Сябар Юрыя Лужкова Іосіф Кабзон паведаміў сёньня, што адхілены ад пасады мэр Масквы будзе аспрэчваць звальненьне ў судзе. У адказ фэдэральная пракуратура паведаміла, што пачынае вывучэньне інфармацыі аб карупцыі ў маскоўскім урадзе.
На думку расейскага апазыцыйнага палітыка Барыса Нямцова, сталага крытыка палітыкі Лужкова, апальны мэр цяпер можа сутыкнуцца зь вялікімі юрыдычнымі праблемамі:
“Адзіная сур'ёзная прэтэнзія да Лужкова – гэта беспрасьветная, бязьмежная карупцыя ў Маскве. Таму Мядзьведзеў будзе вымушаны даць ход крымінальным справам. Калі ён гэтага ня зробіць, тады ён атрымае Лужкова ў якасьці магутнага палітычнага цяжкавагавіка, які аб'яднае вакол сябе пакрыўджаных чыноўнікаў і бізнэсмэнаў і можа, напрыклад, скласьці канкурэнцыю тандэму на выбарах 2012 году, г. зн. стаць кандыдатам у прэзыдэнты”.
У аўторак Лужкоў выйшаў з кіруючай партыі “Адзіная Расея”, якую ён некалі дапамагаў засноўваць. Лужкоў заявіў, што партыя не падтрымала яго і не спыніла паток хлусьні і паклёпу. У той самы дзень на паседжаньні прэфэктаў Масквы Лужкоў заявіў, што плянуе застацца ў палітыцы і будзе змагацца за вяртаньне прамых выбараў рэгіянальных лідэраў. Такія выбары ў 2004 годзе былі скасаваныя Ўладзімерам Пуціным.
З моманту звальненьня Лужкова “Адзіная Расея” імкнецца дыстанцыявацца ад яго. Адзін з партыйных лідэраў, дэпутат Думы Канстанцін Касачоў заявіў, што Лужкоў сам вінаваты ў сваім падзеньні:
“Пры ўсім, абсалютным прызнаньні яго заслугаў перад горадам і перад краінай, перад партыяй, у апошні час у яго, на жаль, стала назапашвацца адчуваньне ўласнай неабмыльнасьці, адчуваньне, што яго стратэгія і тактыка зьяўляюцца адзіна вернымі. Такая пазыцыя раней ці пазьней прыводзіць да канфлікту, што, уласна кажучы, і адбылося”.
Крытыкі Лужкова абвінавачваюць яго ў зьнішчэньні гістарычных помнікаў Масквы, у ігнараваньні транспартных праблемаў гораду і ў дапамозе жонцы-мільярдэрцы Ялене Батурынай весьці будаўнічы бізнэс у сталіцы. Сьцьвярджаецца, што за апошнія 10 гадоў у Маскве зьнікла больш за 1000 будынкаў, якія знаходзіліся пад аховай дзяржавы.
З другога боку, Лужкоў заваяваў павагу працаўнікоў дзяржаўнага сэктару і пэнсіянэраў за кошт падвышэньня іх мізэрных даходаў – гэта робіць настаўнікаў Масквы, міліцыянтаў і дзяржаўных лекараў самымі высокааплатнымі ў Расеі. Натуральна, што гэтыя слаі насельніцтва цяпер турбуюцца, што будзе зь іх даходамі.
Звальненьне Лужкова адкрывае шлях да пераразьмеркаваньня багацьцяў Масквы і яе ашаламляльнага бюджэту памерам 36,7 мільярдаў даляраў.
Чакаецца, што блізкія да Мядзьведзева і Пуціна колы перамогуць у барацьбе за кантроль над сталіцай. Сярод верагодных наступнікаў Лужкова называюць кіраўніка апарату ўраду Расеі Сяргея Сабяніна.
На думку расейскага апазыцыйнага палітыка Барыса Нямцова, сталага крытыка палітыкі Лужкова, апальны мэр цяпер можа сутыкнуцца зь вялікімі юрыдычнымі праблемамі:
“Адзіная сур'ёзная прэтэнзія да Лужкова – гэта беспрасьветная, бязьмежная карупцыя ў Маскве. Таму Мядзьведзеў будзе вымушаны даць ход крымінальным справам. Калі ён гэтага ня зробіць, тады ён атрымае Лужкова ў якасьці магутнага палітычнага цяжкавагавіка, які аб'яднае вакол сябе пакрыўджаных чыноўнікаў і бізнэсмэнаў і можа, напрыклад, скласьці канкурэнцыю тандэму на выбарах 2012 году, г. зн. стаць кандыдатам у прэзыдэнты”.
У аўторак Лужкоў выйшаў з кіруючай партыі “Адзіная Расея”, якую ён некалі дапамагаў засноўваць. Лужкоў заявіў, што партыя не падтрымала яго і не спыніла паток хлусьні і паклёпу. У той самы дзень на паседжаньні прэфэктаў Масквы Лужкоў заявіў, што плянуе застацца ў палітыцы і будзе змагацца за вяртаньне прамых выбараў рэгіянальных лідэраў. Такія выбары ў 2004 годзе былі скасаваныя Ўладзімерам Пуціным.
З моманту звальненьня Лужкова “Адзіная Расея” імкнецца дыстанцыявацца ад яго. Адзін з партыйных лідэраў, дэпутат Думы Канстанцін Касачоў заявіў, што Лужкоў сам вінаваты ў сваім падзеньні:
“Пры ўсім, абсалютным прызнаньні яго заслугаў перад горадам і перад краінай, перад партыяй, у апошні час у яго, на жаль, стала назапашвацца адчуваньне ўласнай неабмыльнасьці, адчуваньне, што яго стратэгія і тактыка зьяўляюцца адзіна вернымі. Такая пазыцыя раней ці пазьней прыводзіць да канфлікту, што, уласна кажучы, і адбылося”.
Крытыкі Лужкова абвінавачваюць яго ў зьнішчэньні гістарычных помнікаў Масквы, у ігнараваньні транспартных праблемаў гораду і ў дапамозе жонцы-мільярдэрцы Ялене Батурынай весьці будаўнічы бізнэс у сталіцы. Сьцьвярджаецца, што за апошнія 10 гадоў у Маскве зьнікла больш за 1000 будынкаў, якія знаходзіліся пад аховай дзяржавы.
З другога боку, Лужкоў заваяваў павагу працаўнікоў дзяржаўнага сэктару і пэнсіянэраў за кошт падвышэньня іх мізэрных даходаў – гэта робіць настаўнікаў Масквы, міліцыянтаў і дзяржаўных лекараў самымі высокааплатнымі ў Расеі. Натуральна, што гэтыя слаі насельніцтва цяпер турбуюцца, што будзе зь іх даходамі.
Звальненьне Лужкова адкрывае шлях да пераразьмеркаваньня багацьцяў Масквы і яе ашаламляльнага бюджэту памерам 36,7 мільярдаў даляраў.
Чакаецца, што блізкія да Мядзьведзева і Пуціна колы перамогуць у барацьбе за кантроль над сталіцай. Сярод верагодных наступнікаў Лужкова называюць кіраўніка апарату ўраду Расеі Сяргея Сабяніна.
