"У Дзень маці хачу, каб мой сын вярнуўся"

Гаворыць Юльяна Захаранка:

“У Дзень маці хачу, каб мой сын вярнуўся. Гэта быў бы падарунак на ўвесь сьвет. Я дзень і ноч думаю пра сыноў — аднаго няма й другога няма. Мне, каб Юры вярнуўся. Уладзімер ужо ня вернецца, бо на могілках ляжыць. Я адна, як быліначка, у хаце.

Для мяне галоўнае — сын. Хоць бы сказалі, куды яны яго падзелі, а то балбочуць і балбочуць. Я так хварэю, так хварэю. У гэтую ноч “хуткую дапамогу” выклікала. Думала, што ўжо канцы будуць. Мне ўколаў далі, дык крыху адпусьціла. Але я ня здужаю нават па хаце хадзіць”.

Гаворыць Вольга Завадзкая:

“Канечне, хацелася б, каб сын прынёс мне кветкі. Але...(гаворыць праз сьлёзы), напэўна, жыцьцё маё так складваецца, што прымаю віншаваньні ад іншых.

Зрэшты, я лічу, што сёньня ў Беларусі не павінна быць вялікіх масавых мерапрыемстваў, бо некаторыя людзі пачынаюць ужо галадаваць. У прыватнасьці, і я пайшла зноў на працу, бо на сваю цяперашнюю пэнсію пражыць не магу”.


ЛІЛІЯ АЎТУХОВІЧ: “Хачу аднаго — каб мой сын хутчэй вярнуўся дамоў...”

Лілія Аўтуховіч наведала сёньня царкву — праваслаўныя адзначаюць Пакровы:

“Я хацела б, каб мой сын як найхутчэй вярнуўся дахаты, вы ж ведаеце, што ён там столькі галадаў... Вось гэта быў бы падарунак...

Я чакаю сына, каб ён вярнуўся (плача), а потым пайду па лекарах. Дзякуй вам вялікі, дзякуй. Каб даў Бог, мой сын вярнуўся дахаты — гэта быў бы самы вялікі падарунак”.

Ліліі Аўтуховіч пайшоў 71 год.

У 87-гадовай ТАМАРЫ АСІПЕНКІ пасьля арышту сына Ўладзімера вельмі пагоршылася здароўе.

Пра гэта паведаміла “Свабодзе” дачка Ўладзімера Асіпенкі Людміла. Яна таксама папярэдзіла, што ня зможа паклікаць да слухаўкі бабулю.

А на пытаньне: якога б падарунка найболей чакала бабуля ў Дзень маці, спадарыня Людміла адказала без развагаў:

“Я думаю, гэта вядомы і вам адказ — галоўнае, каб яе сын вярнуўся дахаты”.

АЛЕНА ДУБСКАЯ: “Мяне бадзёрыць, што сын патрэбен людзям”

“Мой сын загадзя даслаў ліст зь віншаваньнямі, бо асьцерагаўся, што цэнзура можа затрымаць.

Увага да Арцёма з боку сяброў й знаёмых — вельмі шмат людзей тэлефануюць, цікавяцца, што і як у Арцёма. Гэта мяне бадзёрыць. І ўдвая прыемна, што ён патрэбен людзям”.