«Раней увогуле не было такой культуры. Гэта сорамна і няёмка — ты нарадзіла, павінна бегаць і скакаць, а ў цябе тут дэпрэсія»? — Ганна Вярбіцкая, аўтар кнігі-нататніка «Помощник любящей мамы», упэўненая, што стэрэатыпы трэба мяняць.
Ганна ўпэўненая, што шкодна маляваць выключна пазытыўны вобраз мацярынства. Па статыстыцы, 10–15% цяжарных і тых, што нарадзілі, трапляюць у пастку пасьляродавых дэпрэсій. Многія зь іх нават не ўяўляюць, што яны такія не адны і гэта нармальна — дазволіць сабе адчуваць розныя эмоцыі, і ня толькі шчасьце і радасьць, пасьля нараджэньня дзіцяці. Кожная гісторыя мацярынства розная, пры першых жа сымптомах дэпрэсіі трэба біць трывогу і шукаць дапамогі — у сяброў, у блізкіх ці нават у спэцыялістаў.
«Для мяне было вельмі важна, калі я трапіла да псыхатэрапэўта, калі мне сказалі: „Ты не адна такая“, — узгадвае Ганна Вярбіцкая. — То бок гэта ўсё нармальна, ёсьць такая зьява, як пасьляродавая дэпрэсія. У Эўропе і ЗША пра гэта гавораць, і гэта нармальная практыка, пасьля таго як ты нарадзіла — паразмаўляць з псыхолягам».