Цяпер асобныя фэдэрацыі ці каманды, якія накіроўваюць спартоўцаў за мяжу, мусяць падаваць інфармацыю пра іх у Міністэрства ўнутраных справаў. Адпаведна, юрыдычныя асобы будуць несьці адказнасьць за сваіх выхаванцаў, калі тыя адмовяцца вяртацца дадому альбо “патрапяць у няволю”.
Яшчэ больш праблемаў узьнікне ў атлетаў, якія захочуць дзесьці працаўладкавацца самастойна. У гэтым зьвязку Іна Мільшына, маці бронзавай прызэркі сыднэйскай Алімпіяды Лаліты Яўглеўскай, не хавае задавальненьня, што дачка пасьпела ад’ехаць у Аўстралію і прыняць аўстралійскае грамадзянства да ўсіх гэтых навінаў.
(Мільшына: ) “Тут яны мямлілі, усё кантракту зь ёй не маглі падпісаць. Відавочна, баяліся, што пачнуць плаціць ёй, а яна ня будзе трэніравацца і дрэнна за іх выступіць. Лаліта вельмі добрасумленны чалавек: яна б і езьдзіла, і выступала. Але замялі справу менавіта тут. І яна тады сказала: “Усё, я выступаю за Аўстралію”.
Рашэньнем Савету бясьпекі ліцэнзія на працаўладкаваньне ў замежных камандах будзе выдавацца толькі пасьля комплекснай праверкі кампэтэнтных органаў умоваў вызначанай дзейнасьці. Апроч таго, у падразьдзяленьнях грамадзянства і міграцыі неабходна будзе рэгістраваць працоўныя дамовы з замежнымі наймальнікамі.
Алімпійскі чэмпіён у вэляспорце Ўладзімер Камінскі кажа, што цяпер практычна ўсе прадстаўнікі гэтай спартовай дысцыпліны мусяць падтрымліваць форму ў замежных клюбах, паколькі ўласнай базы ў Беларусі няма. Таму для раварыстаў вельмі актуальнае пытаньне: наколькі лёгка можна будзе падпісваць кантракты з італьянскімі ці францускімі камандамі?
(Камінскі: ) “Адразу згадваецца такі пэрсанаж, як маёр Пронін, які ўсё ўсюды бачыць і за ўсім назірае…”
(Карэспандэнт: ) “Выглядае, што пакуль спартоўцы маладыя, для іх праца за мяжой — яшчэ і шанец зарабіць”.
(Камінскі: ) “Іх намаганьні скіраваныя, перш за ўсё, на тое, каб падвысіць узровень майстэрства. Калі майстэрства няма, дык і грошай ня будзе. За прыгожыя вочы ў замежныя клюбы не бяруць, павінен быць вынік. Плацяць менавіта тым, хто паказвае вынік. Але калі практыка будзе такая, што спартовец хоча выехаць, а яму будзе гэта забаронена без усялякіх падставаў, тады гэта нядобра. Калі ж простая фармальнасьць?.. Пакажа час, як гэта будзе выглядаць на практыцы: ці каб усе грамадзяне былі пад наглядам, ці каб усе былі ў бясьпецы”.
Яшчэ больш праблемаў узьнікне ў атлетаў, якія захочуць дзесьці працаўладкавацца самастойна. У гэтым зьвязку Іна Мільшына, маці бронзавай прызэркі сыднэйскай Алімпіяды Лаліты Яўглеўскай, не хавае задавальненьня, што дачка пасьпела ад’ехаць у Аўстралію і прыняць аўстралійскае грамадзянства да ўсіх гэтых навінаў.
(Мільшына: ) “Тут яны мямлілі, усё кантракту зь ёй не маглі падпісаць. Відавочна, баяліся, што пачнуць плаціць ёй, а яна ня будзе трэніравацца і дрэнна за іх выступіць. Лаліта вельмі добрасумленны чалавек: яна б і езьдзіла, і выступала. Але замялі справу менавіта тут. І яна тады сказала: “Усё, я выступаю за Аўстралію”.
Рашэньнем Савету бясьпекі ліцэнзія на працаўладкаваньне ў замежных камандах будзе выдавацца толькі пасьля комплекснай праверкі кампэтэнтных органаў умоваў вызначанай дзейнасьці. Апроч таго, у падразьдзяленьнях грамадзянства і міграцыі неабходна будзе рэгістраваць працоўныя дамовы з замежнымі наймальнікамі.
Алімпійскі чэмпіён у вэляспорце Ўладзімер Камінскі кажа, што цяпер практычна ўсе прадстаўнікі гэтай спартовай дысцыпліны мусяць падтрымліваць форму ў замежных клюбах, паколькі ўласнай базы ў Беларусі няма. Таму для раварыстаў вельмі актуальнае пытаньне: наколькі лёгка можна будзе падпісваць кантракты з італьянскімі ці францускімі камандамі?
(Камінскі: ) “Адразу згадваецца такі пэрсанаж, як маёр Пронін, які ўсё ўсюды бачыць і за ўсім назірае…”
(Карэспандэнт: ) “Выглядае, што пакуль спартоўцы маладыя, для іх праца за мяжой — яшчэ і шанец зарабіць”.
(Камінскі: ) “Іх намаганьні скіраваныя, перш за ўсё, на тое, каб падвысіць узровень майстэрства. Калі майстэрства няма, дык і грошай ня будзе. За прыгожыя вочы ў замежныя клюбы не бяруць, павінен быць вынік. Плацяць менавіта тым, хто паказвае вынік. Але калі практыка будзе такая, што спартовец хоча выехаць, а яму будзе гэта забаронена без усялякіх падставаў, тады гэта нядобра. Калі ж простая фармальнасьць?.. Пакажа час, як гэта будзе выглядаць на практыцы: ці каб усе грамадзяне былі пад наглядам, ці каб усе былі ў бясьпецы”.