Цыганкоў: “Сёньня, у апошні дзень кадэнцыі Джорджа Буша, магчыма, варта паспрабаваць падвесьці пэўныя вынікі ягонага 8-гадовага прэзыдэнцтва. Як вы бы ацанілі вынікі прэзыдэнцтва Буша для ЗША і ўсяго сьвету?”
На гэты момант Буш сыходзіць у кагорту няўдалых прэзыдэнтаў. Ён прыняў краіну са 100-мільярдаў прафіцытам бюджэту, з неаспрэчным лідэрствам у сьвеце, з дынамічнай эканомікай. А пакінуў з трыльёнам дэфіцытам, у разгары эканамічнага крызісу, з радыкальна пагоршаным іміджам ЗША ў сьвеце, калі аслабла і мяккая і цьвёрдая сіла гэтай звышдзяржавы.
Але разам з тым я думаю, што ніводнаму амэрыканскаму прэзыдэнту з часоў Кэнэдзі, калі быў Карыбскі крызіс, не давялося сутыкацца з такімі вострымі выклікамі”
Сіліцкі: “Буша і Рэйгана аб’ядноўвае тое, што і іх абодвух абажалі прыхільнікі і ненавідзелі апанэнты. Але бяда Буша ў тым, што ад яго адвярнуліся нават многія прыхільнікі, і паваротным пунктам была нядбайнасьць кіраўніцтва падчас урагану Катрына, калі амэрыканцы на тры дні ўсьвядомілі, што вакол проста няма ніякай улады. Пасьля гэтага ягоны рэйтынг ужо не падымаўся вышэй нейкіх 30 працэнтаў.
Буш належыць да тых людзей, якія ўспрымаюць сьвет як барацьбу дабра са злом. Гэта чалавек, які не прымае маральныя кампрамісы. І гэта адбівалася на ягоным прэзыдэнцтве, на ягонай замежнай палітыцы, у адказе на 11 верасьня і ў стаўленьне да блізкаўсходніх праблемаў.
Што гісторыя запіша яму ў актыў? 7 гадоў у ЗША не было тэрактаў. Потым, у адрозьненьні ад Джонсана і Ніксана, якія ганебна завяршылі вайну ў Віетнаме, вайну ў Іраку праз 10-20 гадоў будуць лічыць пераможнай, як і вайну ў Аўганістане. І гэта, безумоўна, будзе адзін з тых чыньнікаў, што зьменіць стаўленьне да Буша ў доўгатэрміновай пэрспэктыве. Я думаю, шмат чаго пераасэнсуюць амэрыканцы і ва ўнутранай палітыцы, бо, як гэта не парадаксальна, шмат якія сацыяльныя праграмы вельмі добра разьвіваліся за гэтыя гады. У тым ліку і праграмы дапамогі розным меншасьцям – праблемы, якія цяпер на авансцэне ў сувязі з абраньнем Барака Абамы”.
