Ужо сёньня, 16 лістапада: 70 год ЮНЭСКА

Гярвяты, касьцёл Сьвятой Троіцы. Аўтар: Ірына Сяргееўна

Падзеі дня ў Беларусі, сьвеце, гісторыі

Афіша

Менск — «Арт Сядзіба» прадстаўляе ўласны спэктакаль «Браніслаў. Сцэны з жыцьця ды сноў» паводле аднайменнай п’есы Эльдара Бякірава. Пачатак 20:30. Тэатр «На балконе» (пр-т Незалежнасьці, д. 4, 5 паверх)

У гісторыі

1384 — у Кракаве каранаваная Ядзьвіга, будучая жонка вялікага князя літоўскага Ягайлы.

1913 — у Парыжы апублікаваны першы том клясычнага раманнага цыклю «У пошуках страчанага часу» Марсэля Пруста: «Du côté de chez Swann».

1918 — Вугоршчына абвясьціла аб незалежнасьці ад Аўстра-Вугорскай імпэрыі.

1945 — стварэньне Арганізацыі ААН у пытаньнях адукацыі, навукі і культуры (ЮНЭСКА).

У гэты дзень нарадзіліся

1898 — Вінцэнт Гадлеўскі, беларускі рэлігійны і грамадзкі дзяяч.

1905 — Ян Скрыган, беларускі пісьменьнік.

1914 — Язэп Семяжон, беларускі перакладчык і паэт.

1923 — Мікалай Крукоўскі, беларускі філёзаф.

1925 — Кастусь Акула, беларускі пісьменьнік і публіцыст.

1964 — Даяна Крол, канадзкая джазавая сьпявачка і піяністка.

У гэты дзень памерлі:

1957 — Янка Чарапук, дзяяч БНР.

1982 — Андрэй Макаёнак, беларускі драматург.

Цытата на памяць

«Часам, пакуль я спаў, зь нязручнай пазыцыі майго сьцягна, нібы Эва з Адамавага рабра, нараджалася жанчына. Яна ўтваралася з асалоды, якую я ўжо амаль мог скаштаваць, і я ўяўляў сабе, што гэта яна дорыць мне гэтую асалоду. Маё цела, адчуваючы ў ёй сваю ўласную цеплыню, хацела зь ёй злучыцца, і я прачынаўся. Рэшта чалавецтва здавалася мне бязьмерна далёкай побач з гэтай жанчынай, якую я пакінуў пару імгненьняў перад тым; мая шчака была яшчэ цёплая ад ейнага пацалунку, маё цела яшчэ здранцьвелае ад цяжару яе таліі. Калі, як некалі здаралася, яна мела рысы нейкай знаёмай мне жанчыны, я быў гатовы аддацца без астачы адной мэце: знайсьці яе, як тыя, што выпраўляюцца ў падарожжа, каб пабачыць на свае вочы нейкі жаданы горад, і ўяўляюць, што можна скаштаваць на яве прывабнасьць мары. Але памалу памяць аб ёй раставала, і я забываўся пра дзяўчыну майго сну».

Марсэль Пруст, фрагмэнт зь першага тому цыклю «Ў пошуках страчанага часу» (пераклад Сяргея Шупы).