Іна Студзінская, Менск Творчая ініцыятыва “Беларускі Гальфстрым” завяршае дубляваньне на беларускую мову фільму “Крымінальнае чытво” рэжысэра Квэнціна Таранціны. Гэтая стужка - некалькі кінанавэлаў, героямі якіх зьяўляюцца адныя і тыя ж асобы.
Баксёр Бутч падманвае на грошы гангстэра Марсэласа Ўоласа. Каб забіць Бутча, той пасылае двух бандзюганаў. Яны ўвязваюцца ў прыгоды. У выніку адзін загінае, а другі вырашае завязаць з крыміналам. “Крымінальнае чытво” - гэта ўжо чацьверты фільм перакладзены і агучаны "Беларускім гальфстрымам". Раней выйшлі камэдыя “Любовь насамрэч”, мультфільм “Шрэк-2” і швэдзкі дзіцячы фільм “Маленькая калядная казка”. Мяркуецца, “Крымінальным чытвом” па-беларуску можна будзе набыць у крамах і ў распаўсюднікаў.
Чаму сярод мноства фільмаў, якія атрымалі ўзнагароду "Оскар", абранае менавіта “Крымінальнае чытво”? Адказвае рэжысэр дубляжу музыка і шоўмэн Аляксандар Памідораў.
Памідораў: “Гэта знакавае кіно 90-х гадоў. На гэтым фільме шмат хто выхаваўся і ў творчым пляне, і ў жыцьцёвым (сьмяецца). Нягледзячы на тое, што гэта саркастычнае вельмі кіно, там шмат кпінаў”.
Перакладаў тэкст з ангельскай Максім Шчур. Мовазнаўцы Юрась Бушлякоў, Вінцук Вячорка і Пётра Садоўскі – рэдагавалі пераклад. Але акторы ўсё адно ўносілі свае карэктывы. Распавядае рок-музыка Лявон Вольскі.
Вольскі: “Заўсёды ёсьць магчымасьць імправізацыі. Незвычайныя ўражаньні! Па-першае, вельмі добры фільм, рэвалюцыйны фільм. Настолькі добра прапісаныя гэтыя пэрсанажы ў Таранціны! Давялося сапраўды пабыць нам з Ганнай крымінальнай парачкай, якая рабуе кавярню. Мы, калі пачыналі, крышачку скептычна ставіліся. Але калі паглядзелі на вынік, нам вельмі спадабалася, вельмі задаволеныя. Калі будуць запрашаць, то з задавальненьнем будзем працягваць. Гэта ж гуманітарная дапамога беларускаму народу”.
Ганна Вольская:
Вольская: “Мы агучвалі такую экстрымальную парачку. Было вельмі прыкольна. Цікава, што на беларускай мове трэба было сварыцца адзін на аднаго, выкарыстоўваць лаянку”.
Карэспандэнтка: “Але вы – дзяўчына з добрай адукацыяй, сьвецкім выхаваньнем… Як гэта маральна для вас было – выкарыстоўваць лаянку?”
Вольская: “Мы думалі ўвогуле, што нічога не атрымаецца, бо мая гераіня – дурніца з дурніц. Я спачатку была ў шоку, што такую гераіню трэба агучваць. Але потым ўжываешся ў ролю. Думаю, што атрымалася нармалёва”.
Акрамя Лявона і Ганны Вольскіх, у дубляжы “Крымінальнага чытва” удзельнічаюць музыкі Піт Паўлаў, Ігар Варашкевіч, Аляксандар Памідораў, журналістка Вольга Бабак, палітык Аляксей Янукевіч.
Янукевіч – бадай, самы дасьведчаны ў гэтай кагорце: гуляў у школьным драмгуртку, а ў фільме “Любоў насамрэч” агучваў прэм’ер-міністра Брытаніі.
Янукевіч: “Я думаю, што некаторыя палітычныя здольнасьці можна праявіць пры гэтым, а некаторыя можна ўдасканаліць. Герой, якога я агучваю, яшчэ і вельмі моцны духам пэрсанаж, сам пра сябе клапоціцца, прыдумляе нейкія камбінацыі і дамагаецца таго, што ён хоча. Ня толькі на рынгу, але і ў жыцьці. Я лічу, што гэта вельмі добрая рыса”.
Пра падбор актораў распавядае Аляксандар Памідораў.
Памідораў: “Нават калі былі разьмеркаваная ролі, потым у нас адбыліся зьмены толькі таму, што нехта хацеў выконваць ня тую ролю, якая яму была прызначана, а іншую ролю, бо гэты пэрсанаж больш падабаецца, але ў яго менш тэксту".
Карэспандэнтка: “А ў вас быў кастынг?”
Памідораў: “Так, мы разам з прадусарам Франакам Вячоркам вырашалі, хто можа згуляць. Да таго ж, пасьля “Шрэку” было жаданьне прыцягнуць як мага больш знакамітых пэрсонаў, прынамсі, музыкаў”.
Чаму сярод мноства фільмаў, якія атрымалі ўзнагароду "Оскар", абранае менавіта “Крымінальнае чытво”? Адказвае рэжысэр дубляжу музыка і шоўмэн Аляксандар Памідораў.
Памідораў: “Гэта знакавае кіно 90-х гадоў. На гэтым фільме шмат хто выхаваўся і ў творчым пляне, і ў жыцьцёвым (сьмяецца). Нягледзячы на тое, што гэта саркастычнае вельмі кіно, там шмат кпінаў”.
Перакладаў тэкст з ангельскай Максім Шчур. Мовазнаўцы Юрась Бушлякоў, Вінцук Вячорка і Пётра Садоўскі – рэдагавалі пераклад. Але акторы ўсё адно ўносілі свае карэктывы. Распавядае рок-музыка Лявон Вольскі.
Вольскі: “Заўсёды ёсьць магчымасьць імправізацыі. Незвычайныя ўражаньні! Па-першае, вельмі добры фільм, рэвалюцыйны фільм. Настолькі добра прапісаныя гэтыя пэрсанажы ў Таранціны! Давялося сапраўды пабыць нам з Ганнай крымінальнай парачкай, якая рабуе кавярню. Мы, калі пачыналі, крышачку скептычна ставіліся. Але калі паглядзелі на вынік, нам вельмі спадабалася, вельмі задаволеныя. Калі будуць запрашаць, то з задавальненьнем будзем працягваць. Гэта ж гуманітарная дапамога беларускаму народу”.
Ганна Вольская:
Вольская: “Мы агучвалі такую экстрымальную парачку. Было вельмі прыкольна. Цікава, што на беларускай мове трэба было сварыцца адзін на аднаго, выкарыстоўваць лаянку”.
Карэспандэнтка: “Але вы – дзяўчына з добрай адукацыяй, сьвецкім выхаваньнем… Як гэта маральна для вас было – выкарыстоўваць лаянку?”
Вольская: “Мы думалі ўвогуле, што нічога не атрымаецца, бо мая гераіня – дурніца з дурніц. Я спачатку была ў шоку, што такую гераіню трэба агучваць. Але потым ўжываешся ў ролю. Думаю, што атрымалася нармалёва”.
Акрамя Лявона і Ганны Вольскіх, у дубляжы “Крымінальнага чытва” удзельнічаюць музыкі Піт Паўлаў, Ігар Варашкевіч, Аляксандар Памідораў, журналістка Вольга Бабак, палітык Аляксей Янукевіч.
Янукевіч – бадай, самы дасьведчаны ў гэтай кагорце: гуляў у школьным драмгуртку, а ў фільме “Любоў насамрэч” агучваў прэм’ер-міністра Брытаніі.
Янукевіч: “Я думаю, што некаторыя палітычныя здольнасьці можна праявіць пры гэтым, а некаторыя можна ўдасканаліць. Герой, якога я агучваю, яшчэ і вельмі моцны духам пэрсанаж, сам пра сябе клапоціцца, прыдумляе нейкія камбінацыі і дамагаецца таго, што ён хоча. Ня толькі на рынгу, але і ў жыцьці. Я лічу, што гэта вельмі добрая рыса”.
Пра падбор актораў распавядае Аляксандар Памідораў.
Памідораў: “Нават калі былі разьмеркаваная ролі, потым у нас адбыліся зьмены толькі таму, што нехта хацеў выконваць ня тую ролю, якая яму была прызначана, а іншую ролю, бо гэты пэрсанаж больш падабаецца, але ў яго менш тэксту".
Карэспандэнтка: “А ў вас быў кастынг?”
Памідораў: “Так, мы разам з прадусарам Франакам Вячоркам вырашалі, хто можа згуляць. Да таго ж, пасьля “Шрэку” было жаданьне прыцягнуць як мага больш знакамітых пэрсонаў, прынамсі, музыкаў”.