Сёньня ў Маскве адбудзецца сэсія Савету калектыўнай бясьпекі Арганізацыі дамовы аб калектыўнай бясьпецы (АДКБ). Беларусь прыме старшынёўства ў гэтай арганізацыі.
Амаль год таму Аляксандар Лукашэнка адмовіўся ад удзелу ў сэсіі Савету калектыўнай бясьпекі АДКБ і не прыехаў у Маскву. Прычынай стала беларуска-расейская "малочная вайна". Тады ж Беларусь павінна была пераняць ад Армэніі старшынёўства ў гэтай арганізацыі, але гэтага не адбылося. І Расея вымушаная была ўзяць тэхнічнае старшынёўства ў АДКБ на сябе.
Пазьней Лукашэнка заявіў, што тут "няма ніякага выбрыку" або нейкіх непрыстойных паводзінаў. Маўляў, гэта нармальная пазыцыя, і ўсе разумеюць, што безь Беларусі АДКБ ня быць — таму афіцыйны Менск прыме тое ці іншае рашэньне, калі яму гэта будзе выгадна. У самой арганізацыі ўжо стараюцца не прыгадваць гэтыя непрыемныя старонкі і ўпэўненыя, што на гэты раз сюрпрызаў ня будзе.
Прэсавы сакратар АДКБ Уладзімер Зайнедзінаў сказаў:
"Ніякіх сумневаў няма, што старшынёўства пераходзіць. Гэта было заяўлена на нефармальным саміце АДКБ у Ерэване, на нефармальнай сустрэчы 21 жніўня. Ніколі старшынёўства той ці іншай краіны ў АДКБ не было фармальнасьцю. У кожнай краіны ёсьць свае прыярытэты, якія яна прапануе, і яны рэалізуюцца падчас старшынёўства. Тое ж самае будзе зь Беларусьсю".
Аглядальнік у вайсковых пытаньнях Аляксандар Алесін адзначае, што АДКБ працуе толькі пры кансэнсусе, і функцыя старшынёўства тэхнічная. Але гэта вельмі выгадны козыр для Лукашэкі ў зьвязку з прэзыдэнцкімі выбарамі ў Беларусі.
"Адно добра для першай асобы, што яго цяпер як старшыню арганізацыі ігнараваць немагчыма. Інакш яе дзейнасьць паралізуецца. Таму пытаньне аб прызнаньні легітымнасьці выбарчай кампаніі набывае новую плоскасьць. Расеі ня выгадна: калі яна не прызнае легітымнасьць выбараў, то яна не прызнае легітымнасьць старшыні АДКБ, таму ён не прымае ўдзел у працы — і праца цалкам паралізуецца".
Паводле спадара Алесіна, калі раней афіцыйны Менск адцягваў прыняцьце старшынёўства ў АДКБ, то цяпер, наадварот, выступае зь ініцыятывамі і паскарае гэты працэс, каб гэты козыр задзейнічаць у дачыненьнях з Расеяй.
Таксама раней Аляксандар Лукашэнка меў асаблівую пазыцыю па сытуацыі ў Кіргізстане, перадаваў у АДКБ лісты ад зрынутага прэзыдэнта Бакіева, якому даў прыстанак у Менску, не прызнаўшы новае кіраўніцтва гэтай краіны. Ці стане цяпер кіргізская тэма псаваць яго дачыненьні з Расеяй?
Намесьнік дырэктара Інстытуту краін СНД Уладзімір Жарыхін адзначыў:
"У Лукашэнкі, можа, і была асаблівая пазыцыя па Кіргізстане, але, мяркуючы па ўсім, яна скончылася. Мы ня бачым спадара Бакіева ў інфармацыйнай прасторы. Таму адна справа — пагарачыўшыся, рабіць не дастаткова вывераныя крокі, якія раней рабіў Лукашэнка. Гэтую вельмі складаную праблему на пасадзе старшыні АДКБ яму давядзецца вырашаць з рэальнымі цяперашнімі лідэрамі гэтай краіны".
Паводле спадара Жарыхіна, Лукашэнка сваім удзелам у саміце АДКБ дэ-факта прызнае прэзыдэнта Кіргізстану Розу Атумбаеву, якая таксама зьбіраецца ўзяць удзел у саміце.
Амаль год таму Аляксандар Лукашэнка адмовіўся ад удзелу ў сэсіі Савету калектыўнай бясьпекі АДКБ і не прыехаў у Маскву. Прычынай стала беларуска-расейская "малочная вайна". Тады ж Беларусь павінна была пераняць ад Армэніі старшынёўства ў гэтай арганізацыі, але гэтага не адбылося. І Расея вымушаная была ўзяць тэхнічнае старшынёўства ў АДКБ на сябе.
Пазьней Лукашэнка заявіў, што тут "няма ніякага выбрыку" або нейкіх непрыстойных паводзінаў. Маўляў, гэта нармальная пазыцыя, і ўсе разумеюць, што безь Беларусі АДКБ ня быць — таму афіцыйны Менск прыме тое ці іншае рашэньне, калі яму гэта будзе выгадна. У самой арганізацыі ўжо стараюцца не прыгадваць гэтыя непрыемныя старонкі і ўпэўненыя, што на гэты раз сюрпрызаў ня будзе.
Прэсавы сакратар АДКБ Уладзімер Зайнедзінаў сказаў:
Ніколі старшынёўства той ці іншай краіны ў АДКБ не было фармальнасьцю
Аглядальнік у вайсковых пытаньнях Аляксандар Алесін адзначае, што АДКБ працуе толькі пры кансэнсусе, і функцыя старшынёўства тэхнічная. Але гэта вельмі выгадны козыр для Лукашэкі ў зьвязку з прэзыдэнцкімі выбарамі ў Беларусі.
Яго цяпер як старшыню арганізацыі ігнараваць немагчыма.
Паводле спадара Алесіна, калі раней афіцыйны Менск адцягваў прыняцьце старшынёўства ў АДКБ, то цяпер, наадварот, выступае зь ініцыятывамі і паскарае гэты працэс, каб гэты козыр задзейнічаць у дачыненьнях з Расеяй.
Таксама раней Аляксандар Лукашэнка меў асаблівую пазыцыю па сытуацыі ў Кіргізстане, перадаваў у АДКБ лісты ад зрынутага прэзыдэнта Бакіева, якому даў прыстанак у Менску, не прызнаўшы новае кіраўніцтва гэтай краіны. Ці стане цяпер кіргізская тэма псаваць яго дачыненьні з Расеяй?
Намесьнік дырэктара Інстытуту краін СНД Уладзімір Жарыхін адзначыў:
"У Лукашэнкі, можа, і была асаблівая пазыцыя па Кіргізстане, але, мяркуючы па ўсім, яна скончылася. Мы ня бачым спадара Бакіева ў інфармацыйнай прасторы. Таму адна справа — пагарачыўшыся, рабіць не дастаткова вывераныя крокі, якія раней рабіў Лукашэнка. Гэтую вельмі складаную праблему на пасадзе старшыні АДКБ яму давядзецца вырашаць з рэальнымі цяперашнімі лідэрамі гэтай краіны".
Паводле спадара Жарыхіна, Лукашэнка сваім удзелам у саміце АДКБ дэ-факта прызнае прэзыдэнта Кіргізстану Розу Атумбаеву, якая таксама зьбіраецца ўзяць удзел у саміце.