Назоўнік прыблуда, бясспрэчна, славянскі. Як і бальшыня саміх
прыблудаў, што стала апекаваліся на Беларусі мас-мэдыя, асьветаю,
кнігадрукаваньнем, войскам, бясьпекаю, міліцыяй.
На схіле стагодзьдзя перажываем зорны час прыблудаў. "Прыблуды
з-пад Нявы крывавай", -- пісаў нацыянальны прарок.
Слова гэтае, аднак, напаўлегальнае. Рэпарцёр не ўжыве яго ў "Панараме".
Прыблуда ў тэлеэфіры ці ня выкліча нацыяналістычных асацыяцыяў,
любы намёк на чужынскае нахабства -- як жаба ў горле для тых, у каго на
Беларусі рэальная ўлада.
Улада, што й сама прыблукала, прыблудзіла да гэтых асобаў выпадкова.
Як дурныя і, апроч таго, чужыя грошы. Улада не тубыльцаў, улада прыблудаў.
Павал Марціновіч
