Агляд газэты падрыхтаваў Аляксей Дзікавіцкі На першай паласе сёньняшняй “Нівы” матэрыял “Разам да канца”, у якім падрабязна апісваецца хада Кангрэсу дэмакратычных сілаў Беларусі, што прашоў у мінулыя выходныя ў Менску.
“Ніва” піша: “У часе, калі адбываўся кангрэс, улады праводзілі сваю агітацыю, дзяржаўныя тэлевядучыя лічылі сваім абавязкам пазьдзеквацца з апазыцыі - смакавалі дэманстрацыю “сэксуальных меншасьцяў”, якія нібыта ўпэўненыя ў ляяльным стаўленьні да іх дэмакратаў. Калі шчыра, дык удзельнікі зьезду былі зьдзіўленыя такім прымітыўным падыходам дзяжаўных мэдыяў. Яны чакалі куды больш моцных правакацыяў і былі да іх гатовыя. І іх гэта ня спыніць”, - напісаў у “Ніве” Віктар Сазонаў.
На другой старонцы Мацей Халадоўскі піша пра апошнюю рэзалюцыю Эўрапейскага парлямэнту, а таксама пра публікацыю ў дзяржаўнай беларускай прэсе, дзе парлямэнтар Мікалай Чаргінец расказваў пра свае ўражаньні ад назіраньня за польскімі выбарамі ў Сэйм і Сэнат, а таксама ад сустрэчаў з польскімі палітыкамі. Спадар Халадоўскі піша: “Вось некалькі выказваньняў спадара Чаргінца, якія альбо знаходзяцца на мяжы абсурду, альбо непраўдзівыя, альбо праўдзівыя толькі часткова:
-
У шмат якія выбарчыя ўчасткі ў Варшаве проста не былі ўпушчаныя міжнародныя назіральнікі; -
Мерапрыемствы беларускай меншасьці фінансуюцца са спазьненьнем і ня цалкам; -
Ва ўладах Беластоку, дзе кампактна жывуць беларусы, няма ніводнага чыноўніка беларускай нацыянальнасьці -
Беларусаў не прымаюць на працу ў паліцыі і ншых орагнах дзяржаўнай улады;
Усё гэта, паводле “Нівы” няпраўда, а польскія палітыкі, на якіх спасылаўся Мікалй Чаргінец, назвалі ягоныя словы маніпуляцыяй”.
На другой старонцы Мацей Халадоўскі піша пра апошнюю рэзалюцыю Эўрапейскага парлямэнту, а таксама пра публікацыю ў дзяржаўнай беларускай прэсе, дзе парлямэнтар Мікалай Чаргінец расказваў пра свае ўражаньні ад назіраньня за польскімі выбарамі ў Сэйм і Сэнат, а таксама ад сустрэчаў з польскімі палітыкамі. Спадар Халадоўскі піша: “Вось некалькі выказваньняў спадара Чаргінца, якія альбо знаходзяцца на мяжы абсурду, альбо непраўдзівыя, альбо праўдзівыя толькі часткова:
-
У шмат якія выбарчыя ўчасткі ў Варшаве проста не былі ўпушчаныя міжнародныя назіральнікі; -
Мерапрыемствы беларускай меншасьці фінансуюцца са спазьненьнем і ня цалкам; -
Ва ўладах Беластоку, дзе кампактна жывуць беларусы, няма ніводнага чыноўніка беларускай нацыянальнасьці -
Беларусаў не прымаюць на працу ў паліцыі і ншых орагнах дзяржаўнай улады;
Усё гэта, паводле “Нівы” няпраўда, а польскія палітыкі, на якіх спасылаўся Мікалй Чаргінец, назвалі ягоныя словы маніпуляцыяй”.