Выгнаная з праекту "Мінск-Сіці" кампанія ITERA абяцае выканаць свае абавязаньні перад уласьнікамі адносна ўжо пабудаваных аб'ектаў. 16 студзеня Аляксандар Лукашэнка разварваў дамову зь міжнароднай групай кампаніяў ITERA на будоўлю дзелавога цэнтру "Мінск-Сіці".
У маскоўскім офісе ITERA заяўляюць, што пакуль ня будуць камэнтаваць сытуацыі. Прэс-сакратар кампаніі Аляксандар Гаруноў паведаміў:
«Што тычыцца ўжо пабудаваных аб’ектаў, ITERA, безумоўна, выканае ўсе абавязаньні перад пакупнікамі».
На пытаньне, чаму дагэтуль няма іншых камэнтароў ад кампаніі, спадар Гаруноў сказаў:
«У гэтым выпадку мы сытуацыю высьвятляем. Таму навошта нам заўчасна даваць нейкія камэнтары, якія могуць паўплываць на сытуацыю? Мы цяпер у гэтым не зацікаўленыя».
Гаруноў не зьняпраўдзіў і не пацьвердзіў інфармацыі пра тое, што суўладальнік кампаніі Ігар Макараў знаходзіцца ў Менску і нібыта спрабуе залагодзіць канфлікт. Ён таксама паведаміў, што ITERA пакуль што ня мае дакумэнтальнага пацьверджаньня заяўленаму разрыву дамовы на будоўлю «Мінск-Сіці».
ITERA абяцала рэалізаваць праект за 11 этапаў да 2020 году. Агульны аб’ём інвэстыцыяў складаў 4,85 мільярда даляраў. Назіральную раду, якая кіруе ў кампаніі дэвэлапэрскім праектам «Мінск-Сіці», узначальвае былы міністар будаўніцтва Масквы Ўладзімер Рэсін. Кіраўнік Беларусі неаднаразова выказваў незадаволенасьць тэмпамі рэалізацыі праекту і заявіў, што ITERA не атрымае дадатковых ільготаў. Таксама ён заявіў, што цікавасьць да праекту праявілі ў Кітаі.
Камэнтуючы сытуацыю, эканаміст Георгі Грыц лічыць рашэньне афіцыйнага Менску «лягічным». Паводле Грыца, ён тут «ня кінуў бы камень у беларускі бок»:
«Кіраўнік ITERA тры-чатыры месяцы таму канстатаваў, што кампанія не выконвае сваіх абавязаньняў. Ён прыводзіў аб’ектыўную прычыну: на яго погляд, гэта глябальны крызіс, які закрануў у тым ліку і ITERA. Тут і беларускі бок даволі карэктна павёў сябе, бо кіраўнік дзяржавы яшчэ месяц таму ставіў задачу перагледзець і жорстка падысьці. І толькі празь месяц такія вось дзеяньні. Я ня думаю, што гэта выходзіць за прававыя рамкі. Гэта бізнэс. Перазагрузка гэтай дамовы не адбылася, нягледзячы на тое, што выказвалася заклапочанасьць на ўзроўні кіраўніка краіны. Тут вінаваты больш другі бок. А не беларускі».
Ці можа гэта неяк адбіцца на іміджы Беларусі, якой і так бракуе інвэстараў? Спадар Грыц адкідае такую магчымасьць:
«Гэта ня Балтыка, ня іншыя праекты. Гэта прыватная кампанія, тым больш кампанія з такой даволі спэцыфічнай крэдытнай гісторыяй. Наўрад ці далекасяжныя высновы нехта будзе рабіць».
Эканаміст Леанід Злотнікаў мяркуе, што інвэстыцыйнаму рэйтынгу Беларусі і бяз гэтага прыкладу няма ўжо куды падаць:
«Ужо такі нізкі рэйтынг нашай краіны. Інвэстары ня вельмі сюды ідуць. Ніжэй, напэўна, ужо і ня будзе».
Эканамічны аглядальнік газэты «Белорусы и рынок» Лізавета Булацецкая адзначае, што ў паўзамарожаным стане знаходзяцца і іншыя інвэстпраекты ў Менску:
«Мінск-Сіці» — гэта архіскладаны праект, бо там неабходна вынесьці вялікую колькасьць аб’ектаў, каб пабудаваць гэты комплекс. У нас зьнесьці два аднакватэрныя дамы — і то ў забудоўніка ўзьнікаюць праблемы. А тут наагул ідзе гаворка пра завод або пра вынас аэрапорту. Яшчэ вялізная колькасьць суб’ектаў гаспадараньня, якія маюць там уласнасьць. Атрымліваецца, прыйдзе новы інвэстар, і ён усё пачне з нуля«.
Маскоўскі палітоляг Андрэй Суздальцаў мяркуе, што ITERA пачала інвэставаць у праект і цягнула зь яго рэалізацыяй, разьлічваючы на зьмену сытуацыі ў Беларусі:
«На тое, што памяняецца эканамічны клімат. І, магчыма, разьлічвала на зьмену рэжыму. У першым і другім варыянце цікавасьць да Менску буйных карпарацыяў усясьветнага ўзроўню павінна была вырасьці. Але гэтага не адбываецца, і справа пачала сыходзіць. Цяпер у вялікай ступені для Лукашэнкі паўстае пытаньне прэстыжу. Магчыма, Лукашэнка знайшоў іншага інвэстара, напрыклад, кітайскага. І Лукашэнка сьпяшаецца, каб ня страціць іншага буйнога інвэстара. Таму прыбірае таго, які проста цягне час».
«Што тычыцца ўжо пабудаваных аб’ектаў, ITERA, безумоўна, выканае ўсе абавязаньні перад пакупнікамі».
На пытаньне, чаму дагэтуль няма іншых камэнтароў ад кампаніі, спадар Гаруноў сказаў:
«У гэтым выпадку мы сытуацыю высьвятляем. Таму навошта нам заўчасна даваць нейкія камэнтары, якія могуць паўплываць на сытуацыю? Мы цяпер у гэтым не зацікаўленыя».
Гаруноў не зьняпраўдзіў і не пацьвердзіў інфармацыі пра тое, што суўладальнік кампаніі Ігар Макараў знаходзіцца ў Менску і нібыта спрабуе залагодзіць канфлікт. Ён таксама паведаміў, што ITERA пакуль што ня мае дакумэнтальнага пацьверджаньня заяўленаму разрыву дамовы на будоўлю «Мінск-Сіці».
ITERA абяцала рэалізаваць праект за 11 этапаў да 2020 году. Агульны аб’ём інвэстыцыяў складаў 4,85 мільярда даляраў. Назіральную раду, якая кіруе ў кампаніі дэвэлапэрскім праектам «Мінск-Сіці», узначальвае былы міністар будаўніцтва Масквы Ўладзімер Рэсін. Кіраўнік Беларусі неаднаразова выказваў незадаволенасьць тэмпамі рэалізацыі праекту і заявіў, што ITERA не атрымае дадатковых ільготаў. Таксама ён заявіў, што цікавасьць да праекту праявілі ў Кітаі.
Перазагрузка гэтай дамовы не адбылася. Тут вінаваты больш другі бок. А не беларускі.
Камэнтуючы сытуацыю, эканаміст Георгі Грыц лічыць рашэньне афіцыйнага Менску «лягічным». Паводле Грыца, ён тут «ня кінуў бы камень у беларускі бок»:
«Кіраўнік ITERA тры-чатыры месяцы таму канстатаваў, што кампанія не выконвае сваіх абавязаньняў. Ён прыводзіў аб’ектыўную прычыну: на яго погляд, гэта глябальны крызіс, які закрануў у тым ліку і ITERA. Тут і беларускі бок даволі карэктна павёў сябе, бо кіраўнік дзяржавы яшчэ месяц таму ставіў задачу перагледзець і жорстка падысьці. І толькі празь месяц такія вось дзеяньні. Я ня думаю, што гэта выходзіць за прававыя рамкі. Гэта бізнэс. Перазагрузка гэтай дамовы не адбылася, нягледзячы на тое, што выказвалася заклапочанасьць на ўзроўні кіраўніка краіны. Тут вінаваты больш другі бок. А не беларускі».
Ці можа гэта неяк адбіцца на іміджы Беларусі, якой і так бракуе інвэстараў? Спадар Грыц адкідае такую магчымасьць:
«Гэта ня Балтыка, ня іншыя праекты. Гэта прыватная кампанія, тым больш кампанія з такой даволі спэцыфічнай крэдытнай гісторыяй. Наўрад ці далекасяжныя высновы нехта будзе рабіць».
Эканаміст Леанід Злотнікаў мяркуе, што інвэстыцыйнаму рэйтынгу Беларусі і бяз гэтага прыкладу няма ўжо куды падаць:
«Ужо такі нізкі рэйтынг нашай краіны. Інвэстары ня вельмі сюды ідуць. Ніжэй, напэўна, ужо і ня будзе».
Эканамічны аглядальнік газэты «Белорусы и рынок» Лізавета Булацецкая адзначае, што ў паўзамарожаным стане знаходзяцца і іншыя інвэстпраекты ў Менску:
«Мінск-Сіці» — гэта архіскладаны праект, бо там неабходна вынесьці вялікую колькасьць аб’ектаў, каб пабудаваць гэты комплекс. У нас зьнесьці два аднакватэрныя дамы — і то ў забудоўніка ўзьнікаюць праблемы. А тут наагул ідзе гаворка пра завод або пра вынас аэрапорту. Яшчэ вялізная колькасьць суб’ектаў гаспадараньня, якія маюць там уласнасьць. Атрымліваецца, прыйдзе новы інвэстар, і ён усё пачне з нуля«.
Магчыма, Лукашэнка знайшоў іншага інвэстара, напрыклад, кітайскага. І Лукашэнка сьпяшаецца...
Маскоўскі палітоляг Андрэй Суздальцаў мяркуе, што ITERA пачала інвэставаць у праект і цягнула зь яго рэалізацыяй, разьлічваючы на зьмену сытуацыі ў Беларусі:
«На тое, што памяняецца эканамічны клімат. І, магчыма, разьлічвала на зьмену рэжыму. У першым і другім варыянце цікавасьць да Менску буйных карпарацыяў усясьветнага ўзроўню павінна была вырасьці. Але гэтага не адбываецца, і справа пачала сыходзіць. Цяпер у вялікай ступені для Лукашэнкі паўстае пытаньне прэстыжу. Магчыма, Лукашэнка знайшоў іншага інвэстара, напрыклад, кітайскага. І Лукашэнка сьпяшаецца, каб ня страціць іншага буйнога інвэстара. Таму прыбірае таго, які проста цягне час».