цяпер дзявацца беларускаму рэжыму няма куды. І ёсьць прыкметы, што Расея вырашыла даціскаць беларускага партнэра (ці, можа, правільней сказаць “кліента”). Гэта і перамовы пра АЭС, і пра продаж МАЗу, і тое ж самае пацьверджаньне інфармацыі, што новае мыта на замежныя аўтамабілі ўсё ж будзе ўведзенае з 1 студзеня.
Да таго ж мы так і ня ведаем, на якіх умовах адбылося загадкавае замірэньне паміж Лукашэнкам і Крамлём за некалькі дзён да прэзыдэнцкіх выбараў, 9 сьнежня. Тады, нагадаем, пасьля цяжкіх удараў у інфармацыйнай вайне Крэмль раптоўна фактычна падтрымаў Лукашэнку. Што за гэта паабяцаў беларускі кіраўнік Расеі? Грамадзкасьць ня ведае. Магчыма, што Ўладзімер Пуцін прыяжджае ў тым ліку і выставіць рахунак.
Вядоўца: Адной з галоўнай тэмаў мінулага тыдня была эканамічная сытуацыя ў краіне, асабліва пытаньне стабільнасьці беларускай нацыянальнай валюты. Актыўна пашыраліся чуткі пра дэвальвацыю...
Цыганкоў: Так, у суботу я сам быў актыўным сьведкам таго, што гэтыя чуткі авалодалі шырокімі народнымі масамі. Так атрымалася, што мне трэба было купіць пэўную, вельмі невялікую суму даляраў. Я ніяк не прадбачыў, што сустрэнуся з такімі праблемамі. Калі я падыходзіў да абменьнікаў і казаў, што хачу купіць даляры, прадаўцы на мяне глядзелі, як на дзівака, і адказвалі, што даляраў у іх няма. Зь ня меншым зьдзіўленьнем на мяне глядзелі людзі, якія стаялі ў чэргах каля гэтых абменных пунктаў. Калі я ў першым абменьніку, ля якога стаяла звыш дзесяці чалавек, спытаўся, ці прадае хто-небудзь зь іх валюту, на мяне зноў-такі паглядзелі, як на дзівака, і потым патлумачылі, што ўсе тут чакаюць, калі нехта прыйдзе і здасьць у абменьнік эўра ці даляры. У выніку ў пяці розных пунктах мне так і не ўдалося знайсьці ніякай валюты.
Відавочна, што гэтаму ажыятажу паспрыялі некалькі кароткатэрміновых чыньнікаў. Па-першае, чуткі пра дэвальвацыю, якія зьявіліся яшчэ перад 9 сакавіка, але так і ня зьніклі пасьля гэтай даты. Па-другое, людзі актыўна цяпер купляюць аўтамабілі, іншамаркі – напярэдадні падвышэньня мыта – і для гэтага скупляюць валюту. І, нарэшце, апошні часовы момант – гэта тое, што 9 – 10-га ў многіх дзяржаўных установах выдаюць заробак, і на фоне фінансавай нестабільнасьці людзі кінуліся ператвараць яго ў больш надзейную валюту.
У панядзелак мы пабачым, ці ўдасца ўладам зьбіць ажыятаж нейкімі заявамі, ці ім давядзецца чыніць пэўныя захады для тэрміновага забесьпячэньня абменных пунктаў наяўнай валютай, што яны ўжо рабілі раней.
