На маёй дарозе – толькі сьнег,
Над маёй дарогай – толькі Бог.
Пакідаю свой самотны сьлед.
Кожны крок – нібы цераз парог.
А вакол – краіна ціха сьпіць,
Ціха замятае сьлед зіма.
І на прыдарожныя слупы
Нават ліхтароў у нас няма.
Цёмна – толькі ветаха сьвятло
Беднае, як бедны гэты край.
І сьляды Пагоні замяло
Па дарозе ў пекла – альбо ў рай.