Супрацоўнік Крупскага РАУС спадар Макараў распавёў:
«Мы яго вызвалілі, як мае быць, і павезьлі ў шпіталь для аказаньня мэдычнай дапамогі».
Карэспандэнтка: «А што зь ім было, чаму яму спатрэбілася дапамога?»
«Таму што ён 13 сутак не ўжываў ежу. Таму мы і завезьлі яго. Сам ён адмовіўся ісьці, таму мы яго заносілі. Можа, у яго ногі аслаблі, можа, сам не хацеў ісьці. Таму мы завезьлі яго ў прыёмны пакой і пакінулі там. А потым нам паведамілі, што з прыёмнага пакою ён сышоў сваімі нагамі».
Ужо прайшла не адна гадзіна, ён не зьявіўся. Сябры езьдзяць і па дарозе, і ўсімі шляхамі, якімі ён мог ісьці, і не знаходзяць яго».
У прыёмным пакоі Крупскай раённай бальніцы гэту інфармацыю пацьвердзілі.
«Так, быў у нас Пушкін».
Карэспандэнтка: «А што зь ім было?»
«Ён сышоў з прыёмнага аддзяленьня. Не дачакаўся агляду лекара і сышоў».
Сям’я Пушкіных жыве ў пасёлку Бобр, што ў 10 кілямэтрах ад Крупак. Дома ён не зьявіўся, Жонка Яніна перажывае:
«Ужо прайшла не адна гадзіна, ён не зьявіўся. Сябры езьдзяць і па дарозе, і ўсімі шляхамі, якімі ён мог ісьці, і не знаходзяць яго».
