— Чаму ўсё ж Палата Прадстаўнікоў, увогуле — беларускія ўлады вырашылі пакуль не адмяняць гэты сумнавядомы артыкул? Увосень ішлі размовы, даваліся знакі, што скасаваньне яго ўжо разглядаецца ўладамі. Але пакуль яны вырашылі падвесіць гэты стан, чаму?
— Я думаю, што асобныя структуры ва ўладзе лічаць, што такім чынам яны маюць магчымасьці кіраваць грамадзянскай супольнасьцю, кіраваць людзьмі, якія не ва ўсім пагаджаюцца з афіцыйным курсам, маюць сваю думку. Я думаю, гэта разглядаецца як стрымліваючы чыньнік. Відавочна, штона сёньня ўлады яшчэ не гатовыя дазволіць вольнае існаваньне грамадзянскай супольнасьці.
— Што яшчэ могуць зрабіць грамадзянская супольнасьць і заходнія партнэры афіцыйнага Менску, каб даслаць кіраўніцтву Беларусі зразумелы сыгналь, што гэта артыкул трэба адмяняць?
Тут два кірункі ўплыву на гэтую сытуацыю. Па-першае, працяг крытыкі беларускіх кладаў, бо гэты артыкул і ўвогуле забарона на дзейнасьць незарэгістраваных арганізацыяў парушае правы чалавека і не адпавядае міжнародным нормам, ды й беларускай Канстытуцыі таксама.
Другі момант — тлумачыць уладам, што гэта ня ёсьць эфэктыўны спосаб кіраваньня грамадзтвам. Такім чынам сытуацыя толькі заганяецца ў падпольле, але праблемы не вырашаюцца. Гэта тупіковы шлях.
— Ці рызыкнеце вы даць прагноз — ці застанецца гэты артыкул дзейсным цягам наступнага году, які будзе годам прэзыдэнцкай кампаніі?
— Я рызыкну выказаць спадзяваньне, што беларускія ўлады будуць рухацца шляхам дэмакратызацыі і лібэралізацыі. Яны прыйдуць да таго, што гэты артыкул будзе скасаваны.
Дадатковыя чыньнікі, якія будуць штурхаць улады ў гэтым накірунку — гэта эканамічныя абставіны. Яны прымусяць Менск прыслухоўвацца да эўрапейскіх прапановаў. Шкада, што гэта будзе рабіцца не з-за сьвядомага выбару, а пад уплывам замежнага чыньніку. Але — хаця б так..
— Я думаю, што асобныя структуры ва ўладзе лічаць, што такім чынам яны маюць магчымасьці кіраваць грамадзянскай супольнасьцю, кіраваць людзьмі, якія не ва ўсім пагаджаюцца з афіцыйным курсам, маюць сваю думку. Я думаю, гэта разглядаецца як стрымліваючы чыньнік. Відавочна, што
На сёньня ўлады яшчэ не гатовыя дазволіць вольнае існаваньне грамадзянскай супольнасьці.
— Што яшчэ могуць зрабіць грамадзянская супольнасьць і заходнія партнэры афіцыйнага Менску, каб даслаць кіраўніцтву Беларусі зразумелы сыгналь, што гэта артыкул трэба адмяняць?
Тут два кірункі ўплыву на гэтую сытуацыю. Па-першае, працяг крытыкі беларускіх кладаў, бо гэты артыкул і ўвогуле забарона на дзейнасьць незарэгістраваных арганізацыяў парушае правы чалавека і не адпавядае міжнародным нормам, ды й беларускай Канстытуцыі таксама.
Другі момант — тлумачыць уладам, што гэта ня ёсьць эфэктыўны спосаб кіраваньня грамадзтвам. Такім чынам сытуацыя толькі заганяецца ў падпольле, але праблемы не вырашаюцца. Гэта тупіковы шлях.
— Ці рызыкнеце вы даць прагноз — ці застанецца гэты артыкул дзейсным цягам наступнага году, які будзе годам прэзыдэнцкай кампаніі?
— Я рызыкну выказаць спадзяваньне, што беларускія ўлады будуць рухацца шляхам дэмакратызацыі і лібэралізацыі. Яны прыйдуць да таго, што гэты артыкул будзе скасаваны.
Дадатковыя чыньнікі, якія будуць штурхаць улады ў гэтым накірунку — гэта эканамічныя абставіны. Яны прымусяць Менск прыслухоўвацца да эўрапейскіх прапановаў. Шкада, што гэта будзе рабіцца не з-за сьвядомага выбару, а пад уплывам замежнага чыньніку. Але — хаця б так..
