Вінцэсь Мудроў З надыходам восені ня скончыўся альбом успамінаў Вінцэся Мудрова. На хвалях Свабоды аўтар працягвае ўзгадваць рэчы – некалі страшныя, потым – сьмешныя, цяпер – забытыя.
Увосень 1969-га па тэлебачаньні, у нейкай вечаровай праграме, паказалі выступ беларускага вакальна-інструмэнтальнага ансамбля. Ансамбаль меў гарэзьліва-народную назву “Лявоны”. Прасьпявалі “Лявоны” ўсяго дзьве песьні: “Ой, рана на Йвана” і “Ты мне вясною прысьнілася”. Наступнага ранку, па дарозе ў школу, мы толькі і пыталіся адно другога: “Ну як, глядзеў?” А на пераменках дружна абмяркоўвалі пабачанае. Сашка Мікуліч, які граў у школьным ансамблі і збольшага разьбіраўся ў інструмэнтах, аўтарытэтна заявіў, што калі б кіраўніку, Мулявіну, даць замест “Музімы” прыстойную гітару, а ўдарніка пасадзіць за “Людвіг” – такая ўстаноўка была ў “бітлоў” – яны б і не такое сыгралі.
увесь тэкст
увесь тэкст