Паводле нямецкай мэдычнай асацыяцыі, зьмяшчаць у інструкцыі адны толькі вынікі незалежных дасьледаваньняў недастаткова. Неабходна, каб прынамсі праз тры месяцы пасьля зьяўленьня лекаў на аптэчным рынку ў тэксьце таксама зьмяшчалася б і экспрэс-ацэнка ўзьдзеяньня мэдыкамэнту. Сябры асацыяцыі спасылаюцца на нярэдкія выпадкі маніпуляцыяў з дадзенымі клінічных выпрабаваньняў. Размова ідзе найперш пра фармацэўтычныя кампаніі, якія вырабляюць вольныя ад патэнтных абмежаваньняў прэпараты-генэрыкі (generic) — эквіваленты арыгінальных мэдыкамэнтаў усясьветна вядомых фірмаў. У склад генэрыкаў, чые кошты, залежна ад кошту працоўнай сілы ў краінах-вытворцах, на 20—90% ніжэйшыя, уваходзяць тыя ж актыўныя рэчывы, што і ў склад прэпаратаў-аўтэнтыкаў, і ў адпаведнасьці з інструкцыямі гэтыя лекі павінны мець тыя ж характарыстыкі.
Скандал, які нядаўна здарыўся зь лекамі-генэрыкамі буйной індыйскай кампаніі Ranbaxy Laboratories, сьведчыць пра тое, што дадзеныя клінічных выпрабаваньняў шэрагу мэдыкамэнтаў фальсыфікаваныя, а іх якасьць не вытрымлівае параўнаньня зь якасьцю эўрапейскіх ці амэрыканскіх арыгіналаў. На жаль, інфармацыя трапіла да спажыўцоў толькі праз паўгоду пасьля таго, як індыйскія прэпараты зьявіліся на рынку.
Сябра нямецкай мэдычнай асацыяцыі, бэрлінскі адмысловец у галіне ўнутраных захворваньняў прафэсар Гельмут Хэльгэ папярэджвае спажыўцоў, каб тыя не ператвараліся ў паддосьледных мышэй:
"Набываючы той ці іншы прэпарат-генэрык, хворы чалавек нярэдка клюе на такі сказ у інструкцыі, як " пабочныя эфэкты невядомыя". Такія аптымістычныя інструкцыі я асабліва часта бачыў пры мэдыкамэнтах, якія вырабляюцца ў краінах СНД, у тым ліку ў Беларусі. Аднак я б усё ж параіў спажыўцам не перабольшваць з аптымізмам і пры набыцьці лекаў аддаваць перавагу тым, дзе ў інструкцыі стаіць назва вядомага вытворцы, а сам сьпіс пабочных эфэктаў і супрацьпаказаньняў — дастаткова доўгі. Пацыента такім чынам папярэджваюць, якіх наступстваў можна чакаць і як пры неабходнасьці рэагаваць на іх".
Думку бэрлінскага прафэсара падзяляе і вядомы пецярбурскі анколяг Маргарыта Белагурава.
Прафэсар Белагурава — загадчыца аддзяленьня адной зь дзіцячых анкалягічных клінік. Яна адзначае:
"Калі кожны арыгінальны мэдыкамэнт таго ж нямецкага вытворцы, з дапамогай якога ў адпаведнасьці зь нямецкімі пратаколамі ўдалося дасягнуць станоўчых вынікаў у лекаваньні онказахворваньняў крыві, будзе заменены на айчынны генэрык крыху горшай ачысткі, то нават пры мінімальным павелічэньні таксычнасьці мэдыкамэнту ён можа стаць вельмі небясьпечным і нават фатальным".
Пецярбурскі прафэсар перакананая, што эфэктыўнасьць расейскіх генэрыкаў, а таксама генэрыкаў зь іншых краінаў СНД, дасьледаваная недастаткова. Для грунтоўных дасьледаваньняў патрабуюцца вялікія фінансавыя сродкі. Таму для замены прэпаратаў павінна патрабавацца найперш згода мэдыкаў, а не рашэньне чыноўнікаў ад аховы здароўя.
Тым часам у Беларусі на афіцыйным узроўні трымаюцца думкі, што айчынныя прэпараты ніколькі не саступаюць замежным аналягам. Лекары шмат якіх сталічных клінік скардзяцца на тое, што вымушаныя лекаваць хворых айчыннымі мэдыкамэнтамі і што ўсё ідзе да таго, каб мінімізаваць прысутнасьць прадуктаў вядомых фармацэўтычных фірмаў на айчынным рынку. Прыкладна тыдзень таму беларускі кіраўнік Аляксандар Лукашэнка паставіў задачу скараціць долю імпарту на ўнутраным беларускім рынку, а патрэбу ў мэдыкамэнтах вырашыць праз стварэньне імпартазамяняльных вытворчасьцяў. Нагадаем, што сярод інвэстараў беларускага фармацэўтычнага бізнэсу — расейскі прадпрымальнік Уладзімер Брынцалаў, чыя прадукцыя ў самой Расеі карыстаецца не найлепшай рэпутацыяй.
