Цыганкоў: Калі ўявіць, што ідэя дэпутата Здановіча ўжо ажыцьцявілася, як гэта можа паўплываць на жаданьне маладых людзей ісьці ва ўнівэрсытэты, на матэрыяльны стан ВНУ і гэтак далей?
Пашкевіч: Перадусім давайце ўспомнім, што ў Беларусі колькасьць студэнтаў, якая навучаецца на платным, павялічваецца з кожным годам. Увогуле складваецца ўражаньне, што ВНУ цяпер накіраваныя набіраць найперш на платнае навучаньне. Калі з платнікаў пачнуць напаўняць войска, міністар адукацыі спадар Радзькоў за галаву схопіцца, бо менавіта бацькі платнікаў сёньня кормяць і міністэрства, і ўнівэрсытэты.
Заяву Здановіча можна расцаніць толькі як нейкі дзіўны папулізм, бо рэальна ніхто на гэта ня пойдзе, ніхто ня будзе адмяняць для платнікаў адтэрміноўку ад войска.
Цыганкоў: Здановіч абгрунтоўваў сваю ідэю тым, што студэнты-платнікі атрымліваюць больш нізкія балы на тэставаньні, яны не разьмяркоўваюцца і часта не працуюць па атрыманай спэцыяльнасьці. Карацей, ня самыя лепшыя студэнты...
Пашкевіч: А хто іх зрабіў такімі кепскімі студэнтамі? Ці ня тая сыстэма адукацыі, у якой яны навучаюцца? Памятаеце, некалькі месяцаў таму Лукашэнка казаў, што трэба пераарыентоўваць вучняў, каб яны ішлі ў прафэсійныя каледжы, а не ва ўнівэрсытэты.
Што да заяваў Здановіча, то мне проста падаецца, што гэта нейкая замова зьверху, каб паказаць, што нашы дэпутаты пра нешта клапоцяцца. Бо менавіта Здановіч выступаў супраць адмены адтэрміновак для судэнтаў-завочнікаў. Два такія супрацьлеглыя выказваньні для аднаго палітыка.
Цыганкоў: Можа, ён такім чынам хацеў паказаць абсурднасьць гэтай ініцыятывы? Так бы мовіць, «абсурд абсурдам выбіваем»?
Пашкевіч: Сапраўдны, цяжка зразумець, як можна такое прапаноўваць. Да ўсяго іншага, гэта і вялікае парушэньне правоў чалавека.
Цыганкоў: Калі гэтая прапанова набудзе нейкія прыкметы рэальнасьці, дэпутаты пачнуць зь ёй працаваць. Ці можа гэта выклікаць нейкую рэакцыю з боку студэнтаў?
Пашкевіч: Я думаю, яны па-ранейшаму будуць «галасаваць нагамі» — гэта галоўнае выйсьце, якое бачыць наша моладзь. Наша моладзь не настолькі пратэстная, як некаторыя думаюць.
Але тут узьнікае іншая праблема — войска няма з каго камплектаваць. Прадстаўнікі Міністэрства абароны пры ўсіх сваіх бравурных справаздачах прызнаюцца, што напаўняць войска зараз, калі ідуць служыць людзі, што нарадзіліся ў пачатку 90-х, ім проста няма кім.
Пашкевіч: Перадусім давайце ўспомнім, што ў Беларусі колькасьць студэнтаў, якая навучаецца на платным, павялічваецца з кожным годам. Увогуле складваецца ўражаньне, што ВНУ цяпер накіраваныя набіраць найперш на платнае навучаньне. Калі з платнікаў пачнуць напаўняць войска, міністар адукацыі спадар Радзькоў за галаву схопіцца, бо менавіта бацькі платнікаў сёньня кормяць і міністэрства, і ўнівэрсытэты.
Заяву Здановіча можна расцаніць толькі як нейкі дзіўны папулізм, бо рэальна ніхто на гэта ня пойдзе, ніхто ня будзе адмяняць для платнікаў адтэрміноўку ад войска.
Цыганкоў: Здановіч абгрунтоўваў сваю ідэю тым, што студэнты-платнікі атрымліваюць больш нізкія балы на тэставаньні, яны не разьмяркоўваюцца і часта не працуюць па атрыманай спэцыяльнасьці. Карацей, ня самыя лепшыя студэнты...
Пашкевіч: А хто іх зрабіў такімі кепскімі студэнтамі? Ці ня тая сыстэма адукацыі, у якой яны навучаюцца? Памятаеце, некалькі месяцаў таму Лукашэнка казаў, што трэба пераарыентоўваць вучняў, каб яны ішлі ў прафэсійныя каледжы, а не ва ўнівэрсытэты.
Менавіта Здановіч выступаў супраць адмены адтэрміновак для судэнтаў-завочнікаў.
Цыганкоў: Можа, ён такім чынам хацеў паказаць абсурднасьць гэтай ініцыятывы? Так бы мовіць, «абсурд абсурдам выбіваем»?
Пашкевіч: Сапраўдны, цяжка зразумець, як можна такое прапаноўваць. Да ўсяго іншага, гэта і вялікае парушэньне правоў чалавека.
Цыганкоў: Калі гэтая прапанова набудзе нейкія прыкметы рэальнасьці, дэпутаты пачнуць зь ёй працаваць. Ці можа гэта выклікаць нейкую рэакцыю з боку студэнтаў?
Пашкевіч: Я думаю, яны па-ранейшаму будуць «галасаваць нагамі» — гэта галоўнае выйсьце, якое бачыць наша моладзь. Наша моладзь не настолькі пратэстная, як некаторыя думаюць.
Але тут узьнікае іншая праблема — войска няма з каго камплектаваць. Прадстаўнікі Міністэрства абароны пры ўсіх сваіх бравурных справаздачах прызнаюцца, што напаўняць войска зараз, калі ідуць служыць людзі, што нарадзіліся ў пачатку 90-х, ім проста няма кім.
