Эканаміст Алена Ракава ў сваім выступе прааналізавала эканамічную палітыку беларускага ўраду і паспрабавала адказаць на пытаньне: «Што гэта насамрэч было — лібэральныя рэформы ці часовыя захады?» Спадарыня Ракава адзначыла, што рэформы ў Беларусі праводзяцца вымушана, пад праграму крэдытаў МВФ.
«Сказаць складана пра тое, што ў нас урад, адміністрацыя прэзыдэнта маюць прарынкавую накіраванасьць, што яны прарыначнікі. Няма ўсьведамленьня на самых вярхах пра тое, што насамрэч беларуская мадэль была і ёсьць недасканалая, з мноствам недахопаў. Бальшыня прынятых зьменаў мелі касмэтычны характар. Самы галоўны мінус — гэта адсутнасьць структурных рэформаў».
Неаднаразова кіраўніцтва краіны заяўляла пра тое, што ў Беларусі нібыта няма крызісу. Паводле эканаміста Зьмітра Крука, урад спрабуе паказаць, што ў наступным годзе крызісу ня будзе і мы зможам падтрымліваць высокія тэмпы росту. Аднак такая палітыка можа быць небясьпечнай з пункту гледзішча доўгатэрміновых пэрспэктыў. Дзе ж найбольш ударыў сёлета крызіс па беларускай эканоміцы?
«Найперш гэта зьнешні сэктар і наш экспарт. Шмат па якіх таварах мы страцілі зьнешнія рынкі. Па-другое, гэта патэнцыйныя праблемы ў банкаўскім сэктары. Тое, што сёньня шмат дзяржаўных банкаў маюць вялікія праблемы зь ліквіднасьцю і ў банкаўскім сэктары назапашаны пэўныя дыспрапорцыі. Гэтыя два напрамкі сталі асноўнымі для Беларусі».
Ці дасягнуў дна крызіс у Беларусі? Паводле дырэктара цэнтру Ігара Пеліпася, адказаць на гэтае пытаньне складана, бо існуюць супярэчлівыя ацэнкі таго, ці дасягнуў ён дна ў цэлым у сьвеце.
«На гэтым этапе краіне галоўным чынам за кошт зьнешніх пазыкаў удалося стабілізаваць макрасытуацыю і падтрымаць яе на нейкім прымальным узроўні. Але асноўная праблема — як будзе працаваць эканоміка ў сярэднетэрміновай пэрспэктыве. Гэта праблема зьнешняга гандлю. Ці ўдасца атрымаць на асноўных рынках тыя ж пазыцыі, як гэта было да крызісу? Гэта бадай што не. Важная праблема канкурэнтаздольнасьці беларускай эканомікі. Рана ці позна Беларусі давядзецца расплачвацца па крэдытах. Гэта таксама азначае, што беларуская эканоміка павінна стаць іншай і выпусьціць шмат канкурэнтнага тавару, каб гэтага хапіла і на пагашэньне крэдыту, і на больш-менш устойлівае разьвіцьцё. Праблема ня ў тым, ці дасягнулі мы дна. А праблема ў тым, як мы адрэагавалі на крызіс».
Эканаміст Аляксандар Чубрык прэзэнтаваў на канфэрэнцыі даклад пра магчымыя наступствы крызісу для беларускіх хатніх гаспадарак. Ён лічыць, што беднасьць можа павялічыцца з-за рэцэсіі, росту беспрацоўя і інфляцыі ці дэвальвацыі. Ён лічыць, што ў Беларусі недастаткова ўвагі аддаецца сацыяльным пытаньням.
«Сацыяльная арыентацыя ў беларускай эканоміцы такая: калі ты працуеш, значыць, ты хутчэй за ўсё ня бедны. Калі ты не працуеш, значыць, у цябе ніякай сацыяльнай абароны амаль няма. Значыць, у цябе ёсьць вялікія стымулы, каб працаваць. А калі адбываецца крызіс, ты са сваімі стымуламі працаваць можаш не знайсьці працы. І ў гэтым праблема, бо старая мадэль не адаптаваная да крызісу. Таму яна патрабуе рэформаў».
«Сказаць складана пра тое, што ў нас урад, адміністрацыя прэзыдэнта маюць прарынкавую накіраванасьць, што яны прарыначнікі. Няма ўсьведамленьня на самых вярхах пра тое, што насамрэч беларуская мадэль была і ёсьць недасканалая, з мноствам недахопаў. Бальшыня прынятых зьменаў мелі касмэтычны характар. Самы галоўны мінус — гэта адсутнасьць структурных рэформаў».
Неаднаразова кіраўніцтва краіны заяўляла пра тое, што ў Беларусі нібыта няма крызісу. Паводле эканаміста Зьмітра Крука, урад спрабуе паказаць, што ў наступным годзе крызісу ня будзе і мы зможам падтрымліваць высокія тэмпы росту. Аднак такая палітыка можа быць небясьпечнай з пункту гледзішча доўгатэрміновых пэрспэктыў. Дзе ж найбольш ударыў сёлета крызіс па беларускай эканоміцы?
«Найперш гэта зьнешні сэктар і наш экспарт. Шмат па якіх таварах мы страцілі зьнешнія рынкі. Па-другое, гэта патэнцыйныя праблемы ў банкаўскім сэктары. Тое, што сёньня шмат дзяржаўных банкаў маюць вялікія праблемы зь ліквіднасьцю і ў банкаўскім сэктары назапашаны пэўныя дыспрапорцыі. Гэтыя два напрамкі сталі асноўнымі для Беларусі».
Ці дасягнуў дна крызіс у Беларусі? Паводле дырэктара цэнтру Ігара Пеліпася, адказаць на гэтае пытаньне складана, бо існуюць супярэчлівыя ацэнкі таго, ці дасягнуў ён дна ў цэлым у сьвеце.
«На гэтым этапе краіне галоўным чынам за кошт зьнешніх пазыкаў удалося стабілізаваць макрасытуацыю і падтрымаць яе на нейкім прымальным узроўні. Але асноўная праблема — як будзе працаваць эканоміка ў сярэднетэрміновай пэрспэктыве. Гэта праблема зьнешняга гандлю. Ці ўдасца атрымаць на асноўных рынках тыя ж пазыцыі, як гэта было да крызісу? Гэта бадай што не. Важная праблема канкурэнтаздольнасьці беларускай эканомікі. Рана ці позна Беларусі давядзецца расплачвацца па крэдытах. Гэта таксама азначае, што беларуская эканоміка павінна стаць іншай і выпусьціць шмат канкурэнтнага тавару, каб гэтага хапіла і на пагашэньне крэдыту, і на больш-менш устойлівае разьвіцьцё. Праблема ня ў тым, ці дасягнулі мы дна. А праблема ў тым, як мы адрэагавалі на крызіс».
Эканаміст Аляксандар Чубрык прэзэнтаваў на канфэрэнцыі даклад пра магчымыя наступствы крызісу для беларускіх хатніх гаспадарак. Ён лічыць, што беднасьць можа павялічыцца з-за рэцэсіі, росту беспрацоўя і інфляцыі ці дэвальвацыі. Ён лічыць, што ў Беларусі недастаткова ўвагі аддаецца сацыяльным пытаньням.
«Сацыяльная арыентацыя ў беларускай эканоміцы такая: калі ты працуеш, значыць, ты хутчэй за ўсё ня бедны. Калі ты не працуеш, значыць, у цябе ніякай сацыяльнай абароны амаль няма. Значыць, у цябе ёсьць вялікія стымулы, каб працаваць. А калі адбываецца крызіс, ты са сваімі стымуламі працаваць можаш не знайсьці працы. І ў гэтым праблема, бо старая мадэль не адаптаваная да крызісу. Таму яна патрабуе рэформаў».