Гарадзенскую ялавічыну асьвяцілі для іранцаў

Для гарадзенскага мясакамбінату прапанова пастаўляць ялавічыну ў няблізкі Іран была нечаканай. Выклікала зьдзіўленьне, што яе будуць дастаўляць авіярэйсам. Але аказалася: паліва ў іранцаў таннае, і самалёт яны выкарысталі свой. Прычым гэтая краіна дагэтуль імпартавала мяса ўвогуле з далёкай Лацінскай Амэрыкі.

Мясакамбінат у Горадні наведала цэлая група іранскіх спэцыялістаў. З мулой Джафарам аль-Хусэйні гутарыла ў цэху праз перакладчыка журналістка Іна Максімчык. Яе ўразіла тая акалічнасьць, што ён там з компасам у руках вызначаў, дзе знаходзіцца ўсход. Навошта?

“Тушы ўзьнімаюць на канвэер галавой на ўсход, ва ўсякім разе яны вешаюць так, каб туша арыентавалася на ўсход. Там стаялі спэцыялісты і ён з гэтым компасам хадзіў, каб у патрэбным накірунку вешалі гэтыя тушы”.

Рэч у тым, што іранцы не ўжываюць сьвініну, толькі ялавічыну. Чаму яны выбралі менавіта гарадзенскі мясакамбінат?

Максімчык: “Яны выбралі яго таму, што тут была рэканструкцыя і яно цяпер адно з самых сучасных прадпрыемстваў, там выконваюцца ўсе патрабаваньні, ёсьць міжнародныя сэртыфікаты. Яны сказалі: нам патрэбны міжнародны стандарт”.

Мы папрасілі пракамэнтаваць падзею аглядальніка тыднёвіка “Белорусы и рынок” Канстанціна Скуратовіча.

“Калі з эканамічнага боку, то я ня ведаю, што тут камэнтаваць. Таму што, калі браць стан нашай жывёлагадоўлі і экспартны патэнцыял перапрацоўчай прамысловасьці, то ён вельмі невысокі. Зразумела, мы зараз можам прадаваць, але ў нас вытворчасьць не такая вялікая, каб гэта рабіць стабільна, з ростам, пастаянна. Таму што ў нас пустыя паліцы застануцца”.

Канстанцін Скуратовіч працягвае:

“А што я бачу? Ну, гэта, мусіць, нейкая палітычная дэманстрацыя, як кажуць габрэі — нешта кашэрнае, зь нечым зьвязанае, самалётамі Іран жа не накорміш, тым больш беларускай ялавічынай. З эканамічнага пункту гледжаньня гэта нонсэнс. Няма ў нас магчымасьці, мы б ужо даўно завалілі ўвесь белы сьвет беларускім мясам, як тыя бразыльцы ці аргентынцы, каб была такая магчымасьць. У нас няма патэнцыялу. А як патлумачыць гэты канкрэтны выпадак, ну я ня ведаю”.