Наш слухач Аляксандар, разважаючы пра вынікі першага туру прэзыдэнцкіх выбараў ва Украіне, выказваецца наконт далейшага лёсу прэзыдэнта Юшчанка:
«Дурань будзе Юшчанка, калі аддасьць уладу. Хай павучыцца ў нашага Лукашэнкі, а заадно і пасябруе — за кошт гэтага народы выйграюць. Спадзяюся, і іншыя ягады далучацца».
Іншы слухач задаецца пытаньнем: ці слушна, каб да ўлады прыходзілі асобы, якія мелі судзімасьць?
«У мяне асабістае пытаньне да спадара Казуліна. Ведаеце, па выніках выбараў можна лічыць, хворае грамадзтва ці здаровае. Калі ў Беларусі за прэзыдэнта галасуюць на выбарах 80-90%, лічу, што гэта хворае грамадзтва — як Паўночная Карэя. Прайшоў першы тур выбараў прэзыдэнта Ўкраіны. Ведаеце, судзімы чалавек ірвецца да ўлады, у добрай эўрапейскай краіне ці ў Амэрыцы — гэта пляма незмывальная. Але ж траціна грамадзтва краіны прагаласавала за Януковіча. Я лічу, і ўкраінскае грамадзтва хворае. Дык у мяне такое пытаньне: ці варта судзімаму чалавеку рвацца да ўлады, каб пасьля жыць „па паняцьцях“?».
Спадар Казулін лічыць, што судзімасьці бываюць розныя, і якраз гэта — вызначальны фактар:
«Усё залежыць ад таго, якая судзімасьць была. Мы ўсе гэта цудоўна разумеем. Нэльсан Мандэла, Вацлаў Гавэл былі ў турмах, а потым былі ва ўладзе. Але зусім іншая гісторыя, калі ў палітыку прыходзіць крымінал. Гэта зусім іншыя мэты, і гэта прыводзіць да крыміналу ў палітыцы».
Ніна Ярмалінская з Салігорску захапляецца мужнасьцю Сяргея Каваленкі і верыць у тое, што ягоныя намаганьні набліжаюць Беларусь да перамогі дэмакратыі і нацыянальнай ідэі:
«Вітаю, „Свабода“! Віцебскаму Мірону Сяргею Каваленку наша ўдзячнасьць, падтрымка і любоў! Я ўпэўнена, што пройдзе некаторы час, і бел-чырвона-белы сьцяг і герб „Пагоня“ будуць нацыянальнымі дзяржаўнымі сымбалямі Рэспублікі Беларусь. Толькі за гэта трэба змагацца. Жыве Беларусь!»
Пра недарэчнасьць захадаў супраць нацыянальных сымбаляў выказваецца спадарыня Арцёмаўна:
«Гэты бедны, ні ў чым не вінаваты бел-чырвона-белы сьцяг... І цярпяць тыя, хто трымае яго ў руцэ, альбо вывешвае на ёлцы, альбо на дроце. Зьбіваюць, штрафуюць гэтых людзей, а ён зьяўляецца і зьяўляецца — то тут, то там. Гістарычная каштоўнасьць мае такое ж права на існаваньне, як і іншы сьцяг, які цяпер лунае на сьвяты».
А слухач Мікола Чыбісаў, захапляючыся ўчынкам Сяргея Каваленкі, на плённасьць яго высілкаў глядзіць пэсымістычна:
«Дзень добры, Радыё Свабода! Я хацеў бы перадаць праз Радыё Свабода Сяргею Каваленку, што ён мужны чалавек. Але з такой мужнасьцю трэба прыгадаць расейскую прымаўку „Плетью обуха не перешібешь“, таму трэба знаходзіць іншае выйсьце».
І яшчэ адно выказваньне на тэму вывешваньня нацыянальнага сьцяга як сродку абараніць беларушчыну:
Спадар Зіноўеў: «Я думаю, што сьледчая па справе Сяргея Каваленкі і сама калі-небудзь бел-чырвона-белы сьцяг вывесіць, ну, у сябе на лецішчы, напрыклад, таму што сьцяг жа зьменіцца ў Беларусі. А зараз Каваленку патрэбная юрыдычная дапамога, таму што ён не абавязаны бегаць па экспэртызах пры выдуманым абвінавачаньні».
У адной нашай слухачкі ўзьнікла пытаньне наконт крэдыту МВФ:
«Чаму наша апазыцыя беларуская супраць таго, што МВФ дае нам крэдыты? Чаму незадаволеная гэтым апазыцыя? Бо гэта ж ня кепска. Іншыя краіны з задавальненьнем бралі б, дык ім не заўжды даюць...»
На гэтае пытаньне адказвае экс-сьпікер Вярхоўнага Савету 12-га скліканьня Станіслаў Шушкевіч:
«Беларускі рэжым атрымаў вялікі крэдыт ад МВФ, і, фактычна, гэты рэжым быў выратаваны такімі захадамі МВФ. Так што ў пэўным сэнсе выратоўваецца не эканоміка Беларусі. Яна не зьмяняецца і не лібэралізуецца. Выратоўваецца менавіта рэжым, чыя стабільнасьць некаму патрэбная».
А напрыканцы — аптымістычныя назіраньні нашай слухачкі Арцёмаўны:
«Пра мову. Станоўча тое, што і на дзяржаўным узроўні пачынаюць размаўляць на роднай мове, працэс пайшоў. Вось пачула, як Лазавік гаворыць па-беларуску. Гэта цудоўна. Так што, пакуль ня позна, вывучайце родную мову».
«Дурань будзе Юшчанка, калі аддасьць уладу. Хай павучыцца ў нашага Лукашэнкі, а заадно і пасябруе — за кошт гэтага народы выйграюць. Спадзяюся, і іншыя ягады далучацца».
Іншы слухач задаецца пытаньнем: ці слушна, каб да ўлады прыходзілі асобы, якія мелі судзімасьць?
«У мяне асабістае пытаньне да спадара Казуліна. Ведаеце, па выніках выбараў можна лічыць, хворае грамадзтва ці здаровае. Калі ў Беларусі за прэзыдэнта галасуюць на выбарах 80-90%, лічу, што гэта хворае грамадзтва — як Паўночная Карэя. Прайшоў першы тур выбараў прэзыдэнта Ўкраіны. Ведаеце, судзімы чалавек ірвецца да ўлады, у добрай эўрапейскай краіне ці ў Амэрыцы — гэта пляма незмывальная. Але ж траціна грамадзтва краіны прагаласавала за Януковіча. Я лічу, і ўкраінскае грамадзтва хворае. Дык у мяне такое пытаньне: ці варта судзімаму чалавеку рвацца да ўлады, каб пасьля жыць „па паняцьцях“?».
Спадар Казулін лічыць, што судзімасьці бываюць розныя, і якраз гэта — вызначальны фактар:
«Усё залежыць ад таго, якая судзімасьць была. Мы ўсе гэта цудоўна разумеем. Нэльсан Мандэла, Вацлаў Гавэл былі ў турмах, а потым былі ва ўладзе. Але зусім іншая гісторыя, калі ў палітыку прыходзіць крымінал. Гэта зусім іншыя мэты, і гэта прыводзіць да крыміналу ў палітыцы».
Ніна Ярмалінская з Салігорску захапляецца мужнасьцю Сяргея Каваленкі і верыць у тое, што ягоныя намаганьні набліжаюць Беларусь да перамогі дэмакратыі і нацыянальнай ідэі:
«Вітаю, „Свабода“! Віцебскаму Мірону Сяргею Каваленку наша ўдзячнасьць, падтрымка і любоў! Я ўпэўнена, што пройдзе некаторы час, і бел-чырвона-белы сьцяг і герб „Пагоня“ будуць нацыянальнымі дзяржаўнымі сымбалямі Рэспублікі Беларусь. Толькі за гэта трэба змагацца. Жыве Беларусь!»
Пра недарэчнасьць захадаў супраць нацыянальных сымбаляў выказваецца спадарыня Арцёмаўна:
«Гэты бедны, ні ў чым не вінаваты бел-чырвона-белы сьцяг... І цярпяць тыя, хто трымае яго ў руцэ, альбо вывешвае на ёлцы, альбо на дроце. Зьбіваюць, штрафуюць гэтых людзей, а ён зьяўляецца і зьяўляецца — то тут, то там. Гістарычная каштоўнасьць мае такое ж права на існаваньне, як і іншы сьцяг, які цяпер лунае на сьвяты».
А слухач Мікола Чыбісаў, захапляючыся ўчынкам Сяргея Каваленкі, на плённасьць яго высілкаў глядзіць пэсымістычна:
«Дзень добры, Радыё Свабода! Я хацеў бы перадаць праз Радыё Свабода Сяргею Каваленку, што ён мужны чалавек. Але з такой мужнасьцю трэба прыгадаць расейскую прымаўку „Плетью обуха не перешібешь“, таму трэба знаходзіць іншае выйсьце».
І яшчэ адно выказваньне на тэму вывешваньня нацыянальнага сьцяга як сродку абараніць беларушчыну:
Спадар Зіноўеў: «Я думаю, што сьледчая па справе Сяргея Каваленкі і сама калі-небудзь бел-чырвона-белы сьцяг вывесіць, ну, у сябе на лецішчы, напрыклад, таму што сьцяг жа зьменіцца ў Беларусі. А зараз Каваленку патрэбная юрыдычная дапамога, таму што ён не абавязаны бегаць па экспэртызах пры выдуманым абвінавачаньні».
У адной нашай слухачкі ўзьнікла пытаньне наконт крэдыту МВФ:
«Чаму наша апазыцыя беларуская супраць таго, што МВФ дае нам крэдыты? Чаму незадаволеная гэтым апазыцыя? Бо гэта ж ня кепска. Іншыя краіны з задавальненьнем бралі б, дык ім не заўжды даюць...»
На гэтае пытаньне адказвае экс-сьпікер Вярхоўнага Савету 12-га скліканьня Станіслаў Шушкевіч:
«Беларускі рэжым атрымаў вялікі крэдыт ад МВФ, і, фактычна, гэты рэжым быў выратаваны такімі захадамі МВФ. Так што ў пэўным сэнсе выратоўваецца не эканоміка Беларусі. Яна не зьмяняецца і не лібэралізуецца. Выратоўваецца менавіта рэжым, чыя стабільнасьць некаму патрэбная».
А напрыканцы — аптымістычныя назіраньні нашай слухачкі Арцёмаўны:
«Пра мову. Станоўча тое, што і на дзяржаўным узроўні пачынаюць размаўляць на роднай мове, працэс пайшоў. Вось пачула, як Лазавік гаворыць па-беларуску. Гэта цудоўна. Так што, пакуль ня позна, вывучайце родную мову».
