Сваякі зьняволеных у СІЗА КДБ камэнтуюць заяву экс-кандыдата ў прэзыдэнты Алеся Міхалевіча пра катаваньні ў сьледчым ізалятары КДБ. Міхалевіч тыдзень таму быў адпушчаны са сьледчага ізалятара на падпіску пра нявыезд і неразгалошваньне таямніцы сьледзтва.
Бацька Ірыны Халіп, якая выпушчана з СІЗА КДБ пад хатні аршыт, Уладзімер Халіп, сказаў, што сёньняшнія заявы Міхалевіча пра катаваньні не былі для яго нечаканымі.
Уладзімер Халіп
«Уся гэтая сыстэма, якая ў нас існуе, выйшла з 37-га году, і яна зараз аднаўляецца ў Беларусі. Ідзе зьдзек зь людзей абсалютна ні ў чым не вінаватых. Гэтая ідэя наконт нейкай антыдзяржаўнай змовы ўзьнікла толькі ў хворых галовах кіраўнікоў гэтай няшчаснай дзяржавы. І таму лёс людзей, якія ўзяты ў якасьці закладнікаў, можа быць самы непрадказальны. Тое, што сказаў Міхалевіч, гэта ён крышачку прыадчыніў тую кухню, якая існуе ў тых людзей, якія сёньня валодаюць нашай краінай. Гэта такая сыстэма. Сваволя. Яны могуць рабіць усё, што ім уздумаецца. І мы нічога ня зробім, калі толькі грамадзтва не мабілізуецца, не праявіць сваю сілу і ня дасьць гэтым людзям па руках. Само знаходжаньне ў гэтых вязьніцах, на Акрэсьціна, у КДБ, на Валадарцы — гэта спрэс катаваньне. Таму мы вельмі хвалюемся за тое, у якім стане і як там сябе пачувае Андрэй і астатнія вязьні таксама. Мы за ўсіх перажываем, за ўсіх хвалюемся».
Маці зьняволенага пасьля падзеяў 19 сьнежня Аляксандра Класкоўскага Людміла, якая цяпер знаходзіцца ў Швэцыі, таксама ўзрушана заявай Алеся Міхалевіча:
«Я з жахам чытала сёньня сьведчаньні Алеся Міхалевіча, які распавёў пра ўмовы ўтрыманьня ў СІЗА КДБ. У лістах, якія даходзяць сваякам ад вязьняў, толькі скупыя радкі: усё, маўляў, добра, жывы-здаровы. Перадайце, як мне напісаў Саша, больш гарбаты і сухароў. Калі ўбачыла відэа з допытаў Сашы, не пазнавала нават яго: сіні твар, сінія вусны, бегае позірк. Я, яго маці, ведаю свайго сына, кожную рыску, кожны позірк, яго, як неба, блакітныя вочы. А там, наогул, я ня ведаю, што я ўбачыла. Што ж гэта адбываецца, людзі?»
Маці Паўла Севярынца Тацяна сказала, што як толькі прачытала аповед Алеся Міхалевіча, то ёй адразу захацелася ехаць у Менск і «штурмаваць» КДБ. Яна сказала, што гэта вельмі мужны, прыстойны ўчынак Міхалевіча:
Тацяна Севярынец
«Мне асабліва балюча за свайго сына. Але мне балюча і за ўсіх астатніх — і за Мікалая Статкевіча, і за Саньнікава, і за Лябедзьку, і за ўсіх тых, хто там сядзіць. Ведаеце, мне было б лягчэй, каб зь мяне зьдзекваліся такім чынам, калі думаеш, што над тваім дзіцём так зьдзекуюцца. Хаця Павал дарослы чалавек, 34 гады. Але для маці дзіця заўсёды дзіця. Не для таго я яго нарадзіла, каб нейкая пачвара зь яго зьдзеквалася».
28 лютага Алесь Міхалевіч выступіў з заявай, дзе распавёў пра катаваньні ў турме КДБ. Міхалевіч паведаміў пра так званыя «расьцяжкі» і выкручваньні рук у кайданках, вывад аголеным на холад, доўгае стаяньне ля сьцяны амаль у шпагаце, прымусовае знаходжаньне ў памяшканьні са сьвежапафарбаванай падлогай з пахам ацэтону, абразы, пагрозы, маральны ціск. А таксама тое, што яго ўтрымлівалі ў перапоўненай камэры, не дапускалі адваката. Міхалевіч мяркуе, што падобныя катаваньні і зьдзекі могуць ужывацца супраць іншых палітзьняволеных. Міхалевіч называе гэта канцэнтрацыйным лягерам. Таксама Алесь Міхалевіч апавёў, што разарваў дамову аб супрацоўніцтве з КДБ, якую вымушана падпісаў перад тым як выйсьці з ізалятару. Гэтыя прызнаньні Алеся Міхалевіча асабліва ўсхвалявалі сваякоў і блізкіх тых, хто дагэтуль утрымліваецца ў зьняволеньні.
Бацька Ірыны Халіп, якая выпушчана з СІЗА КДБ пад хатні аршыт, Уладзімер Халіп, сказаў, што сёньняшнія заявы Міхалевіча пра катаваньні не былі для яго нечаканымі.
Маці зьняволенага пасьля падзеяў 19 сьнежня Аляксандра Класкоўскага Людміла, якая цяпер знаходзіцца ў Швэцыі, таксама ўзрушана заявай Алеся Міхалевіча:
«Я з жахам чытала сёньня сьведчаньні Алеся Міхалевіча, які распавёў пра ўмовы ўтрыманьня ў СІЗА КДБ. У лістах, якія даходзяць сваякам ад вязьняў, толькі скупыя радкі: усё, маўляў, добра, жывы-здаровы. Перадайце, як мне напісаў Саша, больш гарбаты і сухароў. Калі ўбачыла відэа з допытаў Сашы, не пазнавала нават яго: сіні твар, сінія вусны, бегае позірк. Я, яго маці, ведаю свайго сына, кожную рыску, кожны позірк, яго, як неба, блакітныя вочы. А там, наогул, я ня ведаю, што я ўбачыла. Што ж гэта адбываецца, людзі?»
Маці Паўла Севярынца Тацяна сказала, што як толькі прачытала аповед Алеся Міхалевіча, то ёй адразу захацелася ехаць у Менск і «штурмаваць» КДБ. Яна сказала, што гэта вельмі мужны, прыстойны ўчынак Міхалевіча:
28 лютага Алесь Міхалевіч выступіў з заявай, дзе распавёў пра катаваньні ў турме КДБ. Міхалевіч паведаміў пра так званыя «расьцяжкі» і выкручваньні рук у кайданках, вывад аголеным на холад, доўгае стаяньне ля сьцяны амаль у шпагаце, прымусовае знаходжаньне ў памяшканьні са сьвежапафарбаванай падлогай з пахам ацэтону, абразы, пагрозы, маральны ціск. А таксама тое, што яго ўтрымлівалі ў перапоўненай камэры, не дапускалі адваката. Міхалевіч мяркуе, што падобныя катаваньні і зьдзекі могуць ужывацца супраць іншых палітзьняволеных. Міхалевіч называе гэта канцэнтрацыйным лягерам. Таксама Алесь Міхалевіч апавёў, што разарваў дамову аб супрацоўніцтве з КДБ, якую вымушана падпісаў перад тым як выйсьці з ізалятару. Гэтыя прызнаньні Алеся Міхалевіча асабліва ўсхвалявалі сваякоў і блізкіх тых, хто дагэтуль утрымліваецца ў зьняволеньні.
