Спадар: «Эканамічнае становішча ў межах нормы. Заўсёды былі праблемы — яны і будуць, у тым ліку і з грашыма. Эканоміка стабільная. Кантакт з Расеяй шчыльны. Сельская гаспадарка працуе. Ураджай нармальны, і жывёлагадоўля на ўзроўні. Экспарт ідзе. Гомсельмаш — складана сказаць. Вядома, эўрапейскі ўзровень ім складаней даганяць па тэхніцы. Але ж машыны ўсё адно ў Расею ідуць».
Спадарыня: «Жывём, як і жылі. Слава Богу! Вунь з Расеі ўчора прыехала суседка і кажа: „Жах!“ А мы добра жывём».
Спадар: «У прынцыпе, не памянялася. Нават крыху, можа, і лепш. Адносна даляра сталі крышачку болей атрымліваць. У нас асабліва й варыянтаў няма, каб разьвівацца. Мы заўсёды ў даўгах. У Японіі людзі іншыя — яны прывыклі працаваць. А ў нас палова — халтураць».
Спадар: «Ніяк не зьмянілася — ня горш і ня лепш. Няправільна. Трэба прыватнікам даць болей свабоды».
Спадарыня: «Нашмат горш. Заробкі сталі маленькімі. Кошты вырасьлі, а заробкі не падняліся. У бюджэтнай сфэры наагул ня вырасьлі. Нашмат горш стала. Цяпер менш купляеш тавару на тыя грошы, якія атрымліваеш. Напэўна ж, усюды крызіс — і ў нас крызіс».
Спадар: «Калі ў сям’і, то ніяк не зьмянілася. Наагул ніяк».
Спадарыня: «У мяне пэнсія мільён 790 тысяч. Дабаўка 5 адсоткаў — гэта 90 тысяч. 90 тысяч — гэта нішто, бо цэны ў крамах растуць хутчэй, чым наша пэнсія. Я ня бачу, каб мая сям’я жыла лепей. Не!»
Спадар: «Сяльмаш» прастойвае, «Ратон» стаіць. У нас замежнае прадпрыемства «Алкапак» — скарачэньні«.
Спадарыня: «Горш. Кошты падняліся, а заробкі — на ранейшым узроўні. Напэўна, з эканомікай нешта трэба рабіць».
Спадар: «З вытворчасьцю нешта трэба рабіць. Выпускаем адно, а трэба, відаць, іншае. Павінны працаваць тэхнолягі, мазгі павінны працаваць. І ня толькі ва ўрадзе, але і дырэктары, інжынэры. Бальшыня прадпрыемстваў — яны толькі існуюць, яны ва ўпадкавым стане».
Спадарыня: «Звычайна, але гэта — дзякуючы дзецям. За кватэру трэба шмат плаціць. Цяпер лекуюся. Лекаваньне, як правіла, платнае. Пігулкі, працэдуры — усё плаціць. Прыкладна ўся мая пэнсія. Трэба даць магчымасьць сярэднім слаям насельніцтва працаваць у поўную сілу. Каб яны атрымлівалі столькі, колькі змогуць, каб забясьпечыць сабе годную будучыню. Гэта дапаможа нашай краіне стаць лепшай».