Міністар унутраных спраў сказаў дэпутатам, што ў сёлетняй амністыі будзе істотнае адрозьненьне ад папярэдніх:
«Адметнай асаблівасьцю дадзенага законапраекту зьяўляецца, параўнальна з аналягічнымі дакумэнтамі мінулых гадоў, яго выразна акрэсьленая антыкарупцыйная накіраванасьць. У прыватнасьці, значна пашырана кола асобаў, якія ўчынілі антыкарупцыйныя злачынствы і да якіх амністыя ўжывацца ня будзе. Раней яна не ўжывалася толькі да асобаў, якія займалі адказнае становішча і нанесьлі сваім злачынствам істотную шкоду альбо іх злачынства пацягнула за сабой цяжкія наступствы».
Гэта навацыя ня выклікала пытаньняў у дэпутатаў. Толькі Анатоль Глаз засумняваўся, ці правільна робіцца, што пад амністыю не трапляюць усе: нават лекары альбо настаўнікі, чый так званы хабар пацягнуў усяго на 20 тысяч рублёў?
«Гэта правільна?! Ці ўсё ж трэба ўвесьці нейкую плянку ў залежнасьці ад памеру нанесенай шкоды? Яны і так атрымалі шэсьць гадоў практычна ні за што».
Калега Анатоля Глаза Віктар Гумінскі — старшыня камісіі палаты па нацыянальнай бясьпецы, якая рыхтавала праект амністыі да разгляду, — адрэагаваў на гэта так:
«Разважаць у Авальнай залі, правільна ці не яны асуджаныя, гэта не кампэтэнцыя дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў, а адпаведных кампэтэнтных органаў».
Генэрал-лейтэнант міліцыі ў адстаўцы Мечыслаў Грыб лічыць, што цяпер у краіне няправільна вызначаецца само паняцьце «карупцыя»:
«Карупцыя — справа складаная і далёка не такая простая, як гэта падаецца. Цяпер усіх, хто нешта скраў на сваёй пасадзе, далучаюць да карупцыянэраў. Але насамрэч гэта ня так.
Карупцыя — гэта калі дзяржаўны служачы зрастаецца са злачынцамі.
Спадар Грыб упэўнены: за бутэльку каньяку ня толькі ня трэба запісваць у карупцыянэры, за гэта ня варта і пазбаўляць волі:
«Але за бутэльку якраз і будуць садзіць, а за скрадзены мільярд — не».
Міністар Куляшоў паведаміў таксама, што ўзровень рэцыдыву пасьля амністыі звычайна складае ад 7 да 10%, а ўтрыманьне аднаго асуджанага абыходзіцца дзяржаве ў 500 тысяч рублёў на месяц.