Зьвесткі наконт таго, колькі людзей на цяперашні час падалі дакумэнты на “карту паляка”, можа паведаміць толькі сам Генэральны консул Адам Бернатовіч, сказалі нам. Але ён вельмі заняты, а на наступны дзень увогуле будзе адсутнічаць, зазначыла супрацоўніцтва консульства.
Сочыць за пытаньнем “карты паляка” і сам разьлічвае яе атрымаць гарадзенскі журналіст Андрэй Пачобут, які працуе для польскай “Газэты Выборчай”:
“550 зваротаў было ў першы дзень. Першымі атрымаюць людзі сталага ўзросту, заслужаныя асобы: вэтэраны Арміі Краёвай, Людовага Войска Польскага. Для людзей сталага ўзросту гэта вельмі важная справа — “карта паляка”, яны дастаткова эмацыйна падыходзяць да яе. Вось я размаўляў з вэтэранамі Арміі Краёвай, якія падалі дакумэнты на гэтую карту, яны сказалі: столькі гадоў казалі, што мы не палякі, і вось цяпер нас Польшча прызнала, яна пра нас памятае, для нас гэта вельмі важна. І, ведаеш, гэта са сьлязьмі у вачах казалася”.
Андрэй Пачобут кажа, што некаторыя старыя, якія марылі пра “карту паляка”, не дачакаўшыся яе, памёрлі. Сам ён не сьпяшаецца, а вось ягоны бацька дакумэнты ў консульства падаў.
Пачобут: “А моладзь, зразумела, спадзяецца на магчымасьць перш за ўсё атрымаць візу, якая дазволіць ёй езьдзіць у Польшчу. Гэта, мне падаецца, самае галоўнае для моладзі ў гэтай “карце”.
Якія прагнозы: колькі людзей могуць зьвярнуцца ў гэтай справе ў дыпляматычныя ўстановы Польшчы ў Беларусі?
Пачобут: “Колькасьць тых, хто атрымае “карту паляка”, зразумела, будзе меншай за колькасьць палякаў. Ня ўсім гэта патрэбна, ня ўсе пажадаюць паехаць у консульства, здаваць дакумэнты. Але мне цяжка сказаць, наколькі вялікай будзе актыўнасьць. Гэта цяжка прагназаваць, але я думаю, зацікаўленасьць ёсьць, гэта пацьвярджае тое, што практычна немагчыма датэлефанавацца ў Генэральнае консульства па пытаньнях “карты паляка”.
