Падрыхтаваў Зьміцер Падбярэскі Беларускія газэты 15 жніўня ў розныя гады.
* “Звязда”, 1926 год:
“У кіно “Пралетарый” адбыўся грамадзкі прагляд атрыманай Наркамздравам санасьветніцкай фільмы “Алькаголь, праца і здароўе” вытворчасьці “Міжрабпрам-Русь”. У аснову фільма пакладзены здымкі з навуковых вопытаў і наглядна выразна малюючых гледачу ўсю шкоду, якую алькаголь робіць арганізму. Асабліва цікава пастаўлены вопыты з узьдзеяньнем алькаголю на ізаляванае сэрца чалавека. Шэраг цікавых здымкаў паказваюць уплыў алькаголю на вытворчасьць працы. Гэтая вельмі карысная карціна вызначаецца вялікай годнасьцю: па-першае, яна цікавая, а па-другое – вельмі папулярная”.
“Бацькаўшчына”, 1956 год. Сяргей Ясень піша з нагоды сьмерці Якуба Коласа:
“На 74-м годзе, змучаны жыцьцём, Сымон Музыка памёр. Прыклівым кантрастам да сапраўднасьці гучаць ягоныя вымушаныя хваласьпевы сваім панявольнікам. Але вечна будуць жыць ягоныя праўдзівыя мастацкія творы, якія ён пакінуў у спадчыну нашай літаратуры, усьпеўшы напісаць іх перад змрочнаю эпохаю паліцыйнага “соц-рэалізму”.
“Ніва”, 1966 год. Падаюцца спрэчныя роздумы Сакрата Яновіча:
“Ва ўсіх формулах паняцця нацыі амаль як правіла на першым месцы ставіцца супольнасць мовы. Гэты прынцып мовы ў дачыненні да беларускай нацыянальнасці немагчыма прымяняць. У сучасны момант беларусы знаходзяцца ў стане распаду на тры моўныя стыхіі: рускую, беларускую і, часткова, польскую. Гэтыя стыхіі ўз’яднаны аднак беларускім нацыянальным пачуццём, што з’яўляецца ніжэйшай формай быту нацыі”.
“У кіно “Пралетарый” адбыўся грамадзкі прагляд атрыманай Наркамздравам санасьветніцкай фільмы “Алькаголь, праца і здароўе” вытворчасьці “Міжрабпрам-Русь”. У аснову фільма пакладзены здымкі з навуковых вопытаў і наглядна выразна малюючых гледачу ўсю шкоду, якую алькаголь робіць арганізму. Асабліва цікава пастаўлены вопыты з узьдзеяньнем алькаголю на ізаляванае сэрца чалавека. Шэраг цікавых здымкаў паказваюць уплыў алькаголю на вытворчасьць працы. Гэтая вельмі карысная карціна вызначаецца вялікай годнасьцю: па-першае, яна цікавая, а па-другое – вельмі папулярная”.
“Бацькаўшчына”, 1956 год. Сяргей Ясень піша з нагоды сьмерці Якуба Коласа:
“На 74-м годзе, змучаны жыцьцём, Сымон Музыка памёр. Прыклівым кантрастам да сапраўднасьці гучаць ягоныя вымушаныя хваласьпевы сваім панявольнікам. Але вечна будуць жыць ягоныя праўдзівыя мастацкія творы, якія ён пакінуў у спадчыну нашай літаратуры, усьпеўшы напісаць іх перад змрочнаю эпохаю паліцыйнага “соц-рэалізму”.
“Ніва”, 1966 год. Падаюцца спрэчныя роздумы Сакрата Яновіча:
“Ва ўсіх формулах паняцця нацыі амаль як правіла на першым месцы ставіцца супольнасць мовы. Гэты прынцып мовы ў дачыненні да беларускай нацыянальнасці немагчыма прымяняць. У сучасны момант беларусы знаходзяцца ў стане распаду на тры моўныя стыхіі: рускую, беларускую і, часткова, польскую. Гэтыя стыхіі ўз’яднаны аднак беларускім нацыянальным пачуццём, што з’яўляецца ніжэйшай формай быту нацыі”.